Traducciones de „urechile“ en el diccionario alemán » polaco

zurẹcht|legen V. trans.

1. zurechtlegen (bereitliegen):

zurechtlegen Dokumente, Werkzeuge

przygotowywać [form. perf. przygotować]

sich dat. frische Wäsche zurechtlegen

szykować [form. perf. przy‑] sobie świeżą bieliznę

2. zurechtlegen (sich überlegen):

sich dat. etw zurechtlegen Plan

obmyślić sobie

sich dat. etw zurechtlegen Ausrede

przygotowywać [form. perf. przygotować] sobie

zu̱|rechnen V. trans.

1. zurechnen → zuordnen

2. zurechnen (hinzurechnen):

zurechnen

doliczać [form. perf. doliczyć]

3. zurechnen (zur Last legen):

zurechnen

obwiniać [form. perf. obwinić]

zurechnen

przypisywać [form. perf. przypisać]

Véase también: zuordnen

zu̱|ordnen V. trans.

zuordnen

przydzielać [form. perf. przydzielić]

zuordnen

przyporządkowywać [form. perf. przyporządkować]

jdn einer politischen Richtung dat. zuordnen

przyporządkować kogoś do jakiejś orientacji politycznej

zurẹcht|biegen [tsu​ˈrɛçt-] V. trans. irr

1. zurechtbiegen Draht:

zurechtbiegen

wyginać [form. perf. wygiąć] [odpowiednio]

2. zurechtbiegen Angelegenheit fig coloq.:

zurechtbiegen

załatwiać [form. perf. załatwić]

zurẹcht|finden [tsu​ˈrɛçtfɪndən] V. v. refl. irr

zurechtfinden (in einer Stadt)

orientować [form. perf. z‑] się

zurechtfinden (vertraut werden)

rozeznawać [form. perf. rozeznać] się

zurechtfinden (vertraut werden)

połapać się coloq.

sich in der neuen Umgebung zurechtfinden

orientować się w nowym otoczeniu

er findet sich allmählich immer besser zurecht

[on] radzi sobie stopniowo coraz lepiej

sie findet sich nicht im Leben zurecht

[ona] nie może sobie znaleźć miejsca w życiu

zurẹcht|weisen V. trans. irr

zurechtweisen

upominać [form. perf. upomnieć]

Chile <‑s, sin pl. > [ˈtʃiːle, ˈçiːle] SUST. nt

Chile

Chile nt

u̱re̱i̱gen [ˈuːɐ̯​ˈʔaɪgən] ADJ. (persönlich, privat)

ureigen

własny

das ist in Ihrem ureigenen Interesse

to w pańskim własnym interesie

das ist meine ureigene Angelegenheit

to moja i tylko moja sprawa f

Fe̱i̱le <‑, ‑n> [ˈfaɪlə] SUST. f

Feile

pilnik m

Ke̱i̱le <‑, sin pl. > [ˈkaɪlə] SUST. f coloq. (Prügel)

Keile

lanie nt coloq.

Keile kriegen

dostawać [form. perf. dostać] lanie coloq.