Traducciones de „olúpať“ en el diccionario polaco » alemán

klupa <gen. ‑py, pl. ‑py> [klupa] SUST. f sl (średnicomierz)

klupa

Messkluppe f

klupa

Baumklupe f

chlupać <‑pie; imperf. chlup> [xlupatɕ] form. imperf., chlupnąć [xlupnoɲtɕ] V. form. perf. intr.

chlupać (woda)

schwappen

chlupać (woda)

platschen

chlupać (woda)

gluckern

chlupać (błoto)

platschen

chlupać (kamień)

plumpsen

chlupać (ryba)

plitsche[r]n

chlupnąć czymś

mit etw [be]spritzen

obłupać [obwupatɕ]

obłupać form. perf. od obłupywać

Véase también: obłupywać

I . obłupywać <‑puje; form. perf. obłupać> [obwupɨvatɕ] V. trans. coloq.

obłupywać korę

abschälen

obłupywać tynk

abschlagen

obłupać orzechy laskowe

Walnüsse schälen

II . obłupywać <‑puje; form. perf. obłupać> [obwupɨvatɕ] V. v. refl. coloq. (odpadać)

obłupywać

abblättern

farba obłupała się od ściany

die Farbe f blätterte von der Wand ab

I . odłupać [odwupatɕ] form. perf., odłupywać [odwupɨvatɕ] <‑puje; imperf. ‑puj> V. trans.

odłupać

abspalten

II . odłupać [odwupatɕ] form. perf., odłupywać [odwupɨvatɕ] <‑puje; imperf. ‑puj> V. v. refl.

odłupać

absplittern

odłupać

abbröckeln

odłupać

abfallen

I . łupać <‑pie; imperf. łup> [wupatɕ] V. intr. <form. perf. łupnąć>

1. łupać (walić):

łupać

hauen coloq.

łupać

knallen coloq.

coś łupnęło o podłogę

etw knallte auf den Boden

2. łupać (strzelać):

łupać

schießen

na umówiony sygnał łupnął z armaty

auf Kommando feuerte er aus der Kanone

II . łupać <‑pie; imperf. łup> [wupatɕ] V. trans. <form. perf. łupnąć>

1. łupać (uderzyć):

łupnąć kogoś

jdn schlagen

łupnąć komuś podatek

jdm eine Steuer aufbrummen

2. łupać solo imperf. (rozbijać):

łupać węgiel

spalten

epoka kamienia łupanego

Altsteinzeit f

epoka kamienia łupanego

Paläolithikum nt

3. łupać solo imperf. (łuskać):

łupać orzechy

knacken

III . łupać <‑pie; imperf. łup form. perf. łupnąć [lub za‑]> [wupatɕ] V. impers. coloq. (być odczuwanym jako ból)

łupie mnie w kościach

es reißt mich [o. mir] in den Gelenken

IV . łupać <‑pie; imperf. łup form. perf. łupnąć> [wupatɕ] V. v. refl. coloq.

1. łupać (uderzać się):

łupnąć się w głowę

sich acus. am Kopf stoßen coloq.

2. łupać solo imperf. (rozbijać się):

węgiel łatwo się łupie

die Kohle f lässt sich leicht spalten

3. łupać solo imperf. (łuskać się):

orzechy laskowe trudno się łupią

Waldnüsse f lassen sich schwer knacken

ułupać [uwupatɕ]

ułupać form. perf. od łupać

Véase también: łupać

I . łupać <‑pie; imperf. łup> [wupatɕ] V. intr. <form. perf. łupnąć>

1. łupać (walić):

łupać

hauen coloq.

łupać

knallen coloq.

coś łupnęło o podłogę

etw knallte auf den Boden

2. łupać (strzelać):

łupać

schießen

na umówiony sygnał łupnął z armaty

auf Kommando feuerte er aus der Kanone

II . łupać <‑pie; imperf. łup> [wupatɕ] V. trans. <form. perf. łupnąć>

1. łupać (uderzyć):

łupnąć kogoś

jdn schlagen

łupnąć komuś podatek

jdm eine Steuer aufbrummen

2. łupać solo imperf. (rozbijać):

łupać węgiel

spalten

epoka kamienia łupanego

Altsteinzeit f

epoka kamienia łupanego

Paläolithikum nt

3. łupać solo imperf. (łuskać):

łupać orzechy

knacken

III . łupać <‑pie; imperf. łup form. perf. łupnąć [lub za‑]> [wupatɕ] V. impers. coloq. (być odczuwanym jako ból)

łupie mnie w kościach

es reißt mich [o. mir] in den Gelenken

IV . łupać <‑pie; imperf. łup form. perf. łupnąć> [wupatɕ] V. v. refl. coloq.

1. łupać (uderzać się):

łupnąć się w głowę

sich acus. am Kopf stoßen coloq.

2. łupać solo imperf. (rozbijać się):

węgiel łatwo się łupie

die Kohle f lässt sich leicht spalten

3. łupać solo imperf. (łuskać się):

orzechy laskowe trudno się łupią

Waldnüsse f lassen sich schwer knacken

olać [olatɕ]

olać form. perf. od olewać

Véase también: olewać

olewać <‑wa; form. perf. olać> [olevatɕ] V. trans. coloq. (lekceważyć)

olewać kogoś/coś

sich acus. um jdn/etw einen Dreck scheren coloq.

olewać kogoś/coś

auf jdn/etw pfeifen coloq.

olcha <gen. ‑chy, pl. ‑chy> [olxa] SUST. f BOT.

olcha

Erle f

oliwa <gen. ‑wy, sin pl. > [oliva] SUST. f

oliwa

Olivenöl nt

locuciones, giros idiomáticos:

dolewać oliwy do ognia

Öl ins Feuer gießen

oliwa sprawiedliwa [zawsze] na wierzch wypływa

die Wahrheit f kommt früher oder später ans Licht