Traducciones de „ökopax“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

okopać [okopatɕ]

okopać form. perf. od okopywać

Véase también: okopywać

I . okopywać <‑puje; form. perf. okopać> [okopɨvatɕ] V. trans.

1. okopywać AGR.:

okopywać

häufeln

okopywać

behacken

okopywać buraki

die Rüben behacken

2. okopywać MILIT.:

okopywać

mit Schützengräben umgeben

okopywać działo

das Geschütz mit Gräben umgeben

II . okopywać <‑puje; form. perf. okopać> [okopɨvatɕ] V. v. refl.

1. okopywać AGR.:

okopywać

behackt [o. gehäufelt] werden

2. okopywać MILIT.:

okopywać

sich acus. mit Schützengräben umgeben

okopywać

sich acus. eingraben

I . okopcać <‑ca; imperf. ‑aj> [okoptsatɕ], okopcić [okoptɕitɕ] form. perf. V. trans. coloq.

okopcać

mit Ruß bedecken [o. schwärzen]

okopcać

berußen

okopcony sufit

von [o. mit] Ruß bedeckte Zimmerdecke f

II . okopcać <‑ca; imperf. ‑aj> [okoptsatɕ], okopcić [okoptɕitɕ] form. perf. V. v. refl. coloq.

okopcać

rußig werden

I . dokopać [dokopatɕ] form. perf., dokopywać [dokopɨvatɕ] <‑puje; imperf. ‑puj> V. intr. coloq.

1. dokopać (skończyć kopanie):

dokopać

zu Ende graben

2. dokopać (wykopać dodatkową ilość):

dokopać

ausgraben

dokopała marchwi na surówkę

sie grub Möhren für den Rohkostsalat aus

3. dokopać solo perf. (pobić kogoś):

dokopać komuś

jdn schlagen

dokopali mu za donosicielstwo

sie schlugen ihn für seine Denunziation

4. dokopać (skrytykować kogoś):

dokopać

zurechtweisen

dokopano jej na zebraniu za poglądy sprzeczne z polityką firmy

sie wiesen sie auf der Sitzung wegen ihrer der Firmenpolitik widersprechenden Ansichten zurecht

II . dokopać [dokopatɕ] form. perf., dokopywać [dokopɨvatɕ] <‑puje; imperf. ‑puj> V. v. refl. coloq.

1. dokopać (kopiąc dojść do czegoś):

dokopać

[beim Graben] auf etwas stoßen

dokopać się do wody

auf Wasser stoßen

2. dokopać (odkryć):

dokopać

herausfinden

dokopać się prawdy o swojej rodzinie

die Wahrheit über seine Familie herausfinden

pokopać [pokopatɕ]

pokopać form. perf. od kopać

Véase también: kopać

I . kopać <‑pie; imperf. kop> [kopatɕ] V. trans.

1. kopać < form. perf. kopnąć> (uderzać):

kopać piłkę

[mit dem Fuss] stoßen

kopać piłkę

kicken coloq.

kopać przeciwnika

treten

2. kopać < form. perf. wy‑> (wykopywać):

kopać dół, norę

graben

kopać dół, norę

ausheben

kopać ziemniaki, buraki

aushacken

kopać ziemniaki, buraki

ernten

kto pod kim dołki kopie, [ten] sam w nie wpada provb.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein provb.

II . kopać <‑pie; imperf. kop> [kopatɕ] V. intr.

1. kopać (machać nogami):

kopać

strampeln

2. kopać (w ziemi):

kopać

graben

III . kopać <‑pie; imperf. kop form. perf. kopnąć> [kopatɕ] V. v. refl.

kopać

sich acus. gegenseitig treten

okop <gen. ‑u, pl. ‑y> [okop] SUST. m MILIT.

okop

Schützengraben m

strzelać z okopów

aus den Schützengräben schießen

I . kopać <‑pie; imperf. kop> [kopatɕ] V. trans.

1. kopać < form. perf. kopnąć> (uderzać):

kopać piłkę

[mit dem Fuss] stoßen

kopać piłkę

kicken coloq.

kopać przeciwnika

treten

2. kopać < form. perf. wy‑> (wykopywać):

kopać dół, norę

graben

kopać dół, norę

ausheben

kopać ziemniaki, buraki

aushacken

kopać ziemniaki, buraki

ernten

kto pod kim dołki kopie, [ten] sam w nie wpada provb.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein provb.

II . kopać <‑pie; imperf. kop> [kopatɕ] V. intr.

1. kopać (machać nogami):

kopać

strampeln

2. kopać (w ziemi):

kopać

graben

III . kopać <‑pie; imperf. kop form. perf. kopnąć> [kopatɕ] V. v. refl.

kopać

sich acus. gegenseitig treten

kopal <gen. ‑u, pl. ‑e> [kopal] SUST. m

kopal QUÍM., TÉC.

Kopal m

I . skopać <‑pie> [skopatɕ]

skopać form. perf. od kopać

II . skopać <‑pie> [skopatɕ] V. trans. form. perf.

1. skopać (zbić):

skopać

[zusammen]treten

2. skopać (zepsuć coś):

skopać

etw vergeigen coloq.

skopać

etw versauen coloq.

skopać piosenkę

ein Lied nt [total] verhunzen

Véase también: kopać

I . kopać <‑pie; imperf. kop> [kopatɕ] V. trans.

