wan·dern [ˈvandɐn] V. intr. +sein
1. wandern (eine Wanderung machen):
2. wandern GEOGR. (sich weiterbewegen):
4. wandern coloq. (geworfen werden):
 
 | ich | wandere | 
|---|---|
| du | wanderst | 
| er/sie/es | wandert | 
| wir | wandern | 
| ihr | wandert | 
| sie | wandern | 
| ich | wanderte | 
|---|---|
| du | wandertest | 
| er/sie/es | wanderte | 
| wir | wanderten | 
| ihr | wandertet | 
| sie | wanderten | 
| ich | bin | gewandert | 
|---|---|---|
| du | bist | gewandert | 
| er/sie/es | ist | gewandert | 
| wir | sind | gewandert | 
| ihr | seid | gewandert | 
| sie | sind | gewandert | 
| ich | war | gewandert | 
|---|---|---|
| du | warst | gewandert | 
| er/sie/es | war | gewandert | 
| wir | waren | gewandert | 
| ihr | wart | gewandert | 
| sie | waren | gewandert | 
PONS OpenDict
¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?
Envíanos una nueva entrada para el PONS OpenDict. La redacción de PONS revisará vuestras sugerencias e incluirá los resultados en el diccionario abierto.