Traducciones de „atleten“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

at·le·te <atlete|s, atlete|n> [ɑtletə] SUST. f

atlete forma femenina de atleet

Véase también: atleet

at·leet <at|leten> [ɑtlet] SUST. m

atleet

Athlet m

at·le·tiek [ɑtletik] SUST. f geen pl.

atletiek

Leichtathletik f

at·leet <at|leten> [ɑtlet] SUST. m

atleet

Athlet m

sle·ten V.

sleten 3. pers. pl. imperf. van slijten¹, slijten²

Véase también: slijten , slijten

slij·ten² <sleet, h./i. gesleten> [slɛitə(n)] V. intr.

1. slijten (minder worden in massa, sterkte of bruikbaarheid):

slijten

sich abnutzen

slijten

verschleißen

die jas is kaal gesleten

der Mantel ist abgewetzt

2. slijten fig.:

slijten

vergehen

slijten

nachlassen

slijten (liefde, haat)

verblassen

slij·ten¹ <sleet, h. gesleten> [slɛitə(n)] V. trans.

1. slijten:

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

verschleißen

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

abnutzen

slijten (kleding)

abtragen

zijn schoenen slijten

seine Schuhe verschleißen

2. slijten:

een gat in zijn schoenen slijten (door wrijving, gebruik veroorzaken)

sich dat. die Schuhe durchlaufen

3. slijten (doorbrengen):

slijten

verbringen

slijten

fristen pey.

zijn leven in armoede slijten

sein Leben in Armut verbringen

4. slijten:

slijten (verkopen)

verkaufen

slijten (handelen, doen in)

vertreiben

kan ik niets aan je slijten? hum.

kann ich nichts an dich loswerden?

drank slijten

Spirituosen verkaufen

sple·ten V.

spleten 3. pers. pl. imperf. van splijten¹, splijten²

Véase también: splijten , splijten

splij·ten² <spleet, i. gespleten> [splɛitə(n)] V. intr. (een scheur krijgen)

splijten

sich spalten

splijten van de hitte

durch die Hitze reißen

splij·ten¹ <spleet, h. gespleten> [splɛitə(n)] V. trans.

splijten (klieven)

spalten

splijten (opensplijten)

aufspalten

splijten (opensnijden)

(auf)schlitzen

splijten (klieven)

durchschneiden

diamanten splijten

Diamanten spalten

iets in tweeën splijten

etw in zwei Teile spalten

at·te·ken <at-teken|s> [ɛtekə(n)] SUST. nt

atteken

At-Zeichen nt

atteken

Klammeraffe m