Traducciones de „rozkraczyć“ en el diccionario polaco » alemán

I . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] form. perf. V. trans.

rozkruszać

zerbröckeln

rozkruszać

zerbröseln

II . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] form. perf. V. v. refl.

rozkruszać

zerbröckeln

okraczyć [okratʃɨtɕ]

okraczyć form. perf. od okraczać

Véase también: okraczać

okraczać <‑cza; form. perf. okraczyć> [okratʃatɕ] V. trans. coloq.

okraczać

etw [rittlings] übersteigen [o. überklettern]

okraczać

etw mit einem großen Schritt [o. großen Schritten] übersteigen

rozkrajać [roskrajatɕ] form. perf., rozkrawać [roskravatɕ] <‑wa; form. perf. rozkroić> V. trans.

rozkrajać

aufschneiden

I . rozkręcać <‑ca; imperf. ‑aj> [roskrentsatɕ], rozkręcić [roskreɲtɕitɕ] form. perf. V. trans.

1. rozkręcać (demontować):

rozkręcać maszynę, mebel

auseinander schrauben

rozkręcać maszynę, mebel

[in Einzelteile] zerlegen

2. rozkręcać (rozplatać):

rozkręcać sznurek

aufrollen

rozkręcać sznurek

entrollen

3. rozkręcać coloq. (uaktywniać):

rozkręcać interes

das Geschäft ankurbeln [o. in Gang bringen]

II . rozkręcać <‑ca; imperf. ‑aj> [roskrentsatɕ], rozkręcić [roskreɲtɕitɕ] form. perf. V. v. refl. coloq. (interes, firma)

rozkręcać

in Gang kommen

rozłączyć [rozwontʃɨtɕ]

rozłączyć form. perf. od rozłączać

Véase también: rozłączać

I . rozłączać <‑cza; form. perf. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] V. trans.

rozłączać kable, walczących

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

auseinander reißen

II . rozłączać <‑cza; form. perf. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] V. v. refl.

1. rozłączać:

rozłączać (rwać się) (kable)

sich acus. lösen

rozłączać (rwać się) (kable)

getrennt werden

2. rozłączać (tracić połączenie telefoniczne):

rozłączać

auflegen

proszę się nie rozłączać

bleiben Sie bitte dran

dlaczego się rozłączyłaś?

wieso hast du aufgelegt?

rozkazać [roskazatɕ]

rozkazać form. perf. od rozkazywać

Véase también: rozkazywać

rozkazywać <‑zuje; imperf. ‑zuj; form. perf. rozkazać> [roskazɨvatɕ] V. trans.

rozkazywać

befehlen

rozkazywać

anordnen

rozkazywać komuś, żeby zamknąć drzwi

jdm befehlen, die Tür zu schließen

rozkurcz <gen. ‑u, pl. ‑e> [roskurtʃ] SUST. m

rozkurcz MED. (mięśni)

Expansion f

rozkurcz (serca)

Diastole f

roztoczyć [rostotʃɨtɕ]

roztoczyć form. perf. od roztaczać

Véase también: roztaczać

I . roztaczać <‑cza; form. perf. roztoczyć> [rostatʃatɕ] V. trans.

1. roztaczać (ukazywać):

roztaczać perspektywy, wizję

entfalten

roztaczać perspektywy, wizję

ausbreiten

2. roztaczać (rozprzestrzeniać):

roztaczać blask, zapach

verbreiten

locuciones, giros idiomáticos:

roztaczać nad kimś opiekę

jdn in seine Obhut nehmen

II . roztaczać <‑cza; form. perf. roztoczyć> [rostatʃatɕ] V. v. refl. gen. form. imperf.

roztaczać (rozciągać się w przestrzeni) (widok, dolina)

sich acus. erstrecken

roztaczać (rozciągać się w przestrzeni) (widok, dolina)

sich acus. ausbreiten

rozliczyć [rozlitʃɨtɕ]

rozliczyć form. perf. od rozliczać

Véase también: rozliczać

I . rozliczać <‑cza; form. perf. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] V. trans.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN.

berechnen

rozliczać EKON, FIN.

verrechnen

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać ADMIN.:

rozliczać

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; form. perf. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] V. v. refl.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN.

abrechnen

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw acus. abrechnen

2. rozliczać fig. elev.:

rozliczać

abrechnen

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen