Traducciones de „schrottreife“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

schroei·en¹ <schroeide, h. geschroeid> [sxrujə(n)] V. trans.

1. schroeien:

schroeien (aan de oppervlakte verbranden: textiel, haar, huid)

ansengen

schroeien (aan de oppervlakte verbranden: textiel, haar, huid)

versengen

schroeien (gevogelte, vee na het slachten)

absengen

zijn kleren schroeien

sich dat. die Kleidung ansengen

2. schroeien (sterk uitdrogen):

schroeien

versengen

schroeien

ausdörren

de zon schroeide het gras

die Sonne versengte das Gras

schroot·han·del <schroothandel|s> [sxrothɑndəl] SUST. m

1. schroothandel COM.:

schroothandel

Schrotthandel m

2. schroothandel (bedrijf):

schroothandel

Schrotthandlung f

schro·men¹ <schroomde, h. geschroomd> [sxromə(n)] V. trans.

schromen

fürchten

schrok·ken² V.

schrokken 3. pers. pl. imperf. van schrikken¹, schrikken², schrikken³

Véase también: schrikken , schrikken , schrikken

schrik·ken³ <schrok, i. geschrokken> [sxrɪkə(n)] V. intr. (door schrik bevangen worden)

schrikken

erschrecken

hij is erg geschrokken

er ist sehr erschrocken

hij is erg geschrokken

er hat sich sehr erschreckt

iem aan het schrikken maken

jdn in Schrecken versetzen

iem aan het schrikken maken

jdm einen Schrecken einjagen

ik schrik me kapot [o. dood ]

ich bekomme einen Mordsschrecken

ze liet hem schrikken

sie erschreckte ihn

ik schrik me een ongeluk

ich bin zu Tode erschrocken

van iets schrikken

vor etw dat. erschrecken

wakker schrikken

aus dem Schlaf aufschrecken [o. hochschrecken]

schrik·ken² <schrikte, i. geschrikt> [sxrɪkə(n)] V. intr.

1. schrikken (met een schok van zijn plaats gaan):

schrikken

aufschrecken

2. schrikken (plotseling afgekoeld worden):

schrikken

abgeschreckt werden

schrik·ken¹ <schrikte, h. geschrikt> [sxrɪkə(n)] V. trans.

1. schrikken (plotseling afkoelen):

schrikken

(ab)schrecken

een gekookt ei schrikken

ein gekochtes Ei (ab)schrecken

2. schrikken (plotseling in kokend water brengen):

schrikken

blanchieren

schrob·ben <schrobde, h. geschrobd> [sxrɔbə(n)] V. trans.

schrobben

scheuern

schrobben

schrubben

schrob·ber <schrobber|s> [sxrɔbər] SUST. m (borstel)

schrobber

Schrubber m

schroe·ven¹ <schroefde, h. geschroefd> [sxruvə(n)] V. intr. (ronddraaien)

schroeven

schrauben

schrok·ker <schrokker|s> [sxrɔkər] SUST. m

schrokker

Vielfraß m

schrokker

Nimmersatt m

schrok·kig ADJ.

schrokkig → schrokkerig

Véase también: schrokkerig

schrok·ke·rig [sxrɔkərəx] ADJ.

schrokkerig

gierig

schrokkerig

gefräßig

schrok·ster SUST. f

schrokster forma femenina de schrokker

Véase también: schrokker

schrok·ker <schrokker|s> [sxrɔkər] SUST. m

schrokker

Vielfraß m

schrokker

Nimmersatt m

schrob·be·ring <schrobbering|en> [sxrɔberɪŋ] SUST. f

schrobbering

Rüffel m coloq.

schrok·ke·rig [sxrɔkərəx] ADJ.

schrokkerig

gierig

schrokkerig

gefräßig

schrom·pe·len <schrompelde, i. geschrompeld> [sxrɔmpələ(n)] V. intr.

schrompelen

schrumpfen

schrom·pe·lig [sxrɔmpələx] ADJ.

schrompelig

schrump(e)lig

schrompelig

schrumpfig

schro·me·lijk [sxromələk] ADJ.

schromelijk

gewaltig

schromelijk

fürchterlich

schromelijk overdreven

gewaltig [o. maßlos] übertrieben

schromelijk plichtsverzuim

grobe Pflichtverletzung f

zich schromelijk vergissen

sich gewaltig irren

schromelijk tekortschieten

kläglich [o. völlig] versagen

schroot·jes·wand <schrootjeswand|en> [sxrocəswɑnt] SUST. m

schrootjeswand

≈ holzverkleidete Wand f