Traducciones de „WIKEN“ en el diccionario polaco » alemán

wiking <gen. ‑a, pl. ‑owie> [vikiŋk] SUST. m HIST.

wiking

Wiking[er](Wikingerin) m (f)

wiking

Normanne(Normannin) m (f)

winien¹ [viɲen] ADJ.

1. winien (będący sprawcą):

jest mu winien dwieście złotych

er ist ihm zweihundert Zloty schuldig

jest mu winien dwieście złotych

er schuldet ihm zweihundert Zloty

Bogu ducha winien

vollkommen unschuldig

Bogu ducha winien

unschuldig wie ein Lamm nt

2. winien FIN.:

winien

Soll nt

Véase también: winny , winny , winny

winny³ (-nna) <gen. ‑nnego, pl. ‑nni> [vinnɨ] SUST. m (f) adjetvl. (osoba)

winny (-nna)

Schuldige(r) mf

winny² [vinnɨ] ADJ.

1. winny (zrobiony z wina):

winny

Wein-

ocet winny

Weinessig m

moszcz winny

Traubensaft m

moszcz winny

Traubenmost m

winna latorośl

[Wein]rebe f

2. winny coloq. JUEGOS (pikowy):

as winnyy

Pikass nt

winny¹ [vinnɨ] ADJ.

1. winny (odpowiedzialny):

być winnym czegoś

an etw dat. schuldig sein

być winnym czegoś

sich acus. einer Sache gen. schuldig machen elev.

on jest wszystkiemu winny

er ist an allem schuld

2. winny (dłużny):

jest mi winny 100 złotych

er schuldet mir 100 Zloty

jest mi winny 100 złotych

er ist mir 100 Zloty schuldig

Bogu ducha winny

unschuldig wie ein Lamm nt

oskarżyli Bogu ducha winnego człowieka!

sie haben einen völlig unschuldigen Menschen angeklagt!

...a Bogu ducha winny klient płaci coraz więcej

... und der Kunde m , der nichts dafür kann, muss immer mehr zahlen

token SUST. m INFORM.

token

Token m

wikt <gen. ‑u, sin pl. > [vikt] SUST. m przest

wikt hum.:

wikt

Verpflegung f

wikt

Kost f

domowy wikt

Hausmannskost f

locuciones, giros idiomáticos:

wikt i opierunek coloq.

Verpflegung f

wikt i opierunek coloq.

Kost f und Logis nt

wiklina <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [viklina] SUST. f

1. wiklina (wierzba):

wiklina

Weidengebüsch nt

2. wiklina sin pl. (ścięte pędy tych krzewów):

wiklina

Weidentrieb m

wiklina

Weidenrute f

3. wiklina sin pl. coloq. (rzeczy zrobione z pędów wierzbowych):

wiklina

Korbwaren fpl

meble z wikliny

Korbmöbel ntpl

wikariusz <gen. ‑a, pl. ‑e> [vikarjuʃ] SUST. m, wikary [vikarɨ] SUST. m <gen. ‑rego, pl. ‑arzy> adjetvl. REL.

wikariusz

Vikar m

wikariusz generalny

Generalvikar m

wikariusz apostolski

apostolischer Vikar

I . wikłać <‑ła> [vikwatɕ] V. trans. elev.

1. wikłać (czynić niejasnym):

wikłać sprawę

[ver]komplizieren

2. wikłać (wplątywać):

wikłać kogoś w coś

jdn in etw acus. verwickeln [o. verstricken elev. ]

3. wikłać (plątać):

wikłać

durcheinanderbringen

wikłać

verwirren

wikłać

verheddern

wikłać wełnę

Wolle verheddern coloq.

II . wikłać <‑ła> [vikwatɕ] V. v. refl. elev.

1. wikłać:

wikłać (komplikować się) (akcja, wątek)

verwickelt [o. komplizierter] werden

2. wikłać (wplątywać się):

wikłać się w coś

sich acus. in etw acus. verstricken elev.

wikłać się w coś

in etw acus. hineingezogen werden