Traducciones de „ostříhat“ en el diccionario polaco » alemán

ostinato <gen. ‑ta, pl. ‑ta> [ostinato] SUST. nt MÚS.

ostinato

Ostinato nt

osteopata <gen. ‑ty, pl. ‑paci> [osteopata] SUST. m decl. jak f w lp MED.

osteopata

Osteopath(in) m (f)

ostać [ostatɕ]

ostać form. perf. od ostawać

Véase también: ostawać

I . ostawać <‑taje; form. perf. ostać> [ostavatɕ] V. trans. elev., przest

ostawać

[ver]bleiben

ostań z Bogiem

geh mit Gott

II . ostawać <‑taje; form. perf. ostać> [ostavatɕ] V. v. refl. form. perf. elev., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

ostawać

bestehen

ostawać

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostawać

standhalten

ostawać

trotzen

ostoja <gen. ‑oi, pl. ‑je> [ostoja] SUST. f

1. ostoja gen. lp (oparcie):

ostoja

Stütze f

ostoja

[Rück]halt m

mieć w kimś ostoję

in jdm einen Rückhalt haben

mieć w kimś ostoję

sich acus. auf jdn verlassen können

2. ostoja FERRO.:

ostoja

Rahmen m

3. ostoja BIOL.:

ostoja

Refugialgebiet nt

4. ostoja fig. (bastion):

ostoja

Hort m fig.

ostoja

Bollwerk nt fig.

główna ostoja

Hochburg f

ostrak <gen. ‑a, pl. ‑i> [ostrak] SUST. m HIST.

ostrak

Ostrakon nt

I . ostawać <‑taje; form. perf. ostać> [ostavatɕ] V. trans. elev., przest

ostawać

[ver]bleiben

ostań z Bogiem

geh mit Gott

II . ostawać <‑taje; form. perf. ostać> [ostavatɕ] V. v. refl. form. perf. elev., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

ostawać

bestehen

ostawać

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostawać

standhalten

ostawać

trotzen

ostroga <gen. ‑gi, pl. ‑gi> [ostroga] SUST. f

ostroga

Sporn m

locuciones, giros idiomáticos:

zdobyć ostrogi

sich dat. die Sporen verdienen

dać koniowi ostrogę

einem Pferd die Sporen geben

trzasnąć ostrogami

die Hacken zusammenschlagen

ostryga <gen. ‑gi, pl. ‑gi> [ostrɨga] SUST. f ZOOL.

ostryga

Auster f

ostrzał <gen. ‑u, pl. ‑y> [ostʃaw] SUST. m MILIT.

ostrzał

Beschuss m

znajdować się [lub być] pod ostrzałem

unter Beschuss geraten [o. stehen]

ostukać [ostukatɕ] form. perf., ostukiwać [ostukivatɕ] <‑kuje; imperf. ‑kuj> V. trans.

1. ostukać (opukać):

ostukać

abklopfen

ostukać

beklopfen

sprawdzał drewno, delikatnie je ostukując

er prüfte das Holz, indem er es vorsichtig abklopfte

2. ostukać MED.:

ostukać

abklopfen

ostowaty [ostovatɨ] ADJ.

ostowaty

distelartig

ostowate liście

distelartige Blätter ntpl