Traducciones de „Zadržite“ en el diccionario polaco » alemán

zadrwić [zadrvitɕ]

zadrwić form. perf. od drwić

Véase también: drwić

drwić <‑wi; imperf. ‑ij; form. perf. za‑> [drvitɕ] V. intr.

drwić z kogoś/czegoś (wyśmiewać się)

sich acus. über jdn/etw lustig machen

drwić z kogoś/czegoś (wyśmiewać się)

jdn/etw verspotten

drwić z kogoś/czegoś (lekceważyć)

jdn/etw gering schätzen [o. verächtlich machen]

zadrapać [zadrapatɕ]

zadrapać form. perf. od zadrapywać

Véase también: zadrapywać

I . zadrapywać <‑puje; form. perf. zadrapać [lub zadrapnąć]> [zadrapɨvatɕ] V. trans. gen. form. imperf.

zadrapywać

kratzen

kot zadrapał właściciela do krwi

die Katze f hat ihren Besitzer blutig gekratzt

II . zadrapywać <‑puje; form. perf. zadrapać [lub zadrapnąć]> [zadrapɨvatɕ] V. v. refl. gen. form. imperf.

zadrapywać

sich acus. ritzen

zadrapanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zadrapaɲe] SUST. nt

zadrapanie

Kratzer m

zadrapanie

Kratzwunde f

ślady po zadrapaniach

Kratzspuren fpl

zadrażniać <‑ia> [zadraʒɲatɕ], zadrażnić [zadraʒɲitɕ] V. trans. form. perf. elev.

zadrażniać

zu Spannungen führen

zadrzewiać <‑ia> [zadʒevjatɕ], zadrzewić [zadʒevitɕ] V. trans. form. perf.

zadrzewiać

mit Bäumen bepflanzen

zadrapnięcie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zadrapɲeɲtɕe] SUST. nt

zadrapnięcie

Ritz m

zadraśnięcie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zadraɕɲeɲtɕe] SUST. nt elev.

zadraśnięcie

Abschürfung f

zadraśnięcie

Schürfwunde f

zadrażnienie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zadraʒɲeɲe] SUST. nt gen. pl elev.

zadrażnienie

Spannungen fpl

zadrzewienie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zadʒevjeɲe] SUST. nt

zadrzewienie

Baumbestand m

zadra <gen. ‑ry, pl. ‑ry, gen. pl. zadr [lub zader]> [zadra] SUST. f

1. zadra (drzazga):

zadra

Splitter m

wyjąć zadrę z palca

einen Splitter aus dem Finger entfernen [o. herausziehen]

2. zadra fig. elev. (uraza):

zadra

Stachel m fig.

zadruk <gen. ‑u, pl. ‑i> [zadruk] SUST. m TIPOGR.

zadruk

Bedrucken nt

zadrgać [zadrgatɕ]

zadrgać form. perf. od drgać

Véase también: drgać

drgać <‑ga; form. perf. drgnąć [lub za‑]> [drgatɕ] V. intr.

1. drgać:

drgać (dygotać, załamywać się) (powieka, mięsień)

zittern

powieka mu drgała nerwowo

sein Augenlied nt zitterte nervös

ani [nie] drgnąć coloq.

regungslos verharren elev.

ani [nie] drgnąć coloq.

keine Miene verziehen

bez drgnienia powiek

ohne mit der Wimper zu zucken

2. drgać:

drgać (migotać) (światło)

flimmern

drgać (migotać) (światło)

flackern

3. drgać gen. form. imperf.:

drgać (załamać się) (głos, dźwięk)

zittern

głos mu drgał ze wzruszenia

die Stimme f zitterte ihm vor Rührung

zadrzeć [zadʒetɕ]

zadrzeć form. perf. od zadzierać

Véase también: zadzierać

I . zadzierać <‑ra; form. perf. zadrzeć> [zadʑeratɕ] V. trans.

1. zadzierać (nadrywać):

zadzierać paznokieć

aufreißen

zadzierać paznokieć

einreißen

2. zadzierać coloq. (unosić):

zadzierać spódnicę, głowę

hochheben

zadzierać nosa

die Nase rümpfen [o. hoch tragen]

II . zadzierać <‑ra; form. perf. zadrzeć> [zadʑeratɕ] V. intr. coloq. (prowokować kogoś)

zadzierać z kimś

mit jdm Streit [o. Ärger] suchen [o. anfangen]

zadzierać z kimś

sich acus. mit jdm anlegen

zadrżeć [zadrʒetɕ]

zadrżeć form. perf. od drżeć

Véase también: drżeć

drżeć <drży; imperf. drżyj; form. perf. za‑> [drʒetɕ] V. intr.

1. drżeć:

drżeć (trząść się) (człowiek, głos)

zittern

drżeć (trząść się) (człowiek, głos)

beben elev.

drżeć (ręce)

zittern

drżeć ze strachu/z zimna/ze złości

vor Angst/Kälte/Wut zittern

drżącym głosem

mit zitternder [o. bebender elev. ] Stimme

drżąca topola

Zitterpappel f

drżeć jak osika

zittern wie Espenlaub nt

drżeć w posadach (budynek)

in Fundamenten erbeben

drżeć w posadach (ustrój, instytucja)

aus den Fugen geraten

łydki mi drżą coloq.

ich kriege weiche Knie

2. drżeć (lękać się):

drżę na samą myśl o tym

beim bloßen Gedanken daran fange ich schon an zu zittern

drżeć o czyjeś zdrowie

sich acus. um jds Gesundheit sorgen