polaco » alemán

Traducciones de „rozwiewanym“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

rozwiewać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
rozgniewany: adjetivo y adverbio
rozwierać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
rozwiązanie: sustantivo
rozwiedziony: adjetivo y adverbio
rozwiert: sustantivo
rozwieść
rozwieźć
rozwiesić: verbo transitivo
rozwiertak: sustantivo
rozwiercać: verbo transitivo
rozwielitka: sustantivo
rozwijać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
rozwinąć
rozwiązać
rozwiązły: adjetivo y adverbio
rozwikłać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
rozwinięty: adjetivo y adverbio

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: rozgniewany , rozwiewać , rozwiązanie , rozwierać , rozwiedziony , rozwidlenie , rozwinięty , rozwikłać , rozwiązły , rozwiązać , rozwinąć , rozwijać , rozwielitka , rozwiercić , rozwiercać , rozwieszać , rozwiertak , rozwiesić , rozwieźć , rozwieść y/e rozwiert

I . rozwiewać <‑wa; form. perf. rozwiać> [rozvjevatɕ] V. trans.

1. rozwiewać (rozpraszać):

rozwiewać dym, mgłę

rozwiewać dym, mgłę

auseinander wehen

2. rozwiewać fig. (odsuwać):

rozwiewać nadzieje, wątpliwości

in Nichts auflösen

rozwiewać nadzieje, wątpliwości

3. rozwiewać:

rozwiewać (targać) (włosy)

rozwiewać (targać) (włosy)

II . rozwiewać <‑wa; form. perf. rozwiać> [rozvjevatɕ] V. v. refl.

1. rozwiewać:

rozwiewać (rozpraszać się) (dym)

rozwiewać (mgła)

sich acus. auflösen

2. rozwiewać:

rozwiewać (przestawać istnieć) (nadzieje, wątpliwości)

sich acus. zerstreuen

rozwiewać (przestawać istnieć) (nadzieje, wątpliwości)

sich acus. in Nichts auflösen

rozgniewany [rozgɲevanɨ] ADJ.

rozgniewany

rozgniewany

rozgniewana mina

wütende Miene f

I . rozwierać <‑ra; imperf. ‑aj; form. perf. rozewrzeć> [rozvjeratɕ] V. trans.

rozwarł szeroko oczy ze zdziwienia

vor Erstaunen riss er die Augen weit auf

II . rozwierać <‑ra; imperf. ‑aj; form. perf. rozewrzeć> [rozvjeratɕ] V. v. refl.

sich auftun elev.

drzwi rozwarły się

die Tür f tat sich auf elev.

rozwiązanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [rozvjow̃zaɲe] SUST. nt

1. rozwiązanie (wynik: zadania, zagadki, problemu):

rozwiązanie

Lösung f

problem czeka na rozwiązanie

das Problem nt muss noch gelöst werden

rozwiązanie konfliktu

Konfliktlösung f

2. rozwiązanie (unieważnienie: parlamentu, małżeństwa):

rozwiązanie

3. rozwiązanie MED.:

rozwiązanie

4. rozwiązanie ARQUIT.:

rozwiązanie

rozwiedziony¹ [rozvjedʑonɨ] ADJ.

rozwiedziony kobieta:

rozwiedziony

rozwiert <gen. ‑u, pl. ‑y> [rozvjert] SUST. m MIN

Bohrloch nt

wykonać rozwiert

ein Bohrloch ausführen

rozwieść [rozvjeɕtɕ]

rozwieść form. perf. od rozwodzić

Véase también: rozwodzić

I . rozwodzić <‑dzi; imperf. ‑odź; form. perf. rozwieść> [rozvodʑitɕ] V. trans.

1. rozwodzić (udzielać rozwodu):

sędzia rozwiódł moich rodziców

der Richter m hat meine Eltern geschieden

2. rozwodzić (przyczynić się do rozwodu):

jdn zur Scheidung bringen

II . rozwodzić <‑dzi; imperf. ‑odź; form. perf. rozwieść> [rozvodʑitɕ] V. v. refl.

1. rozwodzić (uzyskiwać rozwód):

sich scheiden lassen

[ona] rozwodzi się z mężem

sie lässt sich von ihrem Mann scheiden

2. rozwodzić elev. (mówić długo i szczegółowo):

sich acus. [weitschweifig] über etw acus. auslassen

weitschweifige Ausführungen über etw acus. machen

rozwodzić się na temat podatków

sich über das Steuerthema [o. die Steuern] auslassen

rozwodzić się nad utratą majątku

sich über den Vermögensverlust auslassen

rozwieźć [rozvjeɕtɕ]

rozwieźć form. perf. od rozwozić

Véase también: rozwozić

rozwozić <‑zi; form. perf. rozwieźć> [rozvoʑitɕ] V. trans.

rozwozić pocztę:

rozwiesić [rozvjeɕitɕ] form. perf., rozwieszać [rozvjeʃatɕ] <‑sza; imperf. ‑aj> V. trans.

rozwiertak <gen. ‑a, pl. ‑i> [rozvjertak] SUST. m TÉC.

