Traducciones de „zavesiť“ en el diccionario polaco » alemán

zalesiać <‑ia> [zaleɕatɕ], zalesić [zaleɕitɕ] V. trans. form. perf.

zalesiać

aufforsten

zalesiać

bewalden

zalesiać wydmy

Dünen bewalden

zadusić [zaduɕitɕ]

zadusić form. perf. od dusić

Véase también: dusić

I . dusić <‑si> [duɕitɕ] V. trans.

1. dusić < form. perf. u‑> (ściskać za gardło):

dusić [lub za‑] [lub pod‑]

würgen

dusić [lub za‑] [lub pod‑]

ersticken

lis dusi kury

der Fuchs m erwürgt die Hühner

strach dusi w gardle

die Angst f verschlägt den Atem

2. dusić (przyciskać, gnieść):

dusić czapkę, klakson

drücken

dusić kogoś w uściskach

jdn zerdrücken

dusić pieniądze

das Geld hamstern

3. dusić coloq. < form. perf. z‑> fig. (tłumić):

dusić płacz, żal, tęsknotę

unterdrücken

4. dusić < form. perf. u‑> <[lub pod‑]> (gotować w małej ilości wody):

dusić mięso, warzywa

dünsten

dusić mięso, warzywa

dämpfen

5. dusić coloq. (wymuszać):

dusić

[be]drängen

dusiła go, aby poszedł z nią

sie bedrängte ihn mitzukommen

dusić kogoś podatkami

jdn mit Steuern erdrücken

II . dusić <‑si> [duɕitɕ] V. intr.

duszący kaszel

Reizhusten m

dym dusi

der Rauch m ist zum Ersticken

gaz duszący

Erstickungsgas nt

III . dusić <‑si> [duɕitɕ] V. v. refl.

1. dusić (dusić jeden drugiego):

dusić

sich acus. gegenseitig erwürgen

2. dusić < form. perf. u‑>:

dusić [lub za‑] [lub pod‑] (nie móc oddychać) (człowiek)

ersticken

3. dusić fig.:

dusić (czuć się przytłoczonym) (człowiek)

sich acus. niedergeschlagen fühlen

4. dusić < form. perf. u‑>:

dusić [lub pod‑] [lub po‑] (ugotować się) (mięso, warzywa)

garen

dusić [lub pod‑] [lub po‑] (ugotować się) (mięso, warzywa)

gedämpft [o. gedünstet] werden

zakisić [zakiɕitɕ]

zakisić form. perf. od zakiszać

Véase también: zakiszać

I . zakiszać <‑sza; form. perf. zakisić> [zakiʃatɕ] V. trans.

zakiszać

einsäuern

zakisić ogórki na zimę

Gurken für den Winter einsalzen

II . zakiszać <‑sza; form. perf. zakisić> [zakiʃatɕ] V. v. refl.

zakiszać

sauer werden

ogórki już się zakisiły

die Gurken fpl sind schon gesäuert

zakąsić [zakow̃ɕitɕ]

zakąsić form. perf. od zakąszać

Véase también: zakąszać

zakąszać <‑sza; form. perf. zakąsić> [zakow̃ʃatɕ] V. intr. coloq.

zakąszać

zum Wodka essen

zakosić <‑si> [zakoɕitɕ] V. trans. form. perf. coloq.

1. zakosić (zebrać dużo czegoś):

zakosić

einfahren coloq.

zakosił wszystkie nagrody na festiwalu

er hat auf dem Festival alle Preise abgeräumt coloq.

2. zakosić (ukraść):

zakosić

mitgehen lassen coloq.

zakosić

mausen coloq.

zakosić samochód

ein Auto klauen coloq.

I . zanosić <‑si; form. perf. zanieść> [zanoɕitɕ] V. trans.

1. zanosić (dostarczać):

zanosić

[hin]bringen

zanieść dziecko do łóżka

das Kind ins Bett bringen

zanieść komuś wiadomość

jdm eine Nachricht überbringen

2. zanosić (unosić):

zanosić

treiben

prąd zaniósł łódkę w szuwary

die Strömung f trieb das Boot ins Schilf

3. zanosić (pokryć czymś sypkim, lotnym):

wiatr zaniósł śniegiem pola

die Felder ntpl waren vom Schnee verweht

wiatr zaniósł śniegiem pola

der Wind m wehte Schnee auf die Felder

II . zanosić <‑si; form. perf. zanieść> [zanoɕitɕ] V. v. refl. (być opanowanym jakimś uczuciem)

zanosić

übermannt [o. befallen] werden

zanosić się od płaczu/śmiechu [lub płaczem/śmiechem]

in Tränen/Gelächter ausbrechen

III . zanosić <‑si; form. perf. zanieść> [zanoɕitɕ] V. v. refl., impers.

zanosić (być prawdopodobnym):

zanosić

bevorstehen

zanosić

aussehen

locuciones, giros idiomáticos:

zanosi się na deszcz/awanturę

es sieht nach Regen/Ärger aus