Traducciones de „Peirce’a“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

pecet <gen. ‑a, pl. ‑y> [petset] SUST. m coloq. (komputer)

pecet

PC m

serce <gen. ‑ca, pl. ‑ca> [sertse] SUST. nt

1. serce ANAT.:

serce

Herz nt

atak [lub zawał] serca

Herzinfarkt m

2. serce sin pl. (część klatki piersiowej):

z ręką na sercu, nie mam pojęcia fig.

Hand aufs Herz, ich habe keine Ahnung

3. serce sin pl. (usposobienie):

miękkie/złote serce

weiches/goldenes Herz nt

człowiek wielkiego/małego serca [lub o wielkim/małym sercu]

großherziger/kleinmütiger Mensch m

bez serca

herzlos

z dobrego serca

von Herzen

okazywać komuś serce

jdm [seine] Zuneigung zeigen

4. serce sin pl. (głębia duszy):

w głębi serca

im Grunde seines Herzens

z głębi serca

aus tiefstem Herzen elev.

całym sercem [lub z całego serca]

von ganzem Herzen

z ciężkim sercem

schweren Herzens

przyjaciel od serca

Busenfreund(in) m (f)

brać [sobie] coś do serca

sich acus. etw zu Herzen nehmen

serce mi się kraje

es bricht mir das Herz

serce mi się kraje

es zerreißt mir das Herz

leży mi to na sercu

das liegt mir am Herzen

podbić czyjeś serce

jds Herz erobern

wkładać w coś dużo serca

mit dem Herzen dabei sein

wkładać w coś dużo serca

sich acus. einer S. dat. mit Haut und Seele verschreiben

złamać komuś serce

jdm das Herz brechen elev.

ktoś nie ma do czegoś serca

jd hat kein Herz für etw

5. serce sin pl. (odwaga):

mężne [lub waleczne] serce

Herz nt eines Löwen

mężne [lub waleczne] serce

tapferes Herz nt

zajęcze serce

Hasenfuß m

zajęcze serce

Hasenherz nt

6. serce:

serce (przedmiot)

Herz nt

serce (dzwonu)

Klöppel m

piernikowe serce

Lebkuchenherz nt

7. serce (centrum czegoś):

w sercu miasta

im Herzen der Stadt

tercet <gen. ‑u, pl. ‑y> [tertset] SUST. m MÚS.

tercet

Terzett nt

circa [tsirka] PARTÍC.

circa

circa

circa

zirka

circa

ungefähr

circa

etwa

ircha <gen. ‑chy, sin pl. > [irxa] SUST. f

ircha (zamsz)

Sämischleder nt

ircha (do czyszczenia)

Fensterleder nt

teodycea <gen. ‑ei, sin pl. > [teodɨtsea] SUST. f

teodycea FILOS., REL.

Theodizee f