Traducciones de „werksiedlung“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

werk·stu·dent <werkstudent|en> [wɛrkstydɛnt] SUST. m

werkstudent

Werkstudent m

werk·ster <werkster|s> [wɛrkstər] SUST. f

1. werkster (zij die werkt):

werkster

Arbeiterin f

een sociaal/maatschappelijk werkster

eine Sozialarbeiterin/Wohlfahrtspflegerin

2. werkster (schoonmaakster):

werkster

Putzfrau f

werkster

Rein(e)machefrau f

werkster

Raumpflegerin f

ik krijg vandaag de werkster

heute kommt meine Putzfrau

werk·stuk <werkstuk|ken> [wɛrkstʏk] SUST. nt

1. werkstuk (vervaardigd voorwerp):

werkstuk

Arbeit f

gezamenlijk werkstuk

Gemeinschaftsarbeit f

werkstuk van metaal

Metallarbeit f

2. werkstuk (opgave):

werkstuk

Aufgabe f

3. werkstuk (scriptie):

werkstuk

Arbeit f

werkstuk voor het examen

Examensarbeit f

werk·schuw [wɛrksxyw] ADJ.

werkschuw

arbeitsscheu

werk·stu·den·te SUST. f

werkstudente forma femenina de werkstudent

Véase también: werkstudent

werk·stu·dent <werkstudent|en> [wɛrkstydɛnt] SUST. m

werkstudent

Werkstudent m

werk·tijd <werktijd|en> [wɛrktɛit] SUST. m

werktijd

Arbeitszeit f

werktijd (van een ambtenaar)

Dienststunde f

glijdende werktijden

gleitende Arbeitszeit f

verkorting van de werktijden

Arbeitszeitverkürzung f

werk·tuig <werktuig|en> [wɛrktœyx] SUST. nt

werktuig

Gerät nt

werktuig

Instrument nt

werktuig (ambacht(elijk))

Werkzeug nt fig.

een werktuig zijn in iems hand fig.

ein Werkzeug [o. Instrument] in jds Händen sein fig.

werk·ezel <werkezel|s> [wɛrkezəl] SUST. m

werkezel

Arbeitstier nt a. fig.

werk·lust [wɛrklʏst] SUST. m geen pl.

werklust

Arbeitslust f

werklust (sterker)

Arbeitseifer m

wer·ke·lijk¹ [wɛrkələk] ADJ.

1. werkelijk (wezenlijk bestaand):

werkelijk

wirklich

werkelijk

tatsächlich

een werkelijk gevaar

eine reelle Gefahr

het werkelijke leven

das wirkliche Leben

zijn werkelijke naam

sein tatsächlicher Name

de werkelijke reden

der eigentliche [o. wahre] Grund

2. werkelijk (actief):

werkelijk

aktiv

in werkelijke dienst gesch.

in aktivem Dienst

werk·kring <werkkring|en> [wɛrkrɪŋ] SUST. m

1. werkkring (werkomstandigheden, baan):

werkkring

Arbeitsstelle f

werkkring

Arbeitsplatz m

2. werkkring (taak):

werkkring

Aufgabenbereich m

werkkring

Arbeitsbereich m