Traducciones de „hrabať“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

hrabia <gen. ‑iego, pl. ‑iowie> [xrabja] SUST. m

hrabia

Graf m

graba <gen. ‑by, pl. ‑by> [graba] SUST. f coloq.

graba

Hand f

ściskać komuś grabę

jdm die Hand schütteln

raban <gen. ‑u, sin pl. > [raban] SUST. m coloq.

raban

Radau m coloq.

raban

Lärm m

narobić rabanu

Radau machen coloq.

narobić rabanu

radauen coloq.

rabat <gen. ‑u, pl. ‑y> [rabat] SUST. m

rabat EKON, COM.

Rabatt m

rabat EKON, COM.

Preisnachlass m

udzielić komuś pięć procent rabatu

jdm einen Rabatt von fünf Prozent gewähren

hrabina <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [xrabina] SUST. f (żona hrabiego)

hrabina

Gräfin f

baraban <gen. ‑a, pl. ‑y> [baraban] SUST. m HIST.

baraban

Pauke f

grabarz <gen. ‑a, pl. ‑e> [grabaʃ] SUST. m

grabarz t. ZOOL.:

grabarz

Totengräber(in) m (f)

locuciones, giros idiomáticos:

uciec grabarzowi spod łopaty hum.

dem Tod von der Schippe springen hum.

taraban <gen. ‑u, pl. ‑y> [taraban] SUST. m (bęben)

taraban

[Kessel]pauke f

bić w tarabany

die Kesselpauken schlagen

trabant <gen. ‑a, pl. ‑y> [trabant] SUST. m (samochód marki Trabant)

trabant

Trabant m

trabant

Trabi m coloq.

jeździć trabantem

einen Trabi fahren coloq.

hrabstwo <gen. ‑wa, pl. ‑wa> [xrapstfo] SUST. nt

1. hrabstwo HIST.:

hrabstwo

Grafschaft f

2. hrabstwo ADMIN.:

hrabstwo

County f

hrabstwo

Grafschaft f

I . rąbać <rąbie; imperf. rąb> [rombatɕ] V. trans.

1. rąbać < form. perf. po‑> <[lub u‑]> (rozłupywać):

rąbać drzewo, węgiel

spalten

rąbać drzewo, węgiel

zerhacken

gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą provb.

wo gehobelt wird, [da] fallen Späne provb.

2. rąbać gen. form. perf. < form. perf. rąbnąć> coloq. (uderzać):

rąbać

schlagen

rąbać

hauen coloq.

rąbnąć pięścią w stół

mit der Faust auf den Tisch schlagen coloq.

3. rąbać < form. perf. w‑> coloq. (jeść):

rąbać

verschlingen

rąbać

reinhauen coloq.

wrąbał całą czekoladę

er hat die ganze Schokolade in sich acus. hineingestopft

4. rąbać < form. perf. wy‑> coloq. (mówić wprost):

rąbać

unverblümt [o. ohne Umschweife] sagen

II . rąbać <rąbie; imperf. rąb form. perf. rąbnąć się> [rombatɕ] V. v. refl. gen. form. perf. coloq. (pomylić się)

rąbać

sich acus. vertun

rąbnął się przy wypełnianiu zeznania podatkowego

er hat sich beim Ausfüllen der Steuererklärung vertan

trąba¹ <gen. ‑by, pl. ‑by> [tromba] SUST. f

1. trąba MÚS.:

trąba

Trompete f

trąby jerychońskie

Trompeten von Jericho

puścić kogoś w trąbę

jdn sitzen lassen

2. trąba METEO.:

trąba powietrzna

Windhose f

trąba powietrzna

Wirbelsturm m

3. trąba ZOOL. (narząd: słonia):

trąba

Rüssel m

rabata <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [rabata] SUST. f

rabata

Rabatte f

rabata z krzewów ozdobnych

Rabatte mit Ziersträuchern

urąbać [urombatɕ]

urąbać form. perf. od rąbać

Véase también: rąbać

I . rąbać <rąbie; imperf. rąb> [rombatɕ] V. trans.

1. rąbać < form. perf. po‑> <[lub u‑]> (rozłupywać):

rąbać drzewo, węgiel

spalten

rąbać drzewo, węgiel

zerhacken

gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą provb.

wo gehobelt wird, [da] fallen Späne provb.

2. rąbać gen. form. perf. < form. perf. rąbnąć> coloq. (uderzać):

rąbać

schlagen

rąbać

hauen coloq.

rąbnąć pięścią w stół

mit der Faust auf den Tisch schlagen coloq.

3. rąbać < form. perf. w‑> coloq. (jeść):

rąbać

verschlingen

rąbać

reinhauen coloq.

wrąbał całą czekoladę

er hat die ganze Schokolade in sich acus. hineingestopft

4. rąbać < form. perf. wy‑> coloq. (mówić wprost):

rąbać

unverblümt [o. ohne Umschweife] sagen

II . rąbać <rąbie; imperf. rąb form. perf. rąbnąć się> [rombatɕ] V. v. refl. gen. form. perf. coloq. (pomylić się)

rąbać

sich acus. vertun

rąbnął się przy wypełnianiu zeznania podatkowego

er hat sich beim Ausfüllen der Steuererklärung vertan

I . wrąbać [vrombatɕ] form. perf., wrąbywać [vrombɨvatɕ] <‑buje; imperf. ‑buj> V. trans. coloq.

1. wrąbać (szybko zjeść):

wrąbać

[rein]hauen coloq.

wrąbać

[hinein]schaufeln coloq.

wrąbać

verputzen coloq.

szybko wrąbał śniadanie

er schaufelte das Frühstück schnell in sich acus. hinein coloq.

2. wrąbać (uderzyć):

wrąbać komuś

jdn verdreschen coloq.

przestań, bo ci wrąbię!

hör auf, sonst knallt’s [o. bekommst du was ab] ! coloq.

II . wrąbać [vrombatɕ] form. perf., wrąbywać [vrombɨvatɕ] <‑buje; imperf. ‑buj> V. v. refl.

1. wrąbać coloq. (znaleźć się w kłopotliwej sytuacji):

wrąbać

in die Klemme [o. Patsche] geraten coloq.

to się wrąbałem w kłopoty

ich sitze ganz schön in der Patsche coloq.

2. wrąbać (zaryć w coś):

wrąbać

sich acus. hineinbohren

3. wrąbać przest (rąbiąc, dostać się w głąb):

wrąbać

sich acus. hauend vorwärtsarbeiten [o. nach vorn arbeiten]

górnicy wrąbali się w skały

die Bergmänner mpl gruben sich acus. immer tiefer in die Felsen

zrąbać [zrombatɕ] form. perf., zrąbywać [zrombɨvatɕ] <‑buje> V. trans.

1. zrąbać (ściąć):

zrąbać

fällen

2. zrąbać solo perf. coloq. (ostrzelać):

zrąbać

beschießen

zrąbać

bombardieren

3. zrąbać solo perf. coloq. (ostro skrytykować):

zrąbać

anfahren