Traducciones de „nasses“ en el diccionario polaco » alemán

nasiec [naɕets]

nasiec form. perf. od siec

Véase también: siec

I . siec <‑cze; imperf. ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] V. trans.

1. siec:

siec (ciąć: nożem)

stechen

siec (ciąć: nożem)

stoßen

siec (szablą)

hauen

2. siec (smagać: batem, rózgą):

siec

schlagen

II . siec <‑cze; imperf. ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] V. impers. (zacinać)

siecze deszcz

der Regen m peitscht

nasty [nastɨ]

nasty skr od kilkunasty

nasty

ewta elfte(r)(s) bis neunzehne(r)(s)

Véase también: kilkunasty

kilkunasty [kilkunastɨ] ADJ.

kilkunasty

x-te(r, s) coloq.

kilkunasty sms

die x-te SMS f coloq.

nasyp <gen. ‑u, pl. ‑y> [nasɨp] SUST. m

nasyp (wał)

Damm m

nasyp (usypisko)

Aufschüttung f

nasada <gen. ‑dy, pl. ‑dy> [nasada] SUST. f

1. nasada (oprawa: noża, pilnika):

nasada

Messeransatz m

2. nasada (nakładka):

nasada na czymś

Ansatz m

nasada na czymś

Kopfstück(nt)

nasada na czymś

Schienenlasche f dat.

3. nasada BOT.:

nasada

Blattansatz m

4. nasada LING.:

nasada

Sprechorgane ntpl

nasiać [naɕatɕ]

nasiać form. perf. od siać

Véase también: siać

I . siać <sieje; imperf. siej> [ɕatɕ] V. trans.

1. siać (rzucać ziarno):

siać

säen

głupich nie sieją, sami się rodzą provb.

die Dummen mpl werden nicht gesät, sie wachsen von selbst (man trifft häufiger dumme als kluge Menschen)

kto wiatr sieje, zbiera burzę provb.

wer Wind sät, wird Sturm ernten provb.

2. siać fig. (szerzyć):

siać grozę, strach

verbreiten

siać panikę

auslösen

siać nienawiść

säen

siać nienawiść

schüren

siać zamęt, niepokój

stiften

II . siać <sieje; imperf. siej> [ɕatɕ] V. intr. coloq. (zgubić coś)

siać

verlieren

siać

liegenlassen

posiał gdzieś parasol

er hat irgendwo seinen Schirm liegenlassen

naskok <gen. ‑u, pl. ‑i> [naskok] SUST. m

1. naskok DEP.:

naskok

Prellabdruck m

naskok na odskocznię

Abspringen nt vom Sprungbrett

2. naskok coloq. (atak):

naskok

Angriff m

jego ciągłe naskoki na sekretarkę zaczynają być irytujące

seine ständigen Angriffe auf die Sekretärin fangen an zu irritieren

I . nasłać [naswatɕ]

nasłać form. perf. od naściełać

II . nasłać [naswatɕ]

nasłać form. perf. od nasyłać

Véase también: naściełać , nasyłać

naściełać <‑ła; form. perf. nasłać> [naɕtɕewatɕ] V. trans. coloq. (zasłać dużo łóżek)

naściełać

[viele] Betten machen

nasyłać <‑ła; form. perf. nasłać> [nasɨwatɕ] V. trans.

nasyłać

auf den Hals schicken coloq.

nasłać kogoś na kogoś

jdm jdn auf den Hals schicken [o. hetzen coloq. ] coloq.

nasrać [nasratɕ]

nasrać form. perf. od srać

Véase también: srać

srać <‑ra; imperf. ‑aj> [sratɕ] V. intr. vulg.

1. srać (oddawać kał):

srać

scheißen vulg.

srać

kacken vulg.

2. srać fig. coloq. (gwizdać):

sram na to

[ich] scheiß drauf vulg.

I . nastać <‑toi; imperf. ‑tój> [nastatɕ]

nastać form. perf. od nastawać

II . nastać <‑toi; imperf. ‑tój> [nastatɕ] V. v. refl. form. perf. coloq. (długo stać)

nastać

lange stehen [müssen]

nastać

sich acus. müde stehen

nastać

sich dat. die Beine in den Bauch [o. Leib] stehen

Véase también: nastawać

I . nastawać <‑taje; imperf. ‑aj form. perf. nastać> [nastavatɕ] V. intr.

nastawać (nadejść) (pora, czasy)

kommen

nastawać (nadejść) (pora, czasy)

anbrechen elev.

nastawać (cisza)

eintreten

II . nastawać <‑taje; imperf. ‑aj> [nastavatɕ] V. intr. form. perf.

1. nastawać coloq. (domagać się usilnie):

nastawać na kogoś, by coś zrobił

auf jdn dringen [o. jdn drängen] , damit er etw tut

2. nastawać (zagrażać):

nastawać na czyjeś życie

jdm nach dem Leben trachten

III . nastawać <‑taje; imperf. ‑aj> [nastavatɕ] V. intr., impers. form. perf. (zatrzymać się gdzieś w dużej liczbie)

nastawać

sich ansammeln

następ <gen. ‑u, pl. ‑y> [nastemp] SUST. m TÉC.

następ

Fußhebel m

następ

Fußpedal m

nastia <gen. ‑ii, pl. ‑ie> [nastja] SUST. f BIOL.

nastia

Nastie f

naszyć [naʃɨtɕ]

naszyć form. perf. od naszywać

Véase también: naszywać

I . naszywać <‑wa; form. perf. naszyć> [naʃɨvatɕ] V. trans.

1. naszywać (przytwierdzać):

naszywać

aufnähen

naszywać

besetzen mit etw

naszywać coś na coś [lub czymś]

etw auf etw acus. [auf]nähen

2. naszywać solo perf. (uszyć dużą ilość):

naszywać

[viel] nähen

naszyć ubrań

viele Kleider nähen

II . naszywać <‑wa; form. perf. naszyć> [naʃɨvatɕ] V. v. refl. coloq. (szyć dużo)

naszywać

vom Nähen müde werden