Traducciones de „schwytanie“ en el diccionario alemán » polaco

schwa̱nen [ˈʃvaːnən] V. intr. coloq.

jdm schwant etw

ktoś przeczuwa coś

mir schwant nichts Gutes

mam złe przeczucia

schwadroni̱e̱ren* [ʃvadro​ˈniːrən] V. intr.

schwadronieren

paplać coloq.

schwadronieren

trajkotać coloq.

schwadronieren

terkotać pey. coloq.

Kasta̱nie <‑, ‑n> [kas​ˈtaːni̯ə] SUST. f

1. Kastanie (Frucht):

Kastanie

kasztan m

Rosskastanie/Esskastanie

kasztan pospolity/jadalny

heiße Kastanien

gorące kasztany

geröstete Kastanien

pieczone kasztany

[für jdn] die Kastanien aus dem Feuer holen coloq.

wyciągać [lub wyjmować] [dla kogoś] kasztany z ognia fig

2. Kastanie (Baum):

Kastanie

kasztanowiec m

Rosskastanienbaum/Esskastanienbaum

kasztanowiec pospolity/jadalny

ẸsskastanieGR <‑, ‑n> SUST. f, ẸßkastanieGA SUST. f <‑, ‑n>

Esskastanie

kasztan m [jadalny]

Schwạlbe <‑, ‑n> [ˈʃvalbə] SUST. f

1. Schwalbe ZOOL.:

Schwalbe

jaskółka f

eine Schwalbe macht noch keinen Sommer provb.

jedna jaskółka nie czyni wiosny provb.

2. Schwalbe (im Fußball):

eine Schwalbe machen

sytuacja, w której zawodnik symuluje upadek, w celu wymuszenia dla swojej drużyny rzutu wolnego o karnego

Schwạrte <‑, ‑n> [ˈʃvartə] SUST. f

1. Schwarte GASTR.:

Schwarte

słonina f

er muss pauken, bis [ihm] die Schwarte kracht coloq.

on musi zakuwać jak dziki coloq.

2. Schwarte a. pey. coloq. (Buch):

Schwarte

tomisko nt

Schwịnge <‑, ‑n> [ˈʃvɪŋə] SUST. f

1. Schwinge elev.:

Schwinge

skrzydło nt [ptaka]

2. Schwinge TÉC.:

Schwinge

wahacz m

Schwịtze <‑, ‑n> [ˈʃvɪtsə] SUST. f GASTR.

Schwitze

zasmażka f

schwo̱fen [ˈʃvoːfən] V. intr. coloq.

schwofen

tańczyć

Schwạrze(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SUST. mf dekl wie adj.

1. Schwarze (jd mit schwarzer Hautfarbe):

Schwarze

Murzyn(ka) m (f) a. pey.

2. Schwarze POL. pey.:

Schwarze coloq.

klerykał m

Schwarze coloq.

chadek m coloq.

schwe̱ben [ˈʃveːbən] V. intr.

1. schweben +sein:

schweben (gleitend fliegen) (Mensch, Vogel, Ballon)

unosić się

schweben (Wolke)

płynąć

2. schweben +sein (herabsinken):

zu Boden schweben

opadać [form. perf. opaść] na ziemię

3. schweben +haben:

schweben (unentschieden sein) (Verfahren)

toczyć się

schweben (unentschieden sein) (Verfahren)

być w toku

in ein schwebendes Verfahren eingreifen

interweniować w toczącym się postępowaniu sądowym

4. schweben +haben (an einem Seil):

schweben

unosić się

schweben

wisieć

in Gefahr schweben fig

znajdować się [lub być] w niebezpieczeństwie

er schwebt in Lebensgefahr fig

on znajduje się w śmiertelnym niebezpieczeństwie

Schwatztante SUST.

Entrada creada por un usuario

Schwatztante f coloq.

gaduła mf

Schwerlinie SUST.

Entrada creada por un usuario

Schwerlinie f TÉC.

oś środkowa f

Schwerlinie f TÉC.

oś ciężkości f

Schwerelinie SUST.

Entrada creada por un usuario

Schwerelinie f TÉC.

oś ciężkości f

Schwerelinie f TÉC.

oś środkowa f