Traducciones de „zablýskať“ en el diccionario polaco » alemán

zabłysnąć <‑yśnie; imperf. ‑yśnij> [zabwɨsnoɲtɕ] V. intr. form. perf.

1. zabłysnąć:

zabłysnąć (błysnąć) (słońce, latarka)

aufblitzen

zabłysnąć (błysnąć) (słońce, latarka)

aufleuchten

oczy komuś zabłysły gniewem

jds Augen blitzten vor Wut auf

2. zabłysnąć:

zabłysnąć (zapalić się) (latarnia, gwiazdy)

aufflammen

zabłysnąć (zapalić się) (latarnia, gwiazdy)

aufflackern

3. zabłysnąć fig. elev. (zrobić wrażenie):

zabłysnąć

glänzen

zabłysnąć

sich acus. hervortun

zabłysnąć w towarzystwie

in der Gesellschaft brillieren

4. zabłysnąć fig. elev.:

zabłysnąć (pojawić się nagle) (uczucia, myśli)

plötzlich erscheinen

Véase también: błysnąć

błysnąć [bwɨsnoɲtɕ]

błysnąć form. perf. od błyskać

I . błyskać <‑ka; form. perf. błysnąć> [bwɨskatɕ] V. intr.

1. błyskać:

błyskać (świecić) (światło, lampa)

aufleuchten

błyskać (świecić) (światło, lampa)

aufblitzen

błyskać latarką

mit einer Taschenlampe blinken

2. błyskać fig. (wyróżniać się):

błyskać wiedzą/talentem

durch Wissen/Talent glänzen

II . błyskać <‑ka; form. perf. błysnąć> [bwɨskatɕ] V. v. refl., impers.

błyska się

es blitzt

I . zabliźniać <‑ia> [zabliʑɲatɕ], zabliźnić [zabliʑɲitɕ] form. perf. V. trans.

1. zabliźniać MED.:

zabliźniać

vernarben lassen

zabliźniona rana pooperacyjna

die vernarbte postoperative Wunde f

2. zabliźniać fig. elev. (przynieść zapomnienie):

zabliźniać

[ver]heilen

czas zabliźnia rany

die Zeit f heilt die Wunden

II . zabliźniać <‑ia> [zabliʑɲatɕ], zabliźnić [zabliʑɲitɕ] form. perf. V. v. refl.

1. zabliźniać MED.:

zabliźniać

vernarben

rana szybko się zabliźniała

die Wunde f ist schnell verheilt

2. zabliźniać fig. elev.:

zabliźniać (iść w zapomnienie) (krzywdy)

in Vergessenheit geraten elev.

I . zablokować [zablokovatɕ] form. perf., zablokowywać [zablokovɨvatɕ] <‑kowuje; imperf. ‑kowuj> V. trans.

1. zablokować (stanowić przeszkodę):

zablokować

sperren

przewrócone drzewo zablokowało ulicę

ein umgestürzter Baum m hat die Straße versperrt

2. zablokować EDIT.:

zablokować

blockieren

opozycja polityczna zablokowała ustawę

die politische Opposition f hat das Gesetz blockiert

3. zablokować coloq. (zajmować miejsce):

zablokować

besetzen

zablokować etat

eine Stelle blockieren

4. zablokować TIPOGR.:

zablokować

blockieren

5. zablokować EKON:

zablokować

sperren

zablokować konto

das Konto sperren

6. zablokować DEP.:

zablokować

blocken

bramkarz skutecznie zablokował strzał

der Torwart m hat den Schuss erfolgreich geblockt

7. zablokować TÉC.:

zablokować

abriegeln

II . zablokować [zablokovatɕ] form. perf., zablokowywać [zablokovɨvatɕ] <‑kowuje; imperf. ‑kowuj> V. v. refl.

1. zablokować TÉC.:

zablokować

sich acus. verklemmen

w poślizgu zablokowały się koła samochodu

im Rutschen haben die Räder des Wagens blockiert

2. zablokować PSICO.:

zablokować

sich acus. verschließen

zablokować się pod wpływem stresu

sich wegen Stress verschließen

rozbłyskać [rozbwɨskatɕ] form. perf., rozbłysnąć [rozbwɨsnoɲtɕ] form. perf., rozbłyskiwać [rozbwɨskivatɕ] <‑kuje> V. intr.

1. rozbłyskać (zajaśnieć):

rozbłyskać

aufleuchten

księżyc rozbłysnął na niebie

der Mond m leuchtete am Himmel auf

2. rozbłyskać fig. (wyróżniać się):

rozbłyskać

sich hervortun

3. rozbłyskać fig. (ożywiać się pod wpływem uczuć):

rozbłyskać

aufstrahlen

oczy jej rozbłysły radością

ihre Augen ntpl strahlten [vor Freude] auf