Traducciones de „przeginasz“ en el diccionario polaco » alemán

I . przeginać <‑na form. perf. przegiąć> [pʃeginatɕ] V. trans.

przeginać < form. perf. po‑> (wyginać):

przeginać głowę

neigen

przeginać głowę

beugen

przeginać drut, gałąź

[um]biegen

locuciones, giros idiomáticos:

przeginać pałę coloq.

den Bogen überspannen coloq.

II . przeginać <‑na> [pʃeginatɕ] V. v. refl.

przeginać (wyginać się) (człowiek)

sich acus. beugen

przeginać (gałąź)

sich acus. biegen

przeginać (narzędzie)

[sich acus. ] verbiegen

przegnać [pʃegnatɕ]

przegnać form. perf. od przeganiać

Véase también: przeganiać

przeganiać <‑ia> [pʃegaɲatɕ] V. trans.

1. przeganiać < form. perf. przegnać> <[lub przegonić]> (wypędzać):

przeganiać insekty, intruza

verjagen

2. przeganiać < form. perf. przegonić> (prześcigać):

przeganiać współzawodnika

einholen

przeganiać współzawodnika

überholen

3. przeganiać < form. perf. przegonić> fig. (być lepszym):

przeganiać kogoś

jdm den Rang ablaufen

przeganiać kogoś

jdn überflügeln

4. przeganiać gen. form. imperf. (zmuszać do biegu):

przeganiać konie

antreiben

poprzeginać [popʃeginatɕ]

poprzeginać form. perf. od przeginać

Véase también: przeginać

I . przeginać <‑na form. perf. przegiąć> [pʃeginatɕ] V. trans.

przeginać < form. perf. po‑> (wyginać):

przeginać głowę

neigen

przeginać głowę

beugen

przeginać drut, gałąź

[um]biegen

locuciones, giros idiomáticos:

przeginać pałę coloq.

den Bogen überspannen coloq.

II . przeginać <‑na> [pʃeginatɕ] V. v. refl.

przeginać (wyginać się) (człowiek)

sich acus. beugen

przeginać (gałąź)

sich acus. biegen

przeginać (narzędzie)

[sich acus. ] verbiegen

przegiąć [pʃegjoɲtɕ]

przegiąć form. perf. od przeginać

Véase también: przeginać

I . przeginać <‑na form. perf. przegiąć> [pʃeginatɕ] V. trans.

przeginać < form. perf. po‑> (wyginać):

przeginać głowę

neigen

przeginać głowę

beugen

przeginać drut, gałąź

[um]biegen

locuciones, giros idiomáticos:

przeginać pałę coloq.

den Bogen überspannen coloq.

II . przeginać <‑na> [pʃeginatɕ] V. v. refl.

przeginać (wyginać się) (człowiek)

sich acus. beugen

przeginać (gałąź)

sich acus. biegen

przeginać (narzędzie)

[sich acus. ] verbiegen

przegięcie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [pʃegjeɲtɕe] SUST. nt coloq.

to jest przegięcie

das ist eine Übertreibung

to jest przegięcie

das ist zu viel des Guten

przegłos <gen. ‑u, sin pl. > [pʃegwos] SUST. m LING.

przegłos

Umlaut m

przegnić [pʃegɲitɕ]

przegnić form. perf. od gnić

Véase también: gnić

gnić <‑ije; imperf. ‑ij> [gɲitɕ] V. intr.

1. gnić < form. perf. z‑> (ulegać rozkładowi):

gnić [lub po‑] [lub pod‑]

[ver]faulen

gnić [lub po‑] [lub pod‑]

verwesen

2. gnić < form. perf. z‑> (ulegać degeneracji):

gnić

degenerieren

3. gnić < form. perf. z‑> coloq. (gnuśnieć, przebywać):

gnić w łóżku coloq.

zu lange im Bett liegen bleiben

gnić w więzieniu coloq.

im Gefängnis schmachten

przegrać [pʃegratɕ]

przegrać form. perf. od przegrywać

Véase también: przegrywać

I . przegrywać <‑wa; form. perf. przegrać> [pʃegrɨvatɕ] V. trans.

1. przegrywać (być pokonywanym):

przegrywać mecz, proces, wybory

verlieren

2. przegrywać (tracić):

przegrywać pieniądze, sumę

verspielen

3. przegrywać (doznać niepowodzenia):

przegrać proces/wybory/zakład

einen Prozess/Wahlen/eine Wette verlieren

przegrać życie fig.

das Leben verspielen

4. przegrywać coloq. (nagrywać, kopiować):

przegrywać kasetę, utwór

überspielen

przegrywać dane na dyskietkę

die Daten auf Diskette überspielen

przegrać płytę/kasetę

eine CD/Kassette überspielen

5. przegrywać (ćwiczyć grę):

przegrywać nuty, utwór

durchspielen

6. przegrywać (spędzać grając):

przegrywać wieczór

den ganzen Abend spielen

II . przegrywać <‑wa; form. perf. przegrać> [pʃegrɨvatɕ] V. intr. (być pokonywanym)

przegrywać

verlieren

przegrywać

unterliegen

przegniły [pʃegɲiwɨ] ADJ.

przegniły

verfault

przegniła belka

verfaulter Balken m

przegonić [pʃegoɲitɕ]

przegonić form. perf. od przeganiać

Véase también: przeganiać

przeganiać <‑ia> [pʃegaɲatɕ] V. trans.

1. przeganiać < form. perf. przegnać> <[lub przegonić]> (wypędzać):

przeganiać insekty, intruza

verjagen

2. przeganiać < form. perf. przegonić> (prześcigać):

przeganiać współzawodnika

einholen

przeganiać współzawodnika

überholen

3. przeganiać < form. perf. przegonić> fig. (być lepszym):

przeganiać kogoś

jdm den Rang ablaufen

przeganiać kogoś

jdn überflügeln

4. przeganiać gen. form. imperf. (zmuszać do biegu):

przeganiać konie

antreiben

przegadać [pʃegadatɕ] form. perf., przegadywać [pʃegadɨvatɕ] <‑duje> V. trans. coloq.

1. przegadać (spędzić na gadaniu):

przegadać godzinę

verplaudern

przegadać godzinę

verquatschen coloq.

2. przegadać (być bardziej wygadanym):

przegadać kogoś

jdn unter den Tisch reden coloq.

przegrana <gen. ‑nej, pl. ‑ne> [pʃegrana] SUST. f adjetvl.

1. przegrana (strata):

przegrana

Verlust m

2. przegrana (porażka):

przegrana

Niederlage f

nie bać się przegranej

die Niederlage nicht fürchten

nie bać się przegranej

keine Angst vor der Niederlage haben

przegrany [pʃegranɨ] ADJ.

przegrany gra, zakład, sprawa

verloren

przegrany człowiek

erledigt

jeśli ucieknę, będę przegrany w jej oczach

wenn ich abhaue, habe ich bei ihr verspielt coloq.

przeganiać <‑ia> [pʃegaɲatɕ] V. trans.

1. przeganiać < form. perf. przegnać> <[lub przegonić]> (wypędzać):

przeganiać insekty, intruza

verjagen

2. przeganiać < form. perf. przegonić> (prześcigać):

przeganiać współzawodnika

einholen

przeganiać współzawodnika

überholen

3. przeganiać < form. perf. przegonić> fig. (być lepszym):

przeganiać kogoś

jdm den Rang ablaufen

przeganiać kogoś

jdn überflügeln

4. przeganiać gen. form. imperf. (zmuszać do biegu):

przeganiać konie

antreiben