Traducciones de „vergebene“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

ver·ge·len <vergeelde, i. vergeeld> [vərɣelə(n)] V. intr.

vergelen

vergilben

ver·ge·ten¹ <vergat zich, h. zich vergeten> [vərɣetə(n)] V. wk ww

vergeten zich vergeten (buiten zichzelf raken):

vergeten

sich vergessen

hij vergat zich in zijn woede

in seiner Wut vergaß er sich

ver·ge·ven <vergaf, h. vergeven> [vərɣevə(n)] V. trans.

1. vergeven (kwijtschelden):

vergeven

vergeben

vergeven

verzeihen

ik kan mezelf nooit vergeven, dat ik …

ich werde mir nie verzeihen können, dass ich …

2. vergeven (vergiftigen):

vergeven

vergiften

van iets vergeven zijn fig.

mit etw vergiftet sein

het is hier vergeven van de muggen fig.

es wimmelt hier von Mücken

3. vergeven (uitdelen):

vergeven

vergeben

ver·ge·le·ken V.

vergeleken 3. pers. pl. imperf. van, volt. deelw. van vergelijken

Véase también: vergelijken

ver·ge·lij·ken <vergeleek, h. vergeleken> [vɛrɣəlɛikə(n)] V. trans.

vergelijken

vergleichen

vergeleken met vroeger

im Vergleich zu früher

niet te vergelijken zijn met

nicht zu vergleichen sein mit

een vergelijkend warenonderzoek

ein vergleichender Warentest

ver·geefs¹ [vərɣefs] ADJ. (vruchteloos)

vergeefs

vergeblich

vergeefse moeite

vergebliche Mühe f

ver·ge·leek V.

1. vergeleek 3. pers. pl. imperf. van vergelijken

2. vergeleek volt. deelw. van vergelijken

Véase también: vergelijken

ver·ge·lij·ken <vergeleek, h. vergeleken> [vɛrɣəlɛikə(n)] V. trans.

vergelijken

vergleichen

vergeleken met vroeger

im Vergleich zu früher

niet te vergelijken zijn met

nicht zu vergleichen sein mit

een vergelijkend warenonderzoek

ein vergleichender Warentest

ver·ge·ving [vərɣevɪŋ] SUST. f geen pl.

1. vergeving (kwijtschelding):

vergeving

Verzeihung f

vergeving rel.

Vergebung f

iem vergeving schenken

jdm verzeihen

iem om vergeving vragen (voor iets)

jdn (wegen etw) um Verzeihung bitten

de vergeving van de zonden

die Vergebung der Sünden

2. vergeving (het weggeven):

vergeving

Vergabe f

ver·gel·den <vergold, h. vergolden> [vərɣɛldə(n)] V. trans.

vergelden

vergelten

kwaad met kwaad vergelden

Böses mit Bösem vergelten