Traducciones de „Fallunterscheidung“ en el diccionario alemán » polaco

Untersche̱i̱dung <‑, ‑en> [--​ˈ--] SUST. f

Unterscheidung

rozróżnienie nt

Unterscheidung

odróżnienie nt

Unterscheidungen treffen

rozróżniać [form. perf. rozróżnić]

Unterscheidungen treffen

odróżniać [form. perf. odróżnić]

Hịnterschneidung <‑, ‑en> SUST. f TÉC.

Hinterschneidung

podcinanie nt

Sạchentscheidung <‑, ‑en> SUST. f

Sachentscheidung

rozstrzygnięcie nt merytoryczne

Fe̱hlentscheidung <‑, ‑en> SUST. f

Fehlentscheidung

błędna decyzja f

I . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] V. trans. irr

1. unterscheiden (differenzieren):

unterscheiden Pflanzen, Tierarten

wyróżniać [form. perf. wyróżnić]

2. unterscheiden (auseinander halten):

unterscheiden Farben, Gattungen

rozróżniać [form. perf. rozróżnić]

etw von etw unterscheiden

odróżniać [form. perf. odróżnić] coś od czegoś

sie sind schwer zu unterscheiden

trudno ich [lub je] odróżnić

woran kann man sie unterscheiden?

po czym można ich [form. perf. je] odróżnić?

II . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] V. intr. irr

zwischen verschiedenen Dingen unterscheiden

rozróżniać [form. perf. rozróżnić] pomiędzy różnymi rzeczami

III . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] V. v. refl. irr

sich [in etw dat.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się [czymś]

sich [in etw dat.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się od kogoś/czegoś [czymś]

sie unterscheiden sich in fast nichts voneinander

prawie niczym się od siebie nie różnią

Entsche̱i̱dung <‑, ‑en> SUST. f

1. Entscheidung (Beschluss):

Entscheidung

postanowienie nt

Entscheidung

decyzja f

jdn vor eine Entscheidung stellen

stawiać [form. perf. postawić] kogoś przed koniecznością decyzji

eine Entscheidung treffen [o. fällen]

podejmować [form. perf. podjąć] decyzję

vor einer Entscheidung stehen

stać przed decyzją

2. Entscheidung DER.:

Entscheidung

decyzja f

Entscheidung

orzeczenie nt sądowe

Entscheidung

rozstrzygnięcie nt

außergerichtliche/gerichtliche Entscheidung

orzeczenie pozasądowe/sądowe

beschwerdefähige Entscheidung

decyzja mogąca być przedmiotem zażalenia

Entscheidung nach Lage der Akten

rozstrzygnięcie na podstawie akt

rechtskräftige Entscheidung

orzeczenie prawomocne

eine Entscheidung anfechten/aufheben

zaskarżać [form. perf. zaskarżyć] /uchylać [form. perf. uchylić] decyzję

Entscheidung am grünen Tisch

decyzja zza biurka

3. Entscheidung DEP.:

Entscheidung

rozstrzygnięcie nt

Vo̱rentscheidung <‑, ‑en> SUST. f

1. Vorentscheidung (Beschluss):

Vorentscheidung

decyzja f wstępna

2. Vorentscheidung DEP. (Zwischenergebnis):

dieses Tor ist die Vorentscheidung

ta bramka f rozstrzygnęła losy spotkania

die Vorentscheidung war gefallen

nastąpiło rozstrzygnięcie nt

Blịtzscheidung <‑, ‑en> SUST. f

Blitzscheidung

błyskawiczny rozwód m

E̱i̱nzelfallentscheidung <‑, ‑en> SUST. f DER.

Einzelfallentscheidung

rozstrzygnięcie nt w poszczególnym przypadku

Bauchentscheidung SUST.

Entrada creada por un usuario

Bauchentscheidung f

decyzja podjęta na podstawie przeczucia f

Kopfentscheidung SUST.

Entrada creada por un usuario

Kopfentscheidung f

decyzja podjęta po zastanowieniu f