Traducciones de „zlituj“ en el diccionario alemán » polaco

Politu̱r <‑, ‑en> [poli​ˈtuːɐ̯] SUST. f (Poliermittel, Schicht)

Politur

politura f

Ri̱tus <‑, Riten> [ˈriːtʊs] SUST. m

1. Ritus (Ritus):

Ritus

rytuał m

Ritus

obrzęd m

2. Ritus (regelmäßiges Vorgehen):

Ritus

ceremoniał m

Abitu̱r <‑s, ‑e> [abi​ˈtuːɐ̯] SUST. nt pl. selten

Abitur

matura f

das Abitur machen

robić [form. perf. z‑] maturę

das Abitur bestehen

zdać maturę

durchs Abitur fallen

nie zdać matury

Co̱itus <‑, ‑> SUST. m

Coitus

stosunek m płciowy

Coitus interruptus

stosunek przerywany

Ẹxitus <‑, sin pl. > [ˈɛksitʊs] SUST. m MED.

Exitus

zgon m

Ko̱itus <‑, ‑[se]> [ˈkoːitʊs] SUST. m

Koitus

akt m płciowy

Blịtz <‑es, ‑e> [blɪts] SUST. m

1. Blitz:

Blitz (Strahl)

błyskawica f

Blitz (Blitzschlag)

piorun m

vom Blitz getroffen werden

zostać porażonym przez piorun

der Blitz schlägt ein

piorun uderza

wie ein Blitz einschlagen

spaść jak grom m z jasnego nieba

die Nachricht schlug wie ein Blitz ein

ta wiadomośc f spadła jak grom z jasnego nieba

wie der [o. ein geölter] Blitz coloq.

piorunem coloq.

wie der [o. ein geölter] Blitz coloq.

błyskawicznie

wie vom Blitz getroffen

jak rażony piorunem [lub gromem]

2. Blitz (das Aufblitzen):

Blitz

rozbłyśnięcie nt

Blitz

błysk m

3. Blitz FOTO:

Blitz

flesz m

Eli̱te <‑, ‑n> [e​ˈliːtə] SUST. f

Elite

elita f

glịtt [glɪt] V. intr.

glitt imperf. von gleiten

Véase también: gleiten

gle̱i̱ten <gleitet, glitt, geglitten> [ˈglaɪtən] V. intr. +sein

1. gleiten:

gleiten (schweben) (Vogel, Segelflugzeug)

szybować

2. gleiten a. fig (huschen):

über etw acus. gleiten (Blick)

przeslizgiwać [form. perf. prześliz[g]nąć] się po czymś

über etw acus. gleiten (Lächeln)

przebiegać [form. perf. przebiec] po czymś

seine Hand über etw gleiten lassen

pogładzić coś dłonią

3. gleiten (rutschen):

ins Wasser gleiten

wpaść do wody

zu Boden gleiten

osunąć się na ziemię

4. gleiten coloq. (Arbeitszeit frei wählen):

gleiten

mieć nienormowany czas pracy

I . elitä̱r [eli​ˈtɛːɐ̯] ADJ.

1. elitär (die Elite bildend):

elitär Gruppe, Schicht

elitarny

2. elitär pey. (dünkelhaft):

elitär Person, Einstellung

wyniosły

elitär Person, Einstellung

pyszny

II . elitä̱r [eli​ˈtɛːɐ̯] ADV. pey.

elitär sich benehmen, handeln:

elitär

wyniośle