Traducciones de „pomoučit“ en el diccionario polaco » alemán

pomocnik¹ (-ica) <gen. ‑a, pl. ‑icy> [pomotsɲik] SUST. m (f)

1. pomocnik (osoba pomagająca):

pomocnik (-ica)

Helfer(in) m (f)

pomocnik (-ica)

Gehilfe(Gehilfin) m (f) elev.

2. pomocnik DEP.:

pomocnik (-ica)

Mittelfeldspieler(in) m (f)

pomornik <gen. ‑a, pl. ‑i> [pomorɲik] SUST. m BOT.

pomornik

Bergwohlverleih m

pomost <gen. ‑u, pl. ‑y> [pomost] SUST. m

1. pomost (kładka na jeziorze):

pomost

Brücke f

pomost

Steg m

2. pomost (część tramwaju):

pomost

Plattform f

jechać na pomoście

auf der Plattform fahren

3. pomost INFORM.:

pomost

Bridge f

pomost z CPU

CPU-Bridge f

4. pomost fig. (coś, co łączy):

pomost

Bindeglied nt fig.

jej twórczość jest pomostem łączącym dwie epoki

ihr Schaffen nt ist das Bindeglied nt zwischen zwei Epochen

pomocnica [pomotsɲitsa] SUST. f

pomocnica → pomocnik

Véase también: pomocnik , pomocnik

pomocnik² <gen. ‑a, pl. ‑i> [pomotsɲik] SUST. m (mebel)

pomocnik

Anrichte f

pomocnik¹ (-ica) <gen. ‑a, pl. ‑icy> [pomotsɲik] SUST. m (f)

1. pomocnik (osoba pomagająca):

pomocnik (-ica)

Helfer(in) m (f)

pomocnik (-ica)

Gehilfe(Gehilfin) m (f) elev.

2. pomocnik DEP.:

pomocnik (-ica)

Mittelfeldspieler(in) m (f)

pomologia <gen. ‑ii, sin pl. > [pomologja] SUST. f

pomologia AGR., BOT.

Pomologie f

pomocnictwo <gen. ‑wa, sin pl. > [pomotsɲitstfo] SUST. nt DER.

pomocnictwo

Beihilfe f

pomocowy [pomotsovɨ] ADJ. elev.

pomocowy

Hilfs-

organizacje pomocowe

Hilfsorganisationen fpl

pomoczyć [pomotʃɨtɕ]

pomoczyć form. perf. od moczyć

Véase también: moczyć

I . moczyć <moczy; imperf. mocz> [motʃɨtɕ] V. trans.

1. moczyć < form. perf. z‑> (zwilżać):

moczyć włosy

nass machen

2. moczyć < form. perf. na‑> <[lub za‑]>:

moczyć (zanurzać w płynie) bieliznę

einweichen

moczyć (trzymać coś w płynie) śledzie

wässern

moczyć kij hum.

den Wurm [o. Würmer] baden hum. coloq.

II . moczyć <moczy; imperf. mocz> [motʃɨtɕ] V. v. refl.

1. moczyć (być moczonym):

bielizna się moczy

die Wäsche f wird eingeweicht

2. moczyć < form. perf. z‑> (bezwiednie oddawać mocz):

moczyć

einnässen

moczyć

das Bett nässen elev.

moczyć

ins Bett machen

pomorski [pomorski] ADJ.

pomorski

pommersch

pomorski

Küsten-

wał pomorski

Küstenwall m

pomocniczy [pomotsɲitʃɨ] ADJ.

pomocniczy

Hilfs-

nauki pomocnicze

Hilfswissenschaften fpl

pomoc <gen. ‑y, pl. ‑e> [pomots] SUST. f

1. pomoc sin pl. (pomaganie):

pomoc

Hilfe f

pomoc

Beistand m elev.

odmówić pomocy

Hilfe verweigern

prosić o pomoc

um Hilfe bitten

pomoc humanitarna

humanitäre Hilfe

pomoc prawna

Rechtsbeistand m

pomoc sądowa

Gerichtshilfe f

pomoc przy korekcie

Korrekturhilfe f

przyjść komuś z pomocą

jdm zu Hilfe kommen

z czyjąś pomocą, przy czyjejś pomocy

mit jds Hilfe

za [lub z] pomocą czegoś

mittels etw gen.

za [lub z] pomocą czegoś

mit Hilfe von etw

2. pomoc sin pl. (ratunek):

pomoc

Hilfe f

pierwsza pomoc

erste Hilfe

na pomoc!, pomocy!

[zu] Hilfe!

wzywać pomocy

um Hilfe rufen

3. pomoc (grupa ratownicza):

pomoc nadeszła zbyt późno

die Hilfe kam zu spät

sprowadzić pomoc

Hilfe [herbei]rufen

pomoc drogowa

Pannendienst m

pomoc społeczna escr.

Sozialhilfe f

4. pomoc sin pl. (wsparcie):

pomoc

Unterstützung f

pomoc finansowa

Finanzhilfe f

5. pomoc (osoba):

pracować w knajpie jako pomoc

als Aushilfe f in der Kneipe arbeiten

pomoc domowa

Haushaltshilfe f

6. pomoc sin pl. (przedmiot):

pomoc dydaktyczna [lub naukowa]

Lehrmittel nt

7. pomoc DEP.:

pomoc

Mittelfeld nt

pomocny [pomotsnɨ] ADJ.

pomocny słownik

hilfreich

pomocny człowiek

hilfsbereit

locuciones, giros idiomáticos:

podać komuś pomocną dłoń

jdm eine hilfreiche Hand bieten

pomolog <gen. ‑a, pl. ‑lodzy [lub ‑owie]> [pomolok] SUST. m

pomolog AGR., BOT.

Pomologe(Pomologin) m (f)

pomotać <‑ta> [pomotatɕ] V. trans. form. perf. coloq.

1. pomotać (splątać):

pomotać

durcheinander bringen

pomotała wełnę

sie brachte die Wolle durcheinander

2. pomotać fig. (powikłać):

pomotać

verwirren

I . pomówić <‑wi> [pomuvitɕ]

pomówić form. perf. od pomawiać

II . pomówić <‑wi> [pomuvitɕ] V. intr. form. perf. (porozmawiać)

pomówić

reden

pomówić

sprechen

Véase también: pomawiać

I . pomawiać <‑ia; form. perf. pomówić> [pomavjatɕ] V. trans. elev.

pomawiać kogoś o coś

jdn einer S. gen. beschuldigen

pomówić kogoś o to, że...

jdm nachsagen, dass ...

pomówić kogoś o to, że...

jdm unterstellen, dass ...

II . pomawiać <‑ia; form. perf. pomówić> [pomavjatɕ] V. v. refl. elev.

pomawiać

sich [o. einander] beschuldigen