Traducciones de „osobitý“ en el diccionario polaco » alemán

osobisty [osobistɨ] ADJ.

osobisty rzeczy, sprawa

privat

osobisty rzeczy, sprawa

persönlich

osobisty bagaż

Hand-

dochód osobisty

persönliches Einkommen nt

dowód osobisty

Personalausweis m

komputer osobisty

Personal Computer m

komputer osobisty

PC m

kredyt osobisty na zakupy

persönlicher Anschaffungskredit m

majątek osobisty

Privatvermögen nt

rewizja osobista DER.

Leibesvisitation f

locuciones, giros idiomáticos:

robić wycieczki osobiste [w dyskusji]

[in einer Diskussion] persönlich werden

osowaty [osovatɨ] ADJ.

1. osowaty (podobny do osy):

osowaty

wespenähnlich

osowaty kształt

wespenähnliche Gestalt f

2. osowaty fig. (złośliwy):

osowaty

bissig

osowate usposobienie

bissiges Wesen nt

osobny [osobnɨ] ADJ.

osobny

eigen

osobny

getrennt

osobny

separat

osobny pokój

eigenes Zimmer nt

informować każdego z osobna

jeden einzeln informieren

to jest osobny rozdział

das ist ein Kapitel nt für sich

osobowy¹ [osobovɨ] ADJ.

1. osobowy (przeznaczony dla osób):

osobowy winda, pojazd

Personen-

dział osobowy

Personalabteilung f

dział osobowy

Personalbüro nt

pociąg osobowy

[Personen]nahverkehrszug m

samochód osobowy

Personenkraftwagen m

samochód osobowy

Pkw m

skład osobowy

personelle Zusammensetzung f

2. osobowy LING.:

zaimek osobowy

Personalpronomen nt

sowity [sovitɨ] ADJ. elev.

sowity

großzügig

sowity

reichlich

sowita zapłata

großzügiger Lohn m

osobistość <gen. ‑ści, pl. ‑ści> [osobistoɕtɕ] SUST. f

1. osobistość (ktoś znany):

osobistość

Persönlichkeit f

znakomita osobistość

eine hervorragende Persönlichkeit

znakomita osobistość

f

był w miasteczku nie lada osobistością

in der Kleinstadt war er nicht [bloß] irgendwer

2. osobistość (ktoś ważny):

osobistość

Prominente(r) mf

osobistość

VIP m lub f

osoba <gen. ‑by, pl. ‑by> [osoba] SUST. f

1. osoba t. LING.:

osoba

Person f

czasownik w pierwszej/drugiej/trzeciej osobie

Verb nt in der ersten/zweiten/dritten Person

osoba duchowna

Geistliche(r) mf

kolacja na sześć osób

ein Abendessen nt für sechs Personen

na osobę [lub od osoby]

pro Person

osoba niepożądana

unerwünschte Person

osoba niepożądana

Persona f non grata

osoba postronna

Außenstehende(r) mf

osoba publiczna

öffentliche Person f

osoba towarzysząca

Begleitperson f

osoba trzecia

Dritte(r) mf

osoba urzędowa

Amtsperson f

wysoko postawiona osoba

hochgestellte [o. hochrangige] Persönlichkeit f

ktoś we własnej osobie

jd [höchst]persönlich [o. in [eigener] Person]

2. osoba LIT.:

osoba

Figur f

osoby dramatu

handelnde Personen fpl [eines Theaterstücks]

3. osoba DER.:

osoba fizyczna

natürliche Person f

osoba prawna

juristische Person f

osoba sądowa

Gerichtsperson f

osoba „wskazana” [dla wykonania zobowiązania]

Geheißperson f

umowa na rzecz osoby trzeciej

Vertrag m zugunsten eines Dritten

świadczenie na rzecz osób trzecich/przez osoby trzecie

Leistung f an/durch Dritte

osobno [osobno] ADV.

osobno

getrennt

osobno

separat

pisać słowa osobno

Wörter getrennt schreiben

osobno informować kogoś o czymś

jdn gesondert über etw informieren

osobnik¹ <gen. ‑a, pl. ‑i> [osobɲik] SUST. m BIOL.

osobnik

[Einzel]exemplar nt

osobnik

Individuum nt

zbity [zbitɨ] ADJ. (zwarty)

zbity grunt

fest

nabity [nabitɨ] ADJ.

nabity broń

geladen

nabity fajka

gestopft

nabity ciało

stramm

nabity ciało

straff

nabity ciało

prall

nabity sala

[brechend] voll

nabity sala

knackevoll coloq.

zabity (-ta) <gen. ‑tego, pl. ‑ici> [zabitɨ] SUST. m (f) adjetvl.

zabity (-ta)

Tote(r) mf

zabity (-ta)

Getötete(r) mf

kilkunastu zabitych i rannych

über ein Dutzend Tote und Verletzte mpl

osolić [osolitɕ]

osolić form. perf. od solić

Véase también: solić

solić <‑li; imperf. sól> [solitɕ] V. trans.

1. solić < form. perf. po‑> <[lub o‑]> (w celu przyprawienia):

solić

salzen

2. solić (w celu zakonserwowania):

solić

einsalzen

osowieć <‑eje; imperf. ‑ej> [osovjetɕ] V. intr. form. perf. elev.

osowieć

trübsinnig werden

po śmierci męża osowiała

nach dem Tod ihres Mannes wurde sie trübsinnig

rozbity [rozbitɨ] ADJ.

rozbity talerz

zerschlagen

rozbity dom

zerstört

rozbity rodzina

zerstört

rozbity rodzina

zerrüttet

rozbity samochód

Unfall-

rozbity nos

eingeschlagen

rozbity oddział, armia

geschlagen

czuć się rozbitym

sich zerschlagen fühlen

obfity [opfitɨ] ADJ.

obfity kolacja

opulent elev.

obfity kolacja

üppig

obfity opady

ergiebig

obfity opady

stark

obfity połów, zbiory

reich

obfity napiwek

reichlich

zjadł obfite śniadanie

er aß ein reichhaltiges Frühstück

locuciones, giros idiomáticos:

obfite kształty

üppige [Körper]formen fpl

coś zbiera obfite żniwo

etw hält reiche Ernte elev.

grypa zbiera tej zimy obfite żniwo

die Grippe f hält in diesem Winter reiche Ernte [o. fordert in diesem Winter zahlreiche Opfer]

spity [spitɨ] ADJ. coloq.

spity

besoffen coloq.

opity [opitɨ] ADJ. coloq.

1. opity (taki, co dużo wypił):

opity

voll

jestem tak opita sokiem, że nie mogę się ruszyć

ich habe so viel Saft getrunken, dass ich mich nicht bewegen kann

2. opity (pijany):

opity

blau coloq.

opity

besoffen coloq.

był tak opity, że nie można było się z nim dogadać

er hatte so viel gesoffen, dass er nicht mehr ansprechbar war coloq.

był tak opity, że nie można było się z nim dogadać

er war sternhagelvoll coloq.

I . uosabiać <‑ia> [uosabjatɕ], uosobić [uosobitɕ] form. perf. V. trans. gen. form. imperf.

1. uosabiać elev. (reprezentować typ):

uosabiać

verkörpern

uosabiać

repräsentieren

2. uosabiać (personifikować):

uosabiać

personifizieren elev.

II . uosabiać <‑ia> [uosabjatɕ], uosobić [uosobitɕ] form. perf. V. v. refl. gen. form. imperf. elev.

uosabiać

verkörpert [o. personifiziert elev. ] werden