Traducciones de „absolutely“ en el diccionario alemán » polaco

I . absolu̱t [apzo​ˈluːt] ADJ.

1. absolut (souverän):

absolut Herrscher

absolutny

absolute Monarchie

monarchia f absolutna

2. absolut (unbedingt):

absolut Verbot, Gehorsam

bezwzględny

die absolute Mehrheit

bezwzględna większość f

3. absolut PHYS:

der absolute Nullpunkt

zero nt bezwzględne

4. absolut (völlig):

absolut

zupełny

absolut

całkowity

absoluter Blödsinn

zupełna głupota f

absolute Ruhe

absolutny spokój m

absolutes Gehör

słuch m absolutny

II . absolu̱t [apzo​ˈluːt] ADV.

absolut unverständlich, ratlos, blöd:

absolut

kompletnie

absolut

zupełnie

absolut

całkowicie

absolut betrachtet [o. genommen]

ogólnie patrząc [lub biorąc]

das ist absolut unmöglich

to jest absolutnie niemożliwe

absolut nichts

absolutnie nic

Absolu̱theit <‑, sin pl. > SUST. f

Absolutheit

absolutność f

Absolutio̱n <‑, ‑en> [apzolu​ˈtsi̯oːn] SUST. f REL.

[jdm] die Absolution erteilen

udzielać [form. perf. udzielić] [komuś] rozgrzeszenia

ạb|satteln V. intr., trans.

absatteln

rozsiodływać [form. perf. rozsiodłać]

absolvi̱e̱ren* [apzɔl​ˈviːrən] V. trans.

1. absolvieren (abschließen):

absolvieren Ausbildung

ukończyć

absolvieren Prüfung

zdać

2. absolvieren (ableisten):

absolvieren Wehrdienst

odbyć

absolvieren Pensum

wykonać

3. absolvieren REL.:

jdn absolvieren

udzielać [form. perf. udzielić] komuś rozgrzeszenia

ạb|schütteln V. trans.

1. abschütteln (entfernen):

die Krümel [von etw] abschütteln

strząsać [form. perf. strząsnąć] okruszki [z czegoś]

die Krümel [von etw] abschütteln Joch fig

zrzucać [form. perf. zrzucić]

2. abschütteln (entkommen):

abschütteln Verfolger

pozbywać [form. perf. pozbyć] się

3. abschütteln (überwinden):

abschütteln Ärger

przezwyciężać [form. perf. przezwyciężyć]

die Müdigkeit abschütteln

przezwyciężyć zmęczenie

verabsoluti̱e̱ren* [fɛɐ̯ʔapsolu​ˈtiːrən] V. trans.

verabsolutieren

absolutyzować [form. perf. z‑ ]elev.

Absolutịsmus <‑, sin pl. > [apzolu​ˈtɪsmʊs] SUST. m

Absolutismus

absolutyzm m

absolutịstisch [apzolu​ˈtɪstɪʃ] ADJ.

absolutistisch Herrscher

absolutny

absolutistisch Herrschaftsanspruch

absolutystyczny

Absolvẹnt(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [apzɔl​ˈvɛnt] SUST. m(f)

Absolvent(in)

absolwent(ka) m (f)

I . ạb|sondern V. trans.

1. absondern (isolieren):

absondern

oddzielać [form. perf. oddzielić]

absondern Kranke, Häftlinge

odseparowywać [form. perf. odseparować]

2. absondern (ausscheiden):

absondern Schleim

wydzielać [form. perf. wydzielić]

II . ạb|sondern V. v. refl.

sich [von jdm] absondern

odłączać [form. perf. odłączyć] się [od kogoś]

sie lebt von allen abgesondert

[ona] żyje w izolacji od wszystkich

Resolutio̱n <‑, ‑en> [rezolu​ˈtsi̯oːn] SUST. f POL.

Resolution

rezolucja f

Resolution

uchwała f

eine Resolution verabschieden

uchwalić rezolucję

gemeinsame Resolution

wspólna rezolucja