Traducciones de „binierend“ en el diccionario neerlandés » alemán

li·nië·ren <linieerde, h. gelinieerd> [linijerə(n)] V. trans.

liniëren

liniieren

den·de·rend [dɛndərənt] ADJ.

1. denderend (donderend):

denderend

donnernd

denderend

dröhnend

2. denderend (geweldig):

denderend

großartig

tui·nie·ren <tuinierde, h. getuinierd> [tœynirə(n)] V. intr.

1. tuinieren (als beroep):

tuinieren

Gärtner sein

tuinieren

eine Gärtnerei haben

2. tuinieren:

tuinieren (uit liefhebberij)

gärtnern

tuinieren (werken)

im Garten arbeiten

de·ni·gre·rend <denigrerende, denigrerender, denigrerendst> [deniɣrerənt] ADJ.

denigrerend

abfällig

denigrerend

geringschätzig

denigrerend over iem spreken

sich abfällig über jdn äußern

in·tri·ge·rend ADJ.

intrigerend → intrigant

Véase también: intrigant

in·tri·gant <intrigant|en> [ɪntriɣɑnt] SUST. m

intrigant

Intrigant m

uit·voe·rend [œytfurənt] ADJ.

uitvoerend

ausführend

de uitvoerenden (bij voorstelling)

die Ausführenden pl.

de uitvoerenden (bij voorstelling)

die Mitwirkenden pl.

de uitvoerende macht (concreet)

die Exekutive

na·de·rend [nadərənt] ADJ.

naderend

herannahend

naderend

näher kommend

een naderend onweer

ein heraufziehendes Gewitter

het naderend verkeer

der Gegenverkehr

ty·pe·rend [tiperənt] ADJ.

typerend

kennzeichnend

typerend

bezeichnend

typerend

charakteristisch

typerend

typisch coloq.

on·roe·rend [ɔnrurənt] ADJ.

onroerend

unbeweglich

de makelaar in onroerend goed

der Immobilienhändler

onroerende goederen

Immobilien pl.

wei·ge·rend [wɛɪɣərənt] ADJ.

weigerend

abschlägig

weigerend

ablehnend

be·zwa·rend <bezwarende, bezwarender, bezwarendst> [bəzwarənt] ADJ.

1. bezwarend (lastig, moeilijk):

bezwarend

beschwerlich

bezwarend

lästig

bezwarende omstandigheden

beschwerliche(n) Umstände pl.

2. bezwarend (schuldlast):

bezwarend

belastend

bezwarende feiten

belastende(n) Tatsachen pl.

ze·ge·vie·rend [zeɣəvirənt] ADJ.

zegevierend

siegreich

zegevierend

triumphierend

schit·te·rend <schitterende, schitterender, schitterendst> [sxɪtərənt] ADJ.

1. schitterend:

schitterend (stralend)

glänzend

schitterend (ogen, sterren, zon, kleuren)

leuchtend

schitterend (ogen, sterren, zon, kleuren)

strahlend

schitterend (glas, edelstenen)

funkelnd

schitterend (sneeuw, water, edelstenen)

glitzernd

een schitterend licht

ein strahlendes Licht

de schitterende sneeuw

der glitzernde Schnee

een schitterende ster

ein funkelnder Stern

2. schitterend (prachtig):

schitterend

blendend

schitterend

glänzend

schitterend

prächtig

schitterend

brillant form.

schitterend

famos coloq.

een schitterend idee

ein glänzender Einfall

een schitterende loopbaan

eine glänzende Laufbahn

schitterende overwinningen

glanzvolle Siege pl.

een schitterende prestatie

eine Glanzleistung

een schitterende toekomst

eine blendende Zukunft

de vakantie was schitterend

der Urlaub war herrlich

schitterend van kleur

farbenprächtig