Traducciones de „umgolden“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

ge·gol·den V.

gegolden → gelden¹, → gelden²

Véase también: gelden , gelden

gel·den² <gold, h. gegolden> [ɣɛldə(n)] V. v. impers. ww (betreffen)

gelden

gehen um

gel·den¹ <gold, h. gegolden> [ɣɛldə(n)] V. intr.

1. gelden (meetellen):

gelden

gelten

2. gelden (gewaardeerd worden):

gelden

gelten

gelden als norm

als Norm gelten

3. gelden:

gelden (van kracht zijn)

gelten

gelden (van toepassing zijn)

zutreffen

zich doen gelden

sich dat. Geltung verschaffen

zich doen gelden (duidelijk worden)

sich bemerkbar machen

rechten doen gelden

Rechte geltend machen

zijn macht doen gelden (in bestaande situatie)

seine Macht ausüben

rechten laten gelden

Rechte gelten lassen

de meeste stemmen gelden

die Mehrheit entscheidet

hetzelfde geldt voor hem

das Gleiche gilt für ihn

4. gelden:

gelden (betreffen)

gelten +dat.

gelden (betrekking hebben op)

sich beziehen auf +acus.

gol·den V.

golden 3. pers. pl. imperf. van gelden¹, gelden²

Véase también: gelden , gelden

gel·den² <gold, h. gegolden> [ɣɛldə(n)] V. v. impers. ww (betreffen)

gelden

gehen um

gel·den¹ <gold, h. gegolden> [ɣɛldə(n)] V. intr.

1. gelden (meetellen):

gelden

gelten

2. gelden (gewaardeerd worden):

gelden

gelten

gelden als norm

als Norm gelten

3. gelden:

gelden (van kracht zijn)

gelten

gelden (van toepassing zijn)

zutreffen

zich doen gelden

sich dat. Geltung verschaffen

zich doen gelden (duidelijk worden)

sich bemerkbar machen

rechten doen gelden

Rechte geltend machen

zijn macht doen gelden (in bestaande situatie)

seine Macht ausüben

rechten laten gelden

Rechte gelten lassen

de meeste stemmen gelden

die Mehrheit entscheidet

hetzelfde geldt voor hem

das Gleiche gilt für ihn

4. gelden:

gelden (betreffen)

gelten +dat.

gelden (betrekking hebben op)

sich beziehen auf +acus.

schol·den V.

scholden 3. pers. pl. imperf. van schelden¹, schelden²

Véase también: schelden , schelden

schel·den² <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. trans. (uitschelden)

schelden

(aus)schimpfen

schelden

(aus)schelten form.

iem voor dief schelden

jdn einen Dieb schelten

schel·den¹ <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. intr.

1. schelden (tieren):

schelden

schimpfen

schelden

keifen pey.

schelden

zetern pey.

schelden als een viswijf

schimpfen wie ein Rohrspatz

op iem schelden

auf [o. über] jdn schimpfen

schelden doet geen zeer (slaan zoveel te meer)

Schimpfen tut nicht weh

2. schelden (knorren):

schelden

keifen pey.

sol·den [sɔldə(n)] SUST.

solden pl. bel. coloq.:

solden

Schlussverkauf m

solden

Saisonausverkauf m

gel·den¹ <gold, h. gegolden> [ɣɛldə(n)] V. intr.

1. gelden (meetellen):

gelden

gelten

2. gelden (gewaardeerd worden):

gelden

gelten

gelden als norm

als Norm gelten

3. gelden:

gelden (van kracht zijn)

gelten

gelden (van toepassing zijn)

zutreffen

zich doen gelden

sich dat. Geltung verschaffen

zich doen gelden (duidelijk worden)

sich bemerkbar machen

rechten doen gelden

Rechte geltend machen

zijn macht doen gelden (in bestaande situatie)

seine Macht ausüben

rechten laten gelden

Rechte gelten lassen

de meeste stemmen gelden

die Mehrheit entscheidet

hetzelfde geldt voor hem

das Gleiche gilt für ihn

4. gelden:

gelden (betreffen)

gelten +dat.

gelden (betrekking hebben op)

sich beziehen auf +acus.

gul·den¹ <gulden|s> [ɣʏldə(n)] SUST. m

gulden (munt) gesch.

Gulden m

gulden (muntstuk)

Einguldenmünze f

mel·den¹ <meldde, h. gemeld> [mɛldə(n)] V. trans.

1. melden (laten weten):

melden

melden

melden

berichten

de kranten melden

die Zeitungen berichten

een schadegeval melden

einen Schadensfall melden

niets te melden hebben fig.

nichts zu melden haben

2. melden (aankondigen):

melden

melden

melden

ankündigen

ont·gel·den [ɔntxɛldə(n)] V. alleen inf.

hij heeft het moeten ontgelden

er hat die Rechnung [o. Zeche] bezahlen müssen

ver·gel·den <vergold, h. vergolden> [vərɣɛldə(n)] V. trans.

vergelden

vergelten

kwaad met kwaad vergelden

Böses mit Bösem vergelten

ge·schol·den V.

gescholden volt. deelw. van schelden¹, schelden²

Véase también: schelden , schelden

schel·den² <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. trans. (uitschelden)

schelden

(aus)schimpfen

schelden

(aus)schelten form.

iem voor dief schelden

jdn einen Dieb schelten

schel·den¹ <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. intr.

1. schelden (tieren):

schelden

schimpfen

schelden

keifen pey.

schelden

zetern pey.

schelden als een viswijf

schimpfen wie ein Rohrspatz

op iem schelden

auf [o. über] jdn schimpfen

schelden doet geen zeer (slaan zoveel te meer)

Schimpfen tut nicht weh

2. schelden (knorren):

schelden

keifen pey.

af·mel·den <meldde af, h. afgemeld> [ɑfmɛldə(n)] V. trans.

afmelden

abmelden

schel·den¹ <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. intr.

1. schelden (tieren):

schelden

schimpfen

schelden

keifen pey.

schelden

zetern pey.

schelden als een viswijf

schimpfen wie ein Rohrspatz

op iem schelden

auf [o. über] jdn schimpfen

schelden doet geen zeer (slaan zoveel te meer)

Schimpfen tut nicht weh

2. schelden (knorren):

schelden

keifen pey.

uit·beel·den <beeldde uit, h. uitgebeeld> [œydbeldə(n)] V. trans.

uitbeelden

darstellen

uitbeelden

gestalten

uitbeelden (in woorden)

schildern

dul·den <duldde, h. geduld> [dʏldə(n)] V. trans.

1. dulden (verdragen):

dulden

dulden

dulden

vertragen

dulden

ertragen

dat duldt geen tegenspraak

das ist unwidersprechlich

2. dulden (toelaten):

dulden

dulden

dulden

zulassen

zel·den [zɛldə(n)] ADV.

zelden

selten

zelden of nooit uitgaan

selten ausgehen