polaco » alemán

Traducciones de „kluk“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

klub: sustantivo
klęk: sustantivo
kruk: sustantivo
luk: sustantivo
kłuć: I. verbo transitivo II. verbo
kłus: sustantivo
kłak: sustantivo
łuk: sustantivo
tłuk: sustantivo
klo: sustantivo
klin: sustantivo
klip: sustantivo
kloc: sustantivo
klop: sustantivo
klan: sustantivo
klap: interjección
kląć: I. verbo intransitivo II. verbo reflexivo
klej: sustantivo
klif: sustantivo
klad: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: luk , kruk , klęk , klub , klon , kler , kleń , klej , kląć , klap , klan , klad , klif , klop , kloc , klip , klin , klo , tłuk , łuk , kłak , kłus y/e kłuć

klub <gen. ‑u, pl. ‑y> [klup] SUST. m

klub

Club m

klub

Klub m

klub żeglarski

Segelclub m

klub sportowy

Sportverein m

klub poselski

[Parlaments]fraktion f

klub książki

Buchklub m

klęk <gen. ‑u, pl. ‑i> [kleŋk] SUST. m

klęk

das Knien nt

klęk podparty

Vierfüß[l]erstand m

kruk <gen. ‑a, pl. ‑i> [kruk] SUST. m

1. kruk ZOOL.:

kruk

[Kohl]rabe m

kruk

Kolkrabe m

kruk krukowi oka nie wykole provb.

eine Krähe hackt der anderen kein Auge aus provb.

biały kruk

ein weißer Rabe m

biały kruk

bibliophile Kostbarkeit f

2. kruk fig. (zwiastun nieszczęścia):

kruk

Unheilskünder m

luk <gen. ‑u, pl. ‑i> [luk] SUST. m

luk NÁUT., t. MILIT.

[Einstiegs]luke f

I . kłuć <‑uje; imperf. ‑uj> [kwutɕ] V. trans.

1. kłuć < form. perf. u‑> (ranić):

ukłuć kogoś czymś

jdn mit etw stechen

coś kłuje kogoś w oczy (razi zbyt jaskrawym światłem)

etw blendet jdn

coś kłuje kogoś w oczy (powoduje zazdrość)

etw macht jdn neidisch

coś kłuje kogoś w oczy (powoduje zazdrość)

etw ruft bei jdm Neid hervor

locuciones, giros idiomáticos:

kłujący ból

stechender Schmerz m

kłująca roślina

Stechpflanze f

rana kłuta

Stichwunde f

II . kłuć <‑uje; imperf. ‑uj> [kwutɕ] V. impers. (boleć)

kłuje mnie w boku

ich habe Seitenstechen

kłus <gen. ‑a, sin pl. > [kwus] SUST. m

kłus

Trab m

pędzić kłusem

traben

kłak <gen. ‑a, pl. ‑i> [kwak] SUST. m

1. kłak:

kłak (pęk: waty)

Bausch m

kłak (wełny)

Büschel nt

kłak (wełny)

Flocke f

niewart funta kłaków

keinen [o. nicht einen] Pfifferling wert

2. kłak gen. pl coloq. (włos):

kłak

schmutziges [o. zottiges] Haarbüschel nt

łuk <gen. ‑u, pl. ‑i> [wuk] SUST. m

1. łuk (broń):

łuk

Bogen m

napiąć łuk

den Bogen spannen

świetnie strzelał z łuku

er war ein hervorragender Bogenschütze m

tere-fere kuku, strzela baba z łuku coloq.

es ist nur blödes Geschwätz nt

2. łuk ARQUIT.:

łuk

Bogen m

łuk gotycki

gotischer Bogen

łuk tryumfalny

Triumphbogen m

łuk romański

romanischer Bogen

3. łuk (półkole):

łuk

Bogen m

nagle wygiął się w łuk

plötzlich bog er sich krum

na łuku drogi

in der Kurve

łuk elektryczny ELECTR.

Lichtbogen m

łuk elektryczny ELECTR.

Bogenentladung f

łuk brwiowy

Augenbrauenbogen m

łuk nocny ASTRON

Nachtbogen m

omijać [kogoś/coś] szerokim łukiem

einen großen Bogen [um jdn/etw] machen

4. łuk:

łuk MÚS., MAT.

Bogen m

łuk frazowy

Phrasierungsbogen m

5. łuk DEP. (ewolucja narciarska):

łuk

Bogen m

tłuk <gen. ‑a, pl. ‑i> [twuk] SUST. m

1. tłuk pey. coloq. (tępak):

tłuk

Doofkopf m pey. coloq.

tłuk

Holzkopf m pey. coloq.

2. tłuk HIST. (narzędzie z kamienia):

tłuk [pięściowy]

Faustkeil m

klo [klo] SUST. nt inv. coloq. (ubikacja)

klo

Klo nt coloq.

pójść do klo

auf‘s Klo gehen

klin <gen. ‑a, pl. ‑y> [klin] SUST. m

1. klin t. MAT.:

klin

Keil m

klip <gen. ‑u, pl. ‑y> [klip] SUST. m MÚS.

klip

[Video]clip m

nakręcić klip

einen [Video]clip drehen

kloc <gen. ‑a, pl. ‑e> [klots] SUST. m

1. kloc (kłoda):

kloc

Klotz m

kloc

Block m

2. kloc fig., pey. (osoba niezgrabna):

kloc

Trampel m pey. coloq.

kloc

grobschlächtige [o. plumpe] Person f

3. kloc gen. pl fig. coloq. (gruba noga):

kloc

[Sauerkraut]stampfer mpl coloq.

klop <gen. ‑a, pl. ‑y> [klop] SUST. m coloq.

klop

Klo nt coloq.

klop

Lokus m coloq.

klan <gen. ‑u, pl. ‑y> [klan] SUST. m

1. klan (ród):

klan

Clan m

klan

Sippe f

2. klan fig. (ścisłe grono):

klan

geschlossene Gesellschaft f

klan

Clan m irón.

klan lekarzy

Ärzteclan m

klap [klap] INTERJ.

klap

klack

I . kląć <klnie; imperf. klnij; form. perf. za‑> [kloɲtɕ] V. intr.

kląć

fluchen

kląć na czym świat stoi

fluchen, dass die Wände fpl wackeln [o. was das Zeug nt hält] coloq.

kląć na czym świat stoi

fluchen wie ein Bierkutscher m [o. Bürstenbinder m ]

II . kląć <klnie; imperf. klnij; form. perf. za‑> [kloɲtɕ] V. v. refl. (zaklinać się)

kląć się na coś

bei etw schwören

klej <gen. ‑u, pl. ‑e> [klej] SUST. m

klej

Klebstoff m

klej

Kleber m coloq.

klej stolarski

[Tischler]leim m

klej stolarski

Holzleim m

klej glutynowy

Knochenleim m

klif SUST.

Entrada creada por un usuario

- Modificar la entrada
- Proponer su eliminación

klif fiskalny m ECON.

Fiskalklippe f

klif fiskalny m ECON.

Fiskalkliff nt

klad SUST.

Entrada creada por un usuario

- Modificar la entrada
- Proponer su eliminación

klad m BOT.

Klade f

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Traducciones de „kluk“ en el diccionario polaco » alemán

klub <gen. ‑u, pl. ‑y> [klup] SUST. m

klęk <gen. ‑u, pl. ‑i> [kleŋk] SUST. m

kruk <gen. ‑a, pl. ‑i> [kruk] SUST. m

1. kruk ZOOL.:

2. kruk fig. (zwiastun nieszczęścia):

luk <gen. ‑u, pl. ‑i> [luk] SUST. m

I . kłuć <‑uje; imperf. ‑uj> [kwutɕ] V. trans.

1. kłuć < form. perf. u‑> (ranić):

locuciones, giros idiomáticos:

II . kłuć <‑uje; imperf. ‑uj> [kwutɕ] V. impers. (boleć)

kłus <gen. ‑a, sin pl. > [kwus] SUST. m

kłak <gen. ‑a, pl. ‑i> [kwak] SUST. m

1. kłak:

2. kłak gen. pl coloq. (włos):

łuk <gen. ‑u, pl. ‑i> [wuk] SUST. m

1. łuk (broń):

2. łuk ARQUIT.:

3. łuk (półkole):

4. łuk:

5. łuk DEP. (ewolucja narciarska):

tłuk <gen. ‑a, pl. ‑i> [twuk] SUST. m

1. tłuk pey. coloq. (tępak):

2. tłuk HIST. (narzędzie z kamienia):

klo [klo] SUST. nt inv. coloq. (ubikacja)

klin <gen. ‑a, pl. ‑y> [klin] SUST. m

1. klin t. MAT.:

2. klin (fragment materiału):

3. klin METEO.:

4. klin TIPOGR.:

5. klin AERO.:

klip <gen. ‑u, pl. ‑y> [klip] SUST. m MÚS.

kloc <gen. ‑a, pl. ‑e> [klots] SUST. m

1. kloc (kłoda):

2. kloc fig., pey. (osoba niezgrabna):

3. kloc gen. pl fig. coloq. (gruba noga):

klop <gen. ‑a, pl. ‑y> [klop] SUST. m coloq.

klan <gen. ‑u, pl. ‑y> [klan] SUST. m

1. klan (ród):

2. klan fig. (ścisłe grono):

klap [klap] INTERJ.

I . kląć <klnie; imperf. klnij; form. perf. za‑> [kloɲtɕ] V. intr.

II . kląć <klnie; imperf. klnij; form. perf. za‑> [kloɲtɕ] V. v. refl. (zaklinać się)

klej <gen. ‑u, pl. ‑e> [klej] SUST. m

klif SUST.

klad SUST.

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda