neerlandés » alemán

spu·gen1 <spoog/spuugde, h. gespogen/gespuugd> [spyɣə(n)] V. trans.

1. spugen (speeksel uitwerpen):

leu·gen <leugen|s> [løɣə(n)] SUST. f

bo·gen2 V.

bogen 3. pers. pl. imperf. van buigen¹, buigen²

Véase también: buigen , buigen

bui·gen1 <boog, h./i. gebogen> [bœyɣə(n)] V. intr.

1. buigen (een buiging maken):

sich verneigen form.

po·gen <poogde, h. gepoogd> [poɣə(n)] V. intr.

wa·gen1 <wagen|s> [waɣə(n)] SUST. m

da·gen1 <daagde, h. gedaagd> [daɣə(n)] V. intr. (aanbreken)

de·gen <degen|s> [deɣə(n)] SUST. m

eg·gen <egde, h. geëgd> [ɛɣə(n)] V. trans.

ei·gen <eigen, eigener, meest eigen> [ɛiɣə(n)] ADJ.

3. eigen (kenmerkend):

5. eigen (de streek, het land van herkomst):

ja·gen1 <jaagde/joeg, h. gejaagd> [jaɣə(n)] V. intr.

1. jagen (op jacht zijn):

2. jagen (rusteloos streven):

la·gen V.

lagen 3. pers. pl. imperf. van liggen

Véase también: liggen

lig·gen <lag, h. gelegen> [lɪɣə(n)] V. intr.

le·gen <leegde, h. geleegd> [leɣə(n)] V. trans.

lo·gen1 <loogde, h. geloogd> [loɣə(n)] V. trans.

mo·gen1 <mocht, h. gemogen> [moɣə(n)] V. mod aux.

au·gurk <augurk|en> [ɑuɣʏrk] SUST. f

len·gen1 <lengde, h. gelengd> [lɛŋə(n)] V. trans.

1. lengen (langer maken):

2. lengen (dunner maken):

men·gen1 <mengde zich, h. zich gemengd> [mɛŋə(n)] V. wk ww

mengen zich mengen (zich inlaten met):


Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski