Traducciones de „Pillen“ en el diccionario polaco » alemán

pilanin (-anka) <gen. ‑a, pl. ‑ie> [pilaɲin] SUST. m (f)

pilanin (-anka)

Einwohner von Piła (frühere deutsche Bezeichnung: Schneidemühl)

pilak <gen. ‑a, pl. ‑i> [pilak] SUST. m ZOOL.

pilak

Fleckhai m

pilaw <gen. ‑u, sin pl. > [pilaf] SUST. m GASTR.

pilaw

Pilau m

pilaw

Pilaw m

jeść pilaw

Pilau [o. Pilaw] essen

pilch <gen. ‑a, pl. ‑y> [pilx] SUST. m ZOOL.

pilch

Siebenschläfer m

pilić <‑li> [pilitɕ] V. trans. coloq.

pilić kogoś do czegoś

jdn zu etw antreiben

pilić kogoś o coś

jdn um Geld bitten

czas pili

die Zeit f drängt

pilno [pilno] ADV.

komuś pilno do czegoś

jd hat es eilig mit etw

pilny [pilnɨ] ADJ.

1. pilny (sumienny):

pilny uczeń

gewissenhaft

pilny uczeń

fleißig

2. pilny (niezwłoczny):

pilny interes, sprawa

dringend

rozpatrywać sprawę w trybie pilnym

eine Sache mit Dringlichkeit prüfen

pilot¹(ka) <gen. ‑a, pl. ‑oci> [pilot] SUST. m(f)

1. pilot (lotnik: samolotu):

pilot(ka)

Pilot(in) m (f)

2. pilot (osoba przeprowadzająca statki):

pilot(ka)

Lotse(Lotsin) m (f)

3. pilot (osoba prowadząca wycieczki):

pilot(ka)

Reiseleiter(in) m (f)

pilśń <gen. ‑śni, sin pl. > [pilɕɲ] SUST. f

pilśń

Filz m

pilśń kapeluszowa

Hutfilz m

pilnie [pilɲe] ADV.

1. pilnie (dokładnie, uważnie):

pilnie przykładać się

eifrig

pilnie przykładać się

sorgfältig

pilnie słuchać

aufmerksam

2. pilnie (niezwłocznie):

pilnie potrzebować

dringend

pilnie wyjechać

eilig

3. pilnie (terminowo):

pilnie załatwić

dringend

piling <gen. ‑u, pl. ‑i> [piliŋk] SUST. m

piling

Peeling nt

wykonać piling twarzy

ein Gesichtspeeling machen

pilnik <gen. ‑a, pl. ‑i> [pilɲik] SUST. m

pilnik

Feile f

pilnik do metalu

Metallfeile f

pilnik do paznokci

Nagelfeile f

pilski [pilski] ADJ.

pilski

die Stadt Piła betreffend

pilski

Piłaer

władze pilskie

die Piłaer Behörden

władze pilskie

die Behörden fpl von Piła

pień <gen. pnia, pl. pnie> [pjeɲ] SUST. m

1. pień (część drzewa):

pień

Stamm m

głuchy jak pień

stocktaub coloq.

milczeć jak pień

keinen Laut von sich dat. geben

milczeć jak pień

hartnäckig schweigen

wyciąć [lub wyrżnąć] w pień

mit Stumpf und Stiel ausrotten [o. ausreißen]

2. pień (drzewo po ścięciu):

pień

Baumstumpf m

3. pień (ul):

pień

Bienenstock m [in einem Baumstamm]

4. pień LING.:

pień wyrazu

Wortstamm m