Traducciones de „organizowaniu“ en el diccionario polaco » alemán

I . organizować <‑zuje; form. perf. z‑> [orgaɲizovatɕ] V. trans.

1. organizować (urządzać):

organizować wycieczkę, bal, spotkanie

organisieren

organizować wycieczkę, bal, spotkanie

veranstalten

2. organizować (regulować):

organizować przebieg, tryb

regeln

3. organizować (zakładać):

organizować komitet, spółkę

gründen

4. organizować coloq. (załatwiać):

organizować

organisieren coloq.

organizować

beschaffen coloq.

organizować

besorgen coloq.

II . organizować <‑zuje; form. perf. z‑> [orgaɲizovatɕ] V. v. refl.

1. organizować (zrzeszać się):

organizować się w związki

sich acus. in Gewerkschaften organisieren

2. organizować (być urządzanym):

organizować

organisiert werden

uorganizowany [uorgaɲizovanɨ] ADJ. BIOL.

uorganizowany

einer bestimmten Rangordnung angehörend

uorganizowane zwierzęta

Tiere ntpl einer bestimmten Rangordnung

zorganizowany [zorgaɲizovanɨ] ADJ.

zorganizowany

organisiert

dobrze zorganizowane przyjęcie

eine gut organisierte Party f

zorganizować [zorgaɲizovatɕ]

zorganizować form. perf. od organizować

Véase también: organizować

I . organizować <‑zuje; form. perf. z‑> [orgaɲizovatɕ] V. trans.

1. organizować (urządzać):

organizować wycieczkę, bal, spotkanie

organisieren

organizować wycieczkę, bal, spotkanie

veranstalten

2. organizować (regulować):

organizować przebieg, tryb

regeln

3. organizować (zakładać):

organizować komitet, spółkę

gründen

4. organizować coloq. (załatwiać):

organizować

organisieren coloq.

organizować

beschaffen coloq.

organizować

besorgen coloq.

II . organizować <‑zuje; form. perf. z‑> [orgaɲizovatɕ] V. v. refl.

1. organizować (zrzeszać się):

organizować się w związki

sich acus. in Gewerkschaften organisieren

2. organizować (być urządzanym):

organizować

organisiert werden

organizacyjnie [orgaɲizatsɨjɲe] ADV.

organizacyjnie

organisatorisch

organizacyjnie tworzyć całość

als Organisation f eine Einheit bilden

być utalentowanym [lub uzdolnionym] organizacyjnie

ein Organisationstalent nt sein

niezorganizowany [ɲezorgaɲizovanɨ] ADJ.

1. niezorganizowany elev. (nieporządny):

niezorganizowany

unorganisiert

niezorganizowany pracownik

unorganisierter Arbeiter m

2. niezorganizowany (samodzielny):

niezorganizowana grupa

unorganisierte Gruppe f

organizacja <gen. ‑ji, pl. ‑je> [orgaɲizatsja] SUST. f

1. organizacja sin pl. (system zarządzania):

organizacja

Organisation f

organizacja

Organisierung f

dobra organizacja pracy

gute Arbeitsorganisation f

podjąć się organizacji wycieczki

die Organisation eines Ausflugs übernehmen

2. organizacja (stowarzyszenie):

organizacja

Organisation f

Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna

Internationale Organisation für Normung

organizacja bojowa

Kampforganisation f

organizacja państwowa

staatliche Organisation f

organizacja państwowa

Staatsorganisation f

organizacja pozarządowa

Nichtregierungsorganisation f

organizacja pozarządowa

NGO f

organizator(ka) <gen. ‑a, pl. ‑orzy> [orgaɲizator] SUST. m(f)

organizator(ka)

Organisator(in) m (f)

organizator(ka)

Veranstalter(in) m (f)

być organizatorem czegoś

der Organisator [o. Veranstalter] von etw sein

dobry organizator

ein guter Organisator

organicznie [orgaɲitʃɲe] ADV. elev.

organicznie kogoś/czegoś nie znosić/nie cierpieć

eine unüberwindliche Abneigung gegen jdn/etw haben/empfinden

filozofia jest organicznie powiązana z naukami ścisłymi

Philosophie f und Naturwissenschaften fpl bilden ein organisches Ganzes [o. sind untrennbar miteinander verbunden]

organicznik <gen. ‑a, pl. ‑icy> [orgaɲitʃɲik] SUST. m

organicznik HIST., LIT.

Organizist m

długo sympatyzował z organicznikami

er stand lange den Organizisten nahe

reorganizować <‑zuje; form. perf. z‑> [reorgaɲizovatɕ] V. trans. elev.

reorganizować

reorganisieren

reorganizować

umgestalten

reorganizować gospodarkę

Wirtschaft reorganisieren

zreorganizować [zreorgaɲizovatɕ]

zreorganizować form. perf. od reorganizować

Véase también: reorganizować

reorganizować <‑zuje; form. perf. z‑> [reorgaɲizovatɕ] V. trans. elev.

reorganizować

reorganisieren

reorganizować

umgestalten

reorganizować gospodarkę

Wirtschaft reorganisieren

I . dezorganizować <‑zuje; form. perf. z‑> [dezorgaɲizovatɕ] V. trans. elev. (niszczyć ład, organizację)

dezorganizować

desorganisieren elev.

II . dezorganizować <‑zuje; form. perf. z‑> [dezorgaɲizovatɕ] V. v. refl. elev. (ulegać dezorganizacji)

dezorganizować

in Unordnung geraten

dezorganizować

im Chaos versinken

organicznikowski [orgaɲitʃɲikofski] ADJ.

organicznikowski HIST., LIT.

organizistisch

ruch organicznikowski

Organizismus m

organizm <gen. ‑u, pl. ‑y> [orgaɲism] SUST. m

1. organizm BIOL.:

organizm

Organismus m

organizm autochtoniczny

autochthone Art f

organizm człowieka

menschlicher Organismus

genetyczny skład organizmu

Genotyp m

koński organizm coloq.

Pferdenatur f coloq.

organizm kosmopolityczny

kosmopolitische Art f

żywy organizm

lebender Organismus

żywy organizm

Lebewesen nt

2. organizm (współdziałająca całość):

organizm państwowy

Staatsgebilde nt

organizm państwowy

Staatsapparat m

organizer <gen. ‑a, pl. ‑y> [orgaɲizer] SUST. m

organizer

Organizer m

elektroniczny organizer

elektronischer Organizer

organizacyjny [orgaɲizatsɨjnɨ] ADJ.

organizacyjny działalność

organisatorisch

organizacyjny zdolności

organisatorisch

organizacyjny zdolności

Organisations-

organista (-tka) <gen. ‑a, pl. ‑iści> [orgaɲista] SUST. m (f) decl. jak f w lp MÚS.

organista (-tka)

Organist(in) m (f)

organista (-tka)

Orgelspieler(in) m (f)

organiczny [orgaɲitʃnɨ] ADJ.

1. organiczny QUÍM.:

chemia organiczna

organische Chemie f

2. organiczny elev. (nierozerwalny):

stanowić organiczną całość

ein organisches Ganzes bilden

czuć organiczny wstręt do kogoś/czegoś

unüberwindlichen Ekel vor jdm/etw empfinden

organowy [organovɨ] ADJ. MÚS.

organowy

Orgel-

koncert organowy

Orgelkonzert nt