1. kopać < form. perf. kopnąć> (uderzać):

kopać piłkę

[mit dem Fuss] stoßen

kopać piłkę

kicken coloq.

kopać przeciwnika

treten

2. kopać < form. perf. wy‑> (wykopywać):

kopać dół, norę

graben

kopać dół, norę

ausheben

kopać ziemniaki, buraki

aushacken

kopać ziemniaki, buraki

ernten

kto pod kim dołki kopie, [ten] sam w nie wpada provb.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein provb.

II . kopać <‑pie; imperf. kop> [kopatɕ] V. intr.

1. kopać (machać nogami):

kopać

strampeln

2. kopać (w ziemi):

kopać

graben

III . kopać <‑pie; imperf. kop form. perf. kopnąć> [kopatɕ] V. v. refl.

kopać

sich acus. gegenseitig treten

ukopać <‑pie; imperf. ukop> [ukopatɕ] V. trans. form. perf. (nakopać)

ukopać piasku

ausgraben

ukopać koszyk ziemniaków

einen Korb Kartoffeln ausgraben

I . wkopać [fkopatɕ] form. perf., wkopywać [fkopɨvatɕ] <‑puje> V. trans.

1. wkopać (zagłębić):

wkopać słup, pal

eingraben

2. wkopać coloq. (zdradzić):

wkopać wspólnika

[he]reinlegen coloq.

wkopać wspólnika

verpfeifen pey. coloq.

3. wkopać (postawić w trudnej sytuacji):

wkopać

hineinreiten coloq.

II . wkopać [fkopatɕ] form. perf., wkopywać [fkopɨvatɕ] <‑puje> V. v. refl.

1. wkopać (w ziemię):

wkopać

sich acus. [sebst] eingraben

2. wkopać (kopać głębiej):

wkopać

sich acus. [hin]eingraben

3. wkopać coloq. (zdradzać się):

wkopać

sich acus. [selbst] verraten

4. wkopać coloq. (wplątać się):

wkopać się w pewną sprawę

in eine gewisse Sache hineingeraten [o. hineinschlittern coloq. ]

wkopać się w pewną sprawę

sich acus. in eine gewisse Angelegenheit verstricken

I . okopywać <‑puje; form. perf. okopać> [okopɨvatɕ] V. trans.

1. okopywać AGR.:

okopywać

häufeln

okopywać

behacken

okopywać buraki

die Rüben behacken

2. okopywać MILIT.:

okopywać

mit Schützengräben umgeben

okopywać działo

das Geschütz mit Gräben umgeben

II . okopywać <‑puje; form. perf. okopać> [okopɨvatɕ] V. v. refl.

1. okopywać AGR.:

okopywać

behackt [o. gehäufelt] werden

2. okopywać MILIT.:

okopywać

sich acus. mit Schützengräben umgeben

okopywać

sich acus. eingraben

okopowy [okopovɨ] ADJ.

1. okopowy MILIT.:

okopowy

[Schützen]graben-

okopowy

Stellungs-

2. okopowy AGR.:

okopowy

Hack-

okropny [okropnɨ] ADJ.

1. okropny (przerażający):

okropny widok

schreckenerregend

okropny widok

grauenhaft

2. okropny (nie do zniesienia):

okropny ból, trema

furchtbar

okropny mróz

grausig coloq.

okropny mróz

schrecklich coloq.

3. okropny (nie do zaakceptowania):

okropny charakter, człowiek

widerlich pey.

okropny charakter, człowiek

grässlich coloq.

4. okropny (paskudny):

okropny pogoda

schrecklich coloq.

okropny pogoda

scheußlich coloq.

oklepać [oklepatɕ]

oklepać form. perf. od oklepywać

Véase también: oklepywać

I . oklepywać <‑puje; form. perf. oklepać> [oklepɨvatɕ] V. trans. coloq.

oklepywać

abklopfen

oklepać klatkę piersiową chorego

den Brustkorb des Patienten abklopfen

II . oklepywać <‑puje; form. perf. oklepać> [oklepɨvatɕ] V. v. refl. coloq.

1. oklepywać (klepać się):

oklepywać

einander abklopfen

2. oklepywać (spowszednieć):

oklepywać

abgedroschen [o. totgespielt] sein [o. werden] coloq.

piosenka zupełnie się oklepała

das Lied wurde mittlerweile völlig totgespielt coloq.

okupant <gen. ‑a, pl. ‑nci> [okupant] SUST. m POL.

okupant

Besatzer m

okupant

Okkupant m

I . nakopać <‑pie; imperf. ‑op> [nakopatɕ] V. trans. form. perf.

1. nakopać (wykopać coś):

nakopać

ausgraben

nakopać ziemniaków

Kartoffeln roden

2. nakopać coloq. (zbić kogoś):

nakopać

jdn verhauen coloq.

za to co zrobił, trzeba mu solidnie nakopać

für das, was er getan hat, muss man ihn kräftig verhauen coloq.

II . nakopać <‑pie; imperf. ‑op> [nakopatɕ] V. v. refl. form. perf. (zmęczyć się kopaniem)

nakopać

lange graben

nakopałam się dzisiaj buraków

ich habe heute genug Rüben geerntet