Traducciones de „zakrętkę“ en el diccionario polaco » alemán

zakrętka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [zakrentka] SUST. f

zakrętka

[Verschluss]kappe f

zakrętka

Schraubverschluss m

zakrętka od butelki

Flaschenverschluss m

zakrętas <gen. ‑a, pl. ‑y> [zakrentas] SUST. m coloq.

zakrętas

Schnörkel m

zakresowy [zakresovɨ] ADJ. elev.

zakresowy

Bereichs-

zakreślać <‑la> [zakreɕlatɕ], zakreślić [zakreɕlitɕ] V. trans. form. perf. (oznaczać)

zakreślać

anzeichnen

zakreślać

anmerken

zakreślać fragment tekstu

anstreichen

zakrystia <gen. ‑ii, pl. ‑ie> [zakrɨstja] SUST. f REL.

zakrystia

Sakristei f

zakrzepły [zakʃepwɨ] ADJ. elev.

1. zakrzepły (ścięty):

zakrzepły

geronnen

zakrzepła krew

geronnenes Blut nt

2. zakrzepły fig. (niezmienny):

zakrzepły

erstarrt

zakrzepły wyraz twarzy

erstarrter Gesichtsausdruck m

zakrzewiać <‑ia> [zakʃevjatɕ], zakrzewić [zakʃevitɕ] V. trans. form. perf.

zakrzewiać

mit Büschen bepflanzen

zakrzewiać jakiś teren

ein Gelände bebuschen

zakreskować [zakreskovatɕ]

zakreskować form. perf. od kreskować

Véase también: kreskować

kreskować <‑kuje> [kreskovatɕ] V. trans.

1. kreskować (stawiać kreskę):

kreskować

mit einem Strich versehen

o kreskowane

o nt mit Strich

2. kreskować (pokrywać kreskami):

kreskować mapę

schraffieren

kreskować mapę

stricheln

I . zakręcać <‑ca> [zakrentsatɕ], zakręcić [zakreɲtɕitɕ] form. perf. V. trans.

1. zakręcać (zamykać):

zakręcać słoik

zuschrauben

2. zakręcać (odcinać dopływ):

zakręcać kran

zudrehen

3. zakręcać (zginać):

zakręcać drut

biegen

4. zakręcać (modelować):

zakręcić sobie włosy [na wałki]

sich dat. die Haare eindrehen [o. auf die Lockenwickler drehen]

5. zakręcać gen. form. imperf.:

zakręcać (zmieniać kierunek) (droga)

umkehren

zakręcać (zmieniać kierunek) (droga)

wenden

II . zakręcać <‑ca> [zakrentsatɕ], zakręcić [zakreɲtɕitɕ] form. perf. V. v. refl. solo perf.

1. zakręcać (obracać się):

zakręcać

sich acus. [um]drehen

2. zakręcać coloq. (postarać się):

zakręcić się koło czegoś

sich acus. um etw bemühen

zakrakać [zakrakatɕ]

zakrakać form. perf. od krakać

Véase también: krakać

krakać <kracze; imperf. kracz; form. perf. za‑> [krakatɕ] V. intr.

1. krakać:

krakać (wydawać dźwięk) (kruk, wrona)

krächzen

2. krakać fig.:

krakać (snuć pesymistyczne wizje) (człowiek)

unken

zakrawać <‑wa> [zakravatɕ] V. intr.

to zakrawa na kpinę [lub żart]!

das soll [wohl] ein Witz m sein!

zakropić [zakropitɕ]

zakropić form. perf. od zakrapiać

Véase también: zakrapiać

I . zakrapiać <‑ia; form. perf. zakropić> [zakrapjatɕ] V. intr. coloq. (pić alkohol do posiłku)

zakrapiać

nachspülen coloq.

zakrapiać

hinunterspülen coloq.

II . zakrapiać <‑ia; form. perf. zakropić> [zakrapjatɕ] V. v. refl. coloq.

zakrapiać

sich acus. bezechen coloq.

zakrapiać

sich acus. besäuseln coloq.

I . zakrywać <‑wa; form. perf. zakryć> [zakrɨvatɕ] V. trans.

zakrywać garnek

zudecken

zakrywać karty, twarz

verdecken

II . zakrywać <‑wa; form. perf. zakryć> [zakrɨvatɕ] V. v. refl.

1. zakrywać (przykrywać się):

zakrywać

sich acus. zudecken

2. zakrywać (chmurzyć się):

zakrywać

sich acus. bedecken

niebo zakryło się chmurami

der Himmel bedeckte sich mit Wolken

zakrzyknąć [zakʃɨknoɲtɕ]

zakrzyknąć form. perf. od zakrzykiwać

Véase también: zakrzykiwać

zakrzykiwać <‑kuje> [zakʃɨkivatɕ] V. trans.

1. zakrzykiwać < form. perf. zakrzyczeć> <[lub zakrzyknąć]> gen. form. perf. (krzyknąć):

zakrzykiwać donośnym głosem

mir vernehmlicher Stimme aufschreien

2. zakrzykiwać < form. perf. zakrzyczeć> (mówić głośniej niż inni):

zakrzykiwać

überschreien

zakrzykiwać

übertönen

nie mógł nic powiedzieć, bo go zakrzyczano

er konnte nichts sagen, weil er überschrien wurde

zakratować <‑tuje> [zakratovatɕ] V. trans. form. perf.

zakratować

vergittern

zakratować okna

Fenster vergittern

zakrystian (-ka) <gen. ‑a, pl. ‑nie> [zakrɨstjan] SUST. m (f) REL.

zakrystian (-ka)

Sakristan m

zakrystian (-ka)

Küster m

zakrzepica <gen. ‑cy, sin pl. > [zakʃepitsa] SUST. f MED.

zakrzepica

Thrombose f