polaco » alemán

Traducciones de „nabyciem“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

nabycie: sustantivo
nabytek: sustantivo
nabiec
nieobycie: sustantivo
nabywczy: adjetivo y adverbio
nabywczyni: sustantivo
nabyć: II. verbo reflexivo
nabywać: verbo transitivo
nabywca: sustantivo
nabiał: sustantivo
nabić: II. verbo transitivo
nabity: adjetivo y adverbio
nabawiać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
nabroić: verbo intransitivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: nabycie , nabiec , nabytek , nieobycie , nabroić , nabawić , nabity , nabić , nabiał , nabywca , nabywać , nabyć , nabywczyni y/e nabywczy

nabycie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [nabɨtɕe] SUST. nt

1. nabycie escr. (kupno: gruntu, obrazu):

nabycie

Erwerb m

nabycie

Anschaffung f

nabycie netto

Nettoerwerb m

DER. nabycie w dobrej wierze

gutgläubiger Erwerb

2. nabycie elev.:

nabycie (uzyskanie: śmiałości, wprawy)

Bekommen nt

nabycie (ogłady)

Erhalten nt

nabycie (ogłady)

Annehmen nt

nabycie (spadku)

Anfall m

DER. nabycie prawa

Rechtserwerb m

nabytek <gen. ‑tku, pl. ‑tki> [nabɨtek] SUST. m

1. nabytek (zakup):

nabytek

Anschaffung f

nabytek

Erwerbung f

nabytek

Errungenschaft f coloq.

to mój najnowszy nabytek

das ist meine neueste Errungenschaft coloq.

2. nabytek (zdobycz):

nabytek

Errungenschaft f

nabiec [nabjets] form. perf.

nabiec → nabiegnąć

Véase también: nabiegnąć

nabiegnąć [nabjegnoɲtɕ]

nabiegnąć form. perf. od nabiegać

nieobycie <gen. ‑ia, sin pl. > [ɲeobɨtɕe] SUST. nt

1. nieobycie (nieokrzesanie):

nieobycie

ungehobeltes Auftreten nt

nieobycie

Hemdsärmeligkeit f coloq.

2. nieobycie (brak umiejętności):

nieobycie

fehlende [o. mangelnde] Vertrautheit f

nieobycie z internetem

Unsicherheit f im Umgang mit dem Internet

nabywczy [nabɨftʃɨ] ADJ. EKON

siła nabywcza

Kaufkraft f

siła nabywcza

Nachfrage f

nabywczyni [nabɨftʃɨɲi] SUST. f

nabywczyni → nabywca

Véase también: nabywca

nabywca (-wczyni) <gen. ‑cy, pl. ‑cy> [nabɨftsa] SUST. m (f) escr.

nabywca czegoś

Käufer(in) m(f) einer S. gen.

nabywca czegoś

Erwerber(in) m(f) einer S. gen.

działki szybko znalazły nabywców

die Grundstücke ntpl haben schnell Erwerber gefunden

nabywca Internetu

Interneteinkäufer m

prywatny nabywca

Privatkäufer m

I . nabyć <‑będzie; imperf. nabądź> [nabɨtɕ]

nabyć form. perf. od nabywać

II . nabyć <‑będzie; imperf. nabądź> [nabɨtɕ] V. v. refl. form. perf. coloq. (długo gdzieś lub z kimś być)

Véase también: nabywać

nabywać <‑wa; form. perf. nabyć> [nabɨvatɕ] V. trans.

1. nabywać escr. (kupować):

nabywać dom, obraz

erwerben

nabywać dom, obraz

erstehen

nabywać dom, obraz

kaufen

2. nabywać elev. (zdobywać):

nabywać czegoś (ogłady, wprawy)

etw erwerben

nabywać czegoś (ogłady, wprawy)

sich dat. etw aneignen

nabywać czegoś (doświadczenia)

etw sammeln

cechy nabyte

erworbene Eigenschaften fpl

nabywać <‑wa; form. perf. nabyć> [nabɨvatɕ] V. trans.

1. nabywać escr. (kupować):

nabywać dom, obraz

erwerben

nabywać dom, obraz

erstehen

nabywać dom, obraz

kaufen

2. nabywać elev. (zdobywać):

nabywać czegoś (ogłady, wprawy)

etw erwerben

nabywać czegoś (ogłady, wprawy)

sich dat. etw aneignen

nabywać czegoś (doświadczenia)

etw sammeln

cechy nabyte

erworbene Eigenschaften fpl

nabywca (-wczyni) <gen. ‑cy, pl. ‑cy> [nabɨftsa] SUST. m (f) escr.

nabywca czegoś

Käufer(in) m(f) einer S. gen.

nabywca czegoś

Erwerber(in) m(f) einer S. gen.

działki szybko znalazły nabywców

die Grundstücke ntpl haben schnell Erwerber gefunden

nabywca Internetu

Interneteinkäufer m

prywatny nabywca

Privatkäufer m

nabiał <gen. ‑u, sin pl. > [nabjaw] SUST. m

sklep z nabiałem

ein Geschäft mit Milchprodukten und Eiern

I . nabić <‑ije> [nabitɕ]

nabić form. perf. od nabijać

II . nabić <‑ije> [nabitɕ] V. trans. form. perf.

nabić kogoś w butelkę coloq.

jdn auf den Arm nehmen coloq.

nabić kogoś w butelkę coloq.

jdn zum Besten halten [o. haben] coloq.

nabić sobie guza

sich dat. eine Beule holen

Véase también: nabijać

I . nabijać <‑ja; form. perf. nabić> [nabijatɕ] V. trans.

