Traducciones de „zakłóconym“ en el diccionario polaco » alemán

zakłopotany [zakwopotanɨ] ADJ. elev.

zakłopotany

verlegen

jestem zakłopotany, gdy muszę się tłumaczyć

es ist mir peinlich, wenn ich mich immer entschuldigen muss

zakłócenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zakwutseɲe] SUST. nt

1. zakłócenie (dezorganizacja):

zakłócenie

Störung f

zakłócenia w komunikacji

Verkehrsstörung

zakłócenie porządku publicznego DER.

Störung der öffentlichen Ordnung

zakłócenie równoważności DER.

Äquivalenzstörung

2. zakłócenie gen. pl:

zakłócenie RADIO, TV

Störung f

zakłócenie RADIO, TV

Rauschen nt

3. zakłócenie gen. pl TEL.:

zakłócenia na linii

Störungen fpl in der Leitung

niezakłócony [ɲezakwutsonɨ] ADJ.

niezakłócony spokój:

niezakłócony

ungestört

niezakłócony

ungetrübt

niezakłócony

störungsfrei

niezakłócony porządek zebrania

ungestörte Versammlungsordnung f

I . zakłopotać <‑ocze [lub ‑oce]> [zakwopotatɕ] V. trans. form. perf. (zmieszać)

zakłopotać

in Verlegenheit bringen

zakłopotać

verlegen machen

II . zakłopotać <‑ocze [lub ‑oce]> [zakwopotatɕ] V. v. refl. form. perf.

zakłopotać

in Verlegenheit geraten

zakłopotać

verlegen werden

zakłopotanie <gen. ‑ia, sin pl. > [zakwopotaɲe] SUST. nt elev.

zakłopotanie

Verlegenheit f

zakłopotanie

Befangenheit f

wprawić kogoś w zakłopotanie

jdn in Verlegenheit bringen

skłócony [skwutsonɨ] ADJ.

skłócony

zerstritten

skłócony

entzweit

skłócony

verkracht coloq.

byli ze sobą skłóceni

sie waren miteinander zerstritten [o. verkracht coloq. ]

zaklęcie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zakleɲtɕe] SUST. nt

1. zaklęcie (formuła):

zaklęcie

Zauberformel f

zaklęcie

Beschwörungsformel f

wypowiadać zaklęcie

einen Zauberspruch sprechen

2. zaklęcie (błaganie):

zaklęcie

Beschwörung f

zaklęcie

inständige [o. flehentliche] Bitte f

I . zaklinać <‑na; form. perf. zakląć> [zaklinatɕ] V. trans. elev.

1. zaklinać gen. form. imperf. (błagać):

zaklinać

[be]schwören

zaklinać

anflehen

zaklinać na wszystkie świętości

bei allem [be]schwören, was jdm heilig ist

2. zaklinać (rzucać urok):

zaklinać

verzaubern

zaklinać

verhexen

królewicz zaklęty w osła

in einen Esel verhexter Prinz m

milczy jak zaklęty

er schweigt wie verzaubert

II . zaklinać <‑na; form. perf. zakląć> [zaklinatɕ] V. v. refl. elev.

zaklinać

sich dat. schwören

zaklinała się, że więcej nie tknie alkoholu

sie schwörte sich, nie wieder Alkohol anzurühren

zakładowy [zakwadovɨ] ADJ.

1. zakładowy (należący do przedsiębiorstwa):

zakładowy teren, magazyn

Betriebs-

2. zakładowy (początkowy):

kapitał zakładowy

Gründungskapital nt

zakłamany [zakwamanɨ] ADJ. elev.

zakłamany

verlogen

zakłamany wyraz twarzy

unaufrichtiger Gesichtsausdruck m

I . zaklinować [zaklinovatɕ] form. perf., zaklinowywać [zaklinovɨvatɕ] <‑owuje> V. trans.

1. zaklinować (umocować za pomocą klina):

zaklinować

verkeilen

zaklinować

festkeilen

2. zaklinować (zablokować):

zaklinować

verkeilen

zaklinować

verschließen

II . zaklinować [zaklinovatɕ] form. perf., zaklinowywać [zaklinovɨvatɕ] <‑owuje> V. v. refl.

zaklinować

sich acus. verkeilen

zaklinować

sich acus. verklammern

zaklekotać [zaklekotatɕ]

zaklekotać form. perf. od klekotać

Véase también: klekotać

klekotać <‑ocze [lub ‑oce]; imperf. ‑ocz [lub ‑aj]> [klekotatɕ] V. intr.

1. klekotać:

klekotać (wydawać dźwięk) (bociany, kołatka)

klappern

klekotać (maszyna)

knattern

klekotać (maszyna)

rattern

2. klekotać coloq.:

klekotać (trajkotać) (człowiek)

plappern coloq.

klekotać (trajkotać) (człowiek)

schwatzen