Traducciones de „rozzúriť“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

rozżalić [rozʒalitɕ]

rozżalić form. perf. od rozżalać

Véase también: rozżalać

I . rozżalać <‑la; imperf. ‑laj; form. perf. rozżalić> [rozʒalatɕ] V. trans. elev.

rozżalać

betrüben

rozżalać

traurig stimmen

rozżalać

verbittern

była rozżalona jego słowami

seine Worte ntpl stimmten sie traurig

II . rozżalać <‑la; imperf. ‑laj; form. perf. rozżalić> [rozʒalatɕ] V. v. refl. elev.

rozżalać

in Klagen ausbrechen

rozżalać

jammern

rozżalać

wehklagen

matka rozżaliła się na syna

die Mutter f brach in Klagen über ihren Sohn aus

rozzłościć [rozzwoɕtɕitɕ]

rozzłościć form. perf. od złościć

Véase también: złościć

I . złościć <‑ści; form. perf. roz‑ [lub ze‑]> [zwoɕtɕitɕ] V. trans.

złościć

ärgern

złościć

wütend machen

II . złościć <‑ści; form. perf. roz‑ [lub ze‑]> [zwoɕtɕitɕ] V. v. refl.

złościć się na kogoś/o coś

sich acus. über jdn/etw ärgern

złościć się na kogoś/o coś

über jdn/etw wütend werden

rozziew <gen. ‑u, sin pl. > [rozʑef] SUST. m

1. rozziew elev. (niezgodność):

rozziew

Kluft f

2. rozziew LING.:

rozziew

Hiat[us] m

rozbić [rozbitɕ]

rozbić form. perf. od rozbijać

Véase también: rozbijać

I . rozbijać <‑ja; form. perf. rozbić> [rozbijatɕ] V. trans.

1. rozbijać (powodować uszkodzenie, stłuczenie):

rozbijać szybę

zerschlagen

rozbijać szybę

einschlagen

rozbijać jajko

aufschlagen

rozbijać jajko

zerschlagen

rozbijać mur

zerstören

rozbijać mur

durchbrechen

rozbijać samochód

das Auto schrottreif [o. zu Schrott] fahren

rozbijać bank

die Bank sprengen

rozbijać coś w drzazgi coloq.

etw acus. in Stücke hauen

2. rozbijać (rozgniatać):

rozbijać kotlety

klopfen

3. rozbijać (ranić):

rozbijać głowę

einschlagen

rozbijać głowę

verwunden

4. rozbijać (zwyciężać):

rozbijać armię

schlagen

5. rozbijać (podzielić coś):

rozbijać coś na etapy

aufteilen

6. rozbijać fig. (powodować rozpad):

rozbijać rodzinę

die Familie zerstören

locuciones, giros idiomáticos:

rozbijać namiot/obóz

ein Zelt/ein Lager aufschlagen

II . rozbijać <‑ja; form. perf. rozbić> [rozbijatɕ] V. v. refl.

1. rozbijać:

rozbijać (ulegać uszkodzeniu, zniszczeniu) (jajko, kieliszek, talerz)

zerschlagen

rozbijać (samochód)

einen Unfall haben

rozbijać (samolot)

abstürzen

2. rozbijać coloq. (bywać to tu, to tam):

rozbijać

sich acus. herumtreiben coloq.

rozbijać się taksówkami po mieście

mit dem Taxi in der Stadt herumfahren coloq.