Traducciones de „Betrachtungen“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

be·trach·ten <betrachtte, h. betracht> [bətrɑxtə(n)] V. trans.

betrachten (plicht)

nachkommen +dat.

betrachten (plicht)

erfüllen

betrachten (deugd)

üben

betrachten (geheimhouding)

bewahren

clementie betrachten

Milde walten lassen

stilzwijgen betrachten

Stillschweigen bewahren

voorzichtigheid betrachten

Vorsicht üben

be·trach·ting <betrachting|en> [bətrɑxtɪŋ] SUST. f bel.

betrachting

Wunsch m

betrachting

Verlangen nt

betrachting

Bitte f

be·krach·ti·gen <bekrachtigde, h. bekrachtigd> [bəkrɑxtəɣə(n)] V. trans.

1. bekrachtigen (officieel erkennen):

bekrachtigen

bekräftigen

2. bekrachtigen (bevestigen):

bekrachtigen

bekräftigen

bekrachtigen

bestätigen

na·be·trach·ting SUST. f

nabetrachting → nabeschouwing

Véase también: nabeschouwing

na·be·schou·wing <nabeschouwing|en> [nabəsxɑuwɪŋ] SUST. f

nabeschouwing

nachträgliche Betrachtung f

trach·ten <trachtte, h. getracht> [trɑxtə(n)] V. trans.

trachten (pogen)

versuchen

trachten (streven naar)

sich bemühen

trachten (streven naar)

bestrebt sein

het iedereen naar de zin trachten te maken

sich bemühen, es jedem recht zu machen

iets trachten te vergeten form.

bemüht sein, etw zu vergessen

vracht·wa·gen <vrachtwagen|s> [vrɑxtwaɣə(n)] SUST. m

vrachtwagen

Last(kraft)wagen m

vrachtwagen

Lkw m

vrachtwagen

LKW m

vrachtwagen

Laster m coloq.

te·recht·bren·gen <bracht terecht, h. terechtgebracht> [tərɛxtbrɛŋə(n)] V. trans.

niet veel terechtbrengen van iets

bei etw dat. nicht viel zustande bringen

be·trap·pen <betrapte, h. betrapt> [bətrɑpə(n)] V. trans.

betrappen

ertappen

betrappen

erwischen coloq.

iem op een leugen betrappen

jdn beim Lügen ertappen

be·treu·ren <betreurde, h. betreurd> [bətrørə(n)] V. trans.

1. betreuren (spijt, droefheid voelen over):

betreuren

bedauern

2. betreuren (het verlies, gemis van iem, iets):

betreuren

bedauern

betreuren

beklagen

er zijn drie slachtoffers te betreuren

es sind drei Opfer zu beklagen

be·tui·gen <betuigde, h. betuigd> [bətœyɣə(n)] V. trans.

betuigen (uitspreken)

bekunden

betuigen (betonen)

bezeigen

betuigen (betonen)

bezeugen

(iem) zijn dank betuigen

(jdm) seinen Dank aussprechen

zijn onschuld betuigen

seine Unschuld beteuern

zijn waardering voor iets betuigen

sich anerkennend über etw acus. äußern