Reibwerkzeug nt

rozwiercać <‑ca; imperf. ‑aj> [rozvjertsatɕ], rozwiercić [rozvjertɕitɕ] V. trans. form. perf.

rozwiercać

rozwiercać dziurę w ścianie

ein Loch in der Wand aufbohren

rozwielitka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [rozvjelitka] SUST. f ZOOL.

rozwielitka

I . rozwijać <‑ja; form. perf. rozwinąć> [rozvijatɕ] V. trans.

1. rozwijać (rozkręcać):

rozwijać rolkę, film

rozwijać rolkę, film

2. rozwijać (rozpościerać):

rozwijać skrzydła

rozwijać sztandar

3. rozwijać (odpakowywać):

rozwijać paczkę, kwiaty

4. rozwijać (poszerzać):

rozwijać temat, zamiłowanie, zdolności

5. rozwijać (czynić intensywniejszym):

rozwijać działalność

rozwijać działalność

II . rozwijać <‑ja; form. perf. rozwinąć> [rozvijatɕ] V. v. refl.

1. rozwijać:

rozwijać (rozprostowywać się) (drut)

2. rozwijać (rosnąć):

sich acus. entwickeln

3. rozwijać (doskonalić się):

sich acus. vervollkommnen

4. rozwijać (poszerzać się):

sich acus. ausdehnen

rozwinąć [rozvinoɲtɕ]

rozwinąć form. perf. od rozwijać

Véase también: rozwijać

I . rozwijać <‑ja; form. perf. rozwinąć> [rozvijatɕ] V. trans.

1. rozwijać (rozkręcać):

rozwijać rolkę, film

rozwijać rolkę, film

2. rozwijać (rozpościerać):

rozwijać skrzydła

rozwijać sztandar

3. rozwijać (odpakowywać):

rozwijać paczkę, kwiaty

4. rozwijać (poszerzać):

rozwijać temat, zamiłowanie, zdolności

5. rozwijać (czynić intensywniejszym):

rozwijać działalność

rozwijać działalność

II . rozwijać <‑ja; form. perf. rozwinąć> [rozvijatɕ] V. v. refl.

1. rozwijać:

rozwijać (rozprostowywać się) (drut)

2. rozwijać (rosnąć):

sich acus. entwickeln

3. rozwijać (doskonalić się):

sich acus. vervollkommnen

4. rozwijać (poszerzać się):

sich acus. ausdehnen

rozwiązać [rozvjow̃zatɕ]

rozwiązać form. perf. od rozwiązywać

Véase también: rozwiązywać

I . rozwiązywać <‑zuje; form. perf. rozwiązać> [rozvjow̃zɨvatɕ] V. trans.

1. rozwiązywać (rozplątywać):

rozwiązywać sznurowadło, węzeł

rozwiązywać sznurowadło, węzeł

wódka rozwiązała mu język

der Alkohol m [o. Schnaps m ] hat ihm die Zunge gelöst

2. rozwiązywać (odwiązywać):

rozwiązywać kogoś/coś

jdn/etw losbinden

3. rozwiązywać (znajdować wynik):

rozwiązywać zadanie, zagadkę, równanie

4. rozwiązywać DER. (unieważniać):

rozwiązywać umowę, małżeństwo, parlament

5. rozwiązywać ARQUIT.:

rozwiązywać

II . rozwiązywać <‑zuje; form. perf. rozwiązać> [rozvjow̃zɨvatɕ] V. v. refl.

1. rozwiązywać (rozplątywać się, odwiązywać się):

rozwiązywać

sich acus. lösen

rozwiązywać

2. rozwiązywać:

rozwiązywać (rozstrzygać się) (tajemnica, zagadka)

sich acus. lösen

rozwiązywać (rozstrzygać się) (tajemnica, zagadka)

gelüftet werden

3. rozwiązywać:

rozwiązywać (być likwidowanym) (organizacja, związek)

sich acus. auflösen

rozwiązywać (być likwidowanym) (organizacja, związek)

aufgelöst werden

rozwiązły [rozvjow̃zwɨ] ADJ. elev.

rozwiązły tryb życia:

rozwiązły

rozwiązły

I . rozwikłać [rozvikwatɕ] form. perf., rozwikływać [rozvikwɨvatɕ] <‑łuje; imperf. ‑łuj> V. trans. elev.

1. rozwikłać (rozplątać):

rozwikłać

rozwikłać

rozwikłać sznurki

die Bindfaden entwirren

2. rozwikłać (znaleźć rozwiązanie):

rozwikłać

rozwikłać

rozwikłać

rozwikłać zagadkę

ein Rätsel lösen [o. entwirren]

II . rozwikłać [rozvikwatɕ] form. perf., rozwikływać [rozvikwɨvatɕ] <‑łuje; imperf. ‑łuj> V. v. refl. elev.

1. rozwikłać (rozplątać się):

rozwikłać

sich acus. auflösen

2. rozwikłać (wyjaśnić się):

rozwikłać

sich acus. entwirren

rozwikłać

sich acus. enträtseln

rozwinięty [rozviɲentɨ] ADJ.

rozwinięty

zdanie rozwinięte LING.

zusammengesetzter Satz m

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski