Traducciones de „bunic“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

bundz <gen. ‑u, pl. ‑e> [bunts] SUST. m REG GASTR.

bundz

Schafskäsemasse f

baca wyrabia bundz dla turystów

der Schafshirt m stellt Schafskäse für die Touristen her

bulić <‑li; imperf. bul; form. perf. wy‑ [lub za‑]> [bulitɕ] V. intr., trans. coloq.

bulić za coś

für etw blechen coloq.

trzeba bulić kasę za wstęp

man muss [für den] Eintritt blechen coloq.

bunkier <gen. ‑kra, pl. ‑kry> [buŋkjer] SUST. m

bunkier

Bunker m

bungee [bandʒi] SUST. nt inv. DEP.

bungee

Bungee nt

organizatorzy skoków na bungee

Organisatoren mpl von Bungeespringen

I . budzić <‑dzi; imperf. budź> [budʑitɕ] V. trans.

1. budzić < form. perf. z‑> <[lub o‑]> (przerywać sen):

budzić

[auf]wecken

2. budzić < form. perf. o‑> (wzbudzać):

budzić

erwecken

budzić

erregen

budzić [w kimś] litość/niechęć

[bei jdm] Mitleid/Abneigung erwecken

budzić kontrowersje

Kontroversen erregen

budzić strach/wątpliwości

Furcht/Zweifel erwecken

budzić w kimś zazdrość

jdn neidisch werden lassen

budzić w kimś zazdrość

bei jdm Neid erregen

II . budzić <‑dzi; imperf. budź form. perf. o‑> [budʑitɕ] V. v. refl.

1. budzić (przerywać sen):

budzić

aufwachen

budzić

erwachen

przyroda budzi się do życia

die Natur f erwacht zum Leben

2. budzić (powstawać):

budzić

erwachen

budzić

sich acus. regen elev.

budzi się nadzieja/pragnienie

eine Hoffnung f /ein Wunsch m regt sich elev.

bębnić <‑ni; imperf. ‑ij> [bembɲitɕ] V. intr. coloq.

1. bębnić < form. perf. za‑> <[lub po‑]> (uderzać):

bębnić

trommeln

bębnić palcami po stole

mit den Fingern auf den Tisch trommeln

deszcz bębni o szyby

der Regen m trommelt an die Fensterscheiben

bębnić na fortepianie

auf dem Klavier klimpern coloq.

2. bębnić (powtarzać coś w kółko):

bębnić o czymś

etw ständig wiederholen

bębnić o czymś

unentwegt von etw reden

bębnić komuś nad uchem

jdm die Ohren voll blasen

I . bronić <‑ni; imperf. broń> [broɲitɕ] V. trans.

1. bronić (walczyć w obronie):

bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś]

jdn/etw [vor jdm/etw] schützen

bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś]

jdn/etw [gegen jdn/etw] verteidigen

bronić czegoś do upadłego

etw bis zum Äußersten verteidigen

bronić tytułu DEP.

den Titel verteidigen

2. bronić (strzec):

bronić

[be]schützen

bronić

[be]hüten

bronić kogoś przed krytyką/niebezpieczeństwem

jdn vor Kritik/einer Gefahr schützen

bronić czegoś przed zniszczeniem

etw vor Zerstörung bewahren

bronić swoich interesów

seine Interessen verteidigen

broń Boże!

Gott behüte [o. bewahre] !

3. bronić (zabraniać):

bronić

verbieten

bronić

verwehren

bronić komuś wstępu

jdn den Zutritt verbieten [o. verwehren]

nikt ci tego nie broni

niemand verbietet dir das

4. bronić (odpierać zarzuty):

bronić swego zdania/stanowiska

seine Meinung/seinen Standpunkt verteidigen [o. behaupten]

bronić pracy magisterskiej/doktorskiej

seine Magister-/Doktorarbeit verteidigen

5. bronić (usprawiedliwiać):

bronić

rechtfertigen

II . bronić <‑ni; imperf. broń> [broɲitɕ] V. v. refl.

1. bronić (walczyć w swojej obronie):

bronić

sich acus. verteidigen [o. wehren]

2. bronić (strzec się):

bronić się przed kimś/czymś

sich acus. vor jdm/etw hüten [o. gegen jdn/etw wehren]

bronić się przed czymś rękami i nogami coloq.

sich mit Händen und Füssen gegen etwas wehren

3. bronić (odpierać zarzuty):

bronić się przed zarzutami

sich acus. gegen Vorwürfe verteidigen [o. zur Wehr setzen]

bronić się przed zarzutami

Vorwürfe zurückweisen

ona broni się w czerwcu (zdaje egzamin)

sie hat im Juni ihre Verteidigung [o. Disputation elev. ]

4. bronić (usprawiedliwiać się):

bronić

sich acus. rechtfertigen

dudnić <‑ni; imperf. ‑ij, form. perf. za‑> [dudɲitɕ] V. intr.

dudnić (koła, pociąg)

dröhnen

dudnić (koła, pociąg)

dumpf rollen

dudnić (deszcz)

prasseln

dudnić (deszcz)

trommeln