Traducciones de „prickelig“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

prik·ke·ling <prikkeling|en> [prɪkəlɪŋ] SUST. f

prikkeling

Prickeln nt

prikkeling (vooral vaktalig)

Reizung f

een prikkeling in de keel

ein Kratzen im Hals

prie·ge·lig [priɣələx] ADJ.

priegelig (moeilijkheid)

fummelig

priegelig (grootte)

winzig

kreu·ke·lig [krøkələx] ADJ.

1. kreukelig (vol kreukels):

kreukelig

knitt(e)rig

kreukelig

knautschig

kreukelig

verknittert

2. kreukelig (makkelijk kreukels krijgend):

kreukelig

knitt(e)rig

kreukelig

knautschig

kron·ke·lig [krɔŋkələx] ADJ.

kronkelig

gewunden

kronkelig

sich windend [o. schlängelnd]

spik·ke·lig [spɪkələx] ADJ.

spikkelig

sprenkelig

spikkelig

fleckig

spikkelig

getupft

rim·pe·lig <rimpelige, rimpeliger, rimpeligst> [rɪmpələx] ADJ.

rimpelig (huid, textiel)

faltig

rimpelig (huid, vruchten)

runzelig

rimpelig (water)

gekräuselt

een rimpelige appel

ein runzliger Apfel

een rimpelige appel coloq.

ein schrumpliger Apfel

een rimpelig oudje (vrouw)

eine verrunzelte Alte

een rimpelig oudje (man)

ein verrunzelter Greis

grie·ze·lig <griezelige, griezeliger, griezeligst> [ɣrizələx] ADJ.

1. griezelig (huiveringwekkend):

griezelig

Schauder erregend

griezelig

gruselig

griezelig

schaurig

een griezelig gezicht

ein schauderhafter Anblick

2. griezelig (huiverig):

griezelig

schaurig

griezelig

abscheulich

't is griezelig koud

es ist scheußlich kalt coloq.

krie·be·lig <kriebelige, kriebeliger, kriebeligst> [kribələx] ADJ.

1. kriebelig (kriebeling veroorzakend):

kriebelig

kribbelnd

kriebelig

kitzlig

2. kriebelig (geprikkeld):

kriebelig

kribbelig

kriebelig

gereizt

3. kriebelig (klein en slordig geschreven):

kriebelig

kritzelig

hak·ke·lig [hɑkələx] ADJ.

hakkelig

stammelnd

hakkelig

stotternd

ste·ke·lig <stekelige, stekeliger, stekeligst> [stekələx] ADJ.

1. stekelig (vol stekels):

stekelig

stach(e)lig

stekelig

voll(er) Stacheln

een stekelig gewas

ein stacheliges Gewächs

2. stekelig (als stekels):

stekelig

stach(e)lig

stekelig

struppig

stekelig

borstig

een stekelige baard

ein struppiger Bart

stekelig haar

struppige(s) Haar nt

stekelig haar (piekhaar)

zauselige(s) Haar nt

3. stekelig fig.:

stekelig

stach(e)lig

stekelig

spitz

stekelig

stichelnd

stekelig doen (zich gedragen)

bissig sein

stekelig doen (zich uitlaten)

Spitzen austeilen

een stekelige opmerking

eine Stichelei

dui·ze·lig <duizelige, duizeliger, duizeligst> [dœyzələx] ADJ.

duizelig

schwindlig

rom·me·lig <rommelige, rommeliger, rommeligst> [rɔmələx] ADJ.

1. rommelig (niet ordelijk):

rommelig

ungeordnet

rommelig

unordentlich

rommelig

wüst

een rommelig huishouden

ein unordentlicher Haushalt

2. rommelig (ingewanden):

rommelig

knurrend

rommelig

kollernd

wre·ve·lig <wrevelige, wreveliger, wreveligst> [vrevələx] ADJ.

1. wrevelig (ontstemd):

wrevelig

ärgerlich

wrevelig

unwillig

wrevelig

missmutig

wrevelig

unmutig form.

dat maakte hem wrevelig

das verärgerte ihn

wrevelig zag hij op

unwillig sah er auf

2. wrevelig (prikkelbaar):

wrevelig

reizbar

wrevelig van aard

unduldsam

groe·ze·lig <groezelige, groezeliger, groezeligst> [ɣruzələx] ADJ.

1. groezelig (niet schoon):

groezelig

schmuddelig

2. groezelig (vaal van kleur):

groezelig

fahl

groezelig

grau

from·me·lig [frɔmələx] ADJ.

frommelig

zerknittert

frommelig

knittrig