Traducciones de „zranić“ en el diccionario polaco » alemán

zranić [zraɲitɕ]

zranić form. perf. od ranić

Véase también: ranić

I . ranić <rani; imperf. rań; form. perf. z‑> [raɲitɕ] V. trans.

1. ranić solo perf. (zranić):

ranić

verletzen

ranić

verwunden

morderca ranił go nożem

der Mörder m hat ihn mit dem Messer verletzt

2. ranić solo imperf. fig. elev. (urażać):

ranić uczucia, dumę, ambicje

verletzen

ranić uczucia, dumę, ambicje

missachten

ranić serce

verletzen

ranić serce

brechen

ranić czyjeś uczucia

jds Gefühle verletzen

3. ranić (kaleczyć):

ranić

verletzen

ostra krawędź raniła palce

der scharfe Rand m hat die Finger verletzt

II . ranić <rani; imperf. rań; form. perf. z‑> [raɲitɕ] V. v. refl.

1. ranić solo perf. (skaleczyć się):

ranić

sich acus. verletzen

zranić się w palec

sich acus. am Finger verletzen

zranić się w palec

sich dat. den Finger verletzen

2. ranić solo imperf. fig. elev. (zadać ból):

ranić

sich acus. gegenseitig verletzen

małżonkowie ranią się przy okazji każdej sprzeczki

die Ehepartner mpl verletzen sich gegenseitig bei jedem Streit

3. ranić solo imperf. (zostać skaleczonym):

ranić

verletzt werden

palce ranią się przy zrywaniu agrestu

die Finger mpl werden beim Stachelbeerpflücken verletzt

Ejemplos de uso para zranić

zranić się w palec

sich acus. am Finger verletzen

łatwo ją zranić, ona jest bardzo wrażliwa

man kann sie leicht verletzen, sie ist sehr empfindlich

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

Ślimak ten, znany ze swej pięknej skorupy, może ostrym skrajem wieczka muszli zaatakować, a nawet zranić przeciwnika.

pl.wikipedia.org

Kiedy powstańcy ją zauważyli, zaczęli strzelać i zranili ją, gdy biegła z powrotem do jamy.

pl.wikipedia.org

Projektowane dzięki nowoczesnym technikom kije niedrewniane, rodzą obecnie liczne obawy, że siła uderzenia piłki po wybiciu może być na tyle duża by poważnie zranić miotacza.

pl.wikipedia.org

W dawnym prawie polskim mianem nawiązki określana była kara kompozycyjna za zranienie, ustalana w wysokości zależnej od pozycji społecznej sprawcy i zranionego (por. główszczyzna).

pl.wikipedia.org

Ptaki tego gatunku są terytorialne, broniąc gniazda mogą zranić intruza.

pl.wikipedia.org

Ataki dzierzbowrona mogą zranić, przeważnie są to rany głowy; nagle zaatakowany rowerzysta może utracić kontrolę nad pojazdem i wskutek tego doznać innych obrażeń.

pl.wikipedia.org

Zaklęcia mogą wywoływać pozytywny lub negatywny efekt, na przykład uleczyć sojusznika lub zranić wroga.

pl.wikipedia.org

Policja zastrzeliła wtedy wiele chłopców i dziewcząt, a w ciągu kolejnych dwóch tygodni zajść zabiła w sumie ponad sto osób, a ponad tysiąc zraniła.

pl.wikipedia.org

Wybuch pocisku nie wyrządził większych szkód, ale zabił jednego marynarza i zranił kilkunastu innych.

pl.wikipedia.org

Jest bardzo wrażliwa i czasem łatwo ją zranić.

pl.wikipedia.org