1. nabijać (ładować):

nabijać broń

laden

nabijać butlę

füllen

nabijać fajkę

stopfen

2. nabijać (nasadzać):

nabijać coś na coś

etw mit etw beschlagen acus.

II . nabijać <‑ja; form. perf. nabić> [nabijatɕ] V. v. refl. coloq.

nabijać się z kogoś

jdn foppen coloq.

nabijać się z kogoś

jdn zum Narren halten

nabity [nabitɨ] ADJ.

nabity broń

geladen

nabity fajka

gestopft

nabity ciało

stramm

nabity ciało

straff

nabity ciało

prall

nabity sala

[brechend] voll

nabity sala

knackevoll coloq.

I . nabawiać <‑ia; imperf. ‑aj> [nabavjatɕ], nabawić [nabavitɕ] form. perf. V. trans. gen. form. perf. elev. (doprowadzić do czegoś)

II . nabawiać <‑ia; imperf. ‑aj> [nabavjatɕ], nabawić [nabavitɕ] form. perf. V. v. refl. gen. form. perf. elev. (ściągnąć na siebie)

nabawiać

sich dat. holen [o. einfangen] coloq.

nabawić się kataru

sich einen Schnupfen holen

nabroić <‑oi; imperf. ‑rój> [nabroitɕ] V. intr. form. perf.

nabroić

anstellen coloq.

nabroić

ausfressen coloq.

bardzo nabroił i teraz ma karę

er hat etw ausgefressen und wird jetzt bestraft

on to potrafi nabroić!

er ist ein richtiger Schlingel!

on to potrafi nabroić!

er hat es faustdick hinter den Ohren!

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Traducciones de „nabyciem“ en el diccionario polaco » alemán

nabycie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [nabɨtɕe] SUST. nt

1. nabycie escr. (kupno: gruntu, obrazu):

2. nabycie elev.:

nabytek <gen. ‑tku, pl. ‑tki> [nabɨtek] SUST. m

1. nabytek (zakup):

2. nabytek (zdobycz):

nabiec [nabjets] form. perf.

nabiec → nabiegnąć

Véase también: nabiegnąć

nabiegnąć [nabjegnoɲtɕ]

nabiegnąć form. perf. od nabiegać

nieobycie <gen. ‑ia, sin pl. > [ɲeobɨtɕe] SUST. nt

1. nieobycie (nieokrzesanie):

2. nieobycie (brak umiejętności):

nabywczy [nabɨftʃɨ] ADJ. EKON

nabywczyni [nabɨftʃɨɲi] SUST. f

nabywczyni → nabywca

Véase también: nabywca

nabywca (-wczyni) <gen. ‑cy, pl. ‑cy> [nabɨftsa] SUST. m (f) escr.

I . nabyć <‑będzie; imperf. nabądź> [nabɨtɕ]

nabyć form. perf. od nabywać

II . nabyć <‑będzie; imperf. nabądź> [nabɨtɕ] V. v. refl. form. perf. coloq. (długo gdzieś lub z kimś być)

Véase también: nabywać

nabywać <‑wa; form. perf. nabyć> [nabɨvatɕ] V. trans.

1. nabywać escr. (kupować):

2. nabywać elev. (zdobywać):

nabywać <‑wa; form. perf. nabyć> [nabɨvatɕ] V. trans.

1. nabywać escr. (kupować):

2. nabywać elev. (zdobywać):

nabywca (-wczyni) <gen. ‑cy, pl. ‑cy> [nabɨftsa] SUST. m (f) escr.

nabiał <gen. ‑u, sin pl. > [nabjaw] SUST. m

I . nabić <‑ije> [nabitɕ]

nabić form. perf. od nabijać

II . nabić <‑ije> [nabitɕ] V. trans. form. perf.

Véase también: nabijać

I . nabijać <‑ja; form. perf. nabić> [nabijatɕ] V. trans.

1. nabijać (ładować):

2. nabijać (nasadzać):

II . nabijać <‑ja; form. perf. nabić> [nabijatɕ] V. v. refl. coloq.

nabity [nabitɨ] ADJ.

I . nabawiać <‑ia; imperf. ‑aj> [nabavjatɕ], nabawić [nabavitɕ] form. perf. V. trans. gen. form. perf. elev. (doprowadzić do czegoś)

II . nabawiać <‑ia; imperf. ‑aj> [nabavjatɕ], nabawić [nabavitɕ] form. perf. V. v. refl. gen. form. perf. elev. (ściągnąć na siebie)

nabroić <‑oi; imperf. ‑rój> [nabroitɕ] V. intr. form. perf.

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda