Traducciones de „zwężyć“ en el diccionario polaco » alemán

zwęszyć [zvew̃ʃɨtɕ]

zwęszyć form. perf. od węszyć

Véase también: węszyć

I . węszyć <‑szy> [vew̃ʃɨtɕ] V. trans.

1. węszyć (tropić):

węszyć ślad, zwierzynę

wittern

2. węszyć fig. coloq. (podejrzewać):

węszyć podstęp, sensację

wittern fig.

węszyć podstęp, sensację

den Braten riechen fig.

II . węszyć <‑szy> [vew̃ʃɨtɕ] V. intr.

1. węszyć:

węszyć (szukać) (zwierzę)

wittern

2. węszyć fig. coloq.:

węszyć (śledzić) (detektyw)

schnüffeln pey. coloq.

I . zwarzyć <‑rzy> [zvaʒɨtɕ]

zwarzyć form. perf. od warzyć

II . zwarzyć <‑rzy> [zvaʒɨtɕ] V. trans. form. perf. fig. elev.

1. zwarzyć (zwiędnąć):

zwarzyć

ausdürren

kwiaty w ogrodzie zwarzył upał

Hitze f hat die Blumen im Garten ausgedürrt

2. zwarzyć (zepsuć humor):

zwarzyć

versauen coloq.

wczorajsze wydarzenie zwarzyło humory domowników

das gestrige Ereignis nt hat die Stimmung der Bewohner versaut coloq.

III . zwarzyć <‑rzy> [zvaʒɨtɕ] V. v. refl. form. perf. fig. elev.

1. zwarzyć (zwiędnąć):

zwarzyć

ausdürren

zwarzyć

verdürren

2. zwarzyć:

zwarzyć (zepsuć się) (humor)

schlecht werden

Véase también: warzyć

I . warzyć <‑rzy> [vaʒɨtɕ] V. trans.

1. warzyć (produkować):

warzyć GASTR., TÉC. piwo

brauen

warzyć sól

sieden

2. warzyć fig. elev. (powodować więdnięcie):

warzyć

zum Verwelken [o. Erfrieren] [o. Vertrocknen] bringen

przymrozek warzył kwiaty

die Nachtfrost m hat die Blumen beschädigt

3. warzyć przest (gotować):

warzyć

kochen

warzyć potrawę

ein Gericht kochen

II . warzyć <‑rzy> [vaʒɨtɕ] V. v. refl.

1. warzyć coloq.:

warzyć (kwaśnieć) (mleko)

gerinnen

warzyć (kwaśnieć) (mleko)

ausflocken

2. warzyć przest (być gotowanym):

warzyć

gekocht werden

I . zwęzić [zvej̃ʑitɕ] form. perf., zwężać [zvew̃ʒatɕ] <‑ża> V. trans.

1. zwęzić (czynić węższym):

zwęzić

verengen

zwęzić sukienkę

enger machen

2. zwęzić LING.:

zwęzić samogłoskę

verengen

II . zwęzić [zvej̃ʑitɕ] form. perf., zwężać [zvew̃ʒatɕ] <‑ża> V. v. refl.

zwęzić

enger werden

zwęzić

sich acus. verengen

zważyć [zvaʒɨtɕ]

zważyć form. perf. od zważać

Véase también: zważać

I . zważać <‑ża; form. perf. zważyć> [zvaʒatɕ] V. trans. solo perf. (ocenić ciężar)

zważać

wiegen

zważyć ziemniaki

Kartoffeln wiegen

II . zważać <‑ża; form. perf. zważyć> [zvaʒatɕ] V. intr. (zwracać uwagę)

nie zważać na kogoś/coś

auf jdn/etw nicht achten

nie zważać na kogoś/coś

sich acus. um jdn/etw nicht kümmern

zważywszy na jego przeszłość

wenn man seine Vergangenheit berücksichtigt [o. bedenkt]

zważywszy na to, że...

wenn man berücksichtigt [o. bedenkt] , dass ...

zjeżyć [zjeʒɨtɕ]

zjeżyć form. perf. od zjeżać

Véase también: zjeżać

I . zjeżać <‑ża; form. perf. zjeżyć> [zjeʒatɕ] V. trans.

1. zjeżać:

zjeżać (nastroszyć włosy) (zwierzę)

sträuben

kot zjeżył sierść na grzbiecie

die Katze f sträubte ihr Fell

2. zjeżać fig. (spowodować, że włosy stają się sztywne ze strachu):

strach zjeżył mu włosy na głowie

ihm stehen die Haare zu Berge coloq.

II . zjeżać <‑ża; form. perf. zjeżyć> [zjeʒatɕ] V. v. refl. coloq.

1. zjeżać fig. (zdenerwować się):

zjeżać

störrisch [o. bockig] werden

2. zjeżać:

zjeżać (nastroszyć się) (zwierzę)

sich acus. sträuben

zjeżać (nastroszyć się) (zwierzę)

sich acus. aufplustern