Traducciones de „poświęcę“ en el diccionario polaco » alemán

poświecić [poɕfjetɕitɕ]

poświecić form. perf. od świecić

Véase también: świecić

I . świecić <‑ci; imperf. świeć> [ɕfjetɕitɕ] V. intr.

1. świecić:

świecić (błyszczeć) (papier)

glänzen

świecić (błyszczeć) (papier)

leuchten

świecąca folia

Leuchtfolie f

świecić golizną coloq.

seine Nacktheit zur Schau tragen

świecić oczami za kogoś coloq.

sich acus. für jdn schämen müssen

świecić pustkami

leer sein [o. stehen]

świecić przykładem

mit gutem Beispiel vorangehen

świecić przykładem

sich acus. beispielhaft verhalten

świecić swą nieobecnością

durch Abwesenheit glänzen irón.

2. świecić:

świecić (wysyłać światło) (księżyc, słońce)

scheinen

świecić (lampa)

leuchten

świecić (świeca)

brennen

II . świecić <‑ci; imperf. świeć> [ɕfjetɕitɕ] V. v. refl.

1. świecić:

świecić (wysyłać światło) (gwiazdy)

leuchten

świecić (lampa)

brennen

2. świecić:

świecić (błyszczeć) (cera)

glänzen

nie wszystko złoto, co się świeci provb.

es ist nicht alles Gold nt , was glänzt provb.

III . świecić <‑ci; imperf. świeć> [ɕfjetɕitɕ] V. v. refl., impers.

świecić się

hell sein

w jego oknie świeciło się do północy

in seinem Fenster brannte bis Mitternacht Licht

posiwieć [poɕivjetɕ]

posiwieć form. perf. od siwieć

Véase también: siwieć

siwieć <‑eje; form. perf. o‑ [lub po‑] [lub z‑]> [ɕivjetɕ] V. intr.

siwieć (człowiek)

ergrauen

siwieć (człowiek)

grau[haarig] werden

siwieć (materiał)

grau werden

locuciones, giros idiomáticos:

kiedy głowa siwieje, to serce szaleje provb.

wenn der Kopf m graut, schlägt das Herz nt laut

I . poświęcać <‑ca; form. perf. poświęcić> [poɕfjentsatɕ] V. trans.

1. poświęcać (składać w ofierze):

poświęcać coś komuś

jdm etw opfern

2. poświęcać REL.:

poświęcać

weihen

poświęcona kaplica

geweihte Kapelle f

3. poświęcać (dedykować):

poświęcać coś komuś

jdm etw widmen

poświęcić na coś wiele czasu/wysiłku

viel Zeit/Kraft einer S. dat. widmen [o. für etw aufbringen]

konferencja była poświęcona planowaniu przestrzennemu

die Konferenz f befasste sich mit der Raumplanung

II . poświęcać <‑ca; form. perf. poświęcić> [poɕfjentsatɕ] V. v. refl.

1. poświęcać (wyrzekać się czegoś):

poświęcać się dla kogoś

sich acus. für jdn [auf]opfern

2. poświęcać (zajmować się wyłącznie czymś):

poświęcać się czemuś

sich acus. etw dat. widmen [o. weihen elev. ]

poświęcić [poɕfjeɲtɕitɕ]

poświęcić form. perf. od poświęcać

Véase también: poświęcać

I . poświęcać <‑ca; form. perf. poświęcić> [poɕfjentsatɕ] V. trans.

1. poświęcać (składać w ofierze):

poświęcać coś komuś

jdm etw opfern

2. poświęcać REL.:

poświęcać

weihen

poświęcona kaplica

geweihte Kapelle f

3. poświęcać (dedykować):

poświęcać coś komuś

jdm etw widmen

poświęcić na coś wiele czasu/wysiłku

viel Zeit/Kraft einer S. dat. widmen [o. für etw aufbringen]

konferencja była poświęcona planowaniu przestrzennemu

die Konferenz f befasste sich mit der Raumplanung

II . poświęcać <‑ca; form. perf. poświęcić> [poɕfjentsatɕ] V. v. refl.

1. poświęcać (wyrzekać się czegoś):

poświęcać się dla kogoś

sich acus. für jdn [auf]opfern

2. poświęcać (zajmować się wyłącznie czymś):

poświęcać się czemuś

sich acus. etw dat. widmen [o. weihen elev. ]

poświęcenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [poɕfjentseɲe] SUST. nt

1. poświęcenie (oddanie):

poświęcenie

Hingabe f

poświęcenie

Aufopferung f

robić coś z poświęceniem

etw mit Hingabe tun

2. poświęcenie (ofiarny czyn):

poświęcenie

Opfer nt

być zdolnym do poświęceń

zur Hingabe [o. zu Opfern] fähig sein

3. poświęcenie REL.:

poświęcenie

Weihe f

postępowiec <gen. ‑wca, pl. ‑wcy> [postempovjets] SUST. m coloq.

postępowiec

Fortschrittler m coloq.