I. ir·ren2 [ˈɪrən] V. intr. elev.
II. ir·ren2 [ˈɪrən] V. v. refl. (sich täuschen)
I. irr [ɪr] ADJ.
1. irr (verrückt):
2. irr (verstört):
II. irr [ɪr] ADV.
1. irr (verrückt, verstört):
2. irr argot (ausgeflippt):
ir·re [ˈɪrə] ADJ.
irre → irr
I. irr [ɪr] ADJ.
1. irr (verrückt):
2. irr (verstört):
II. irr [ɪr] ADV.
1. irr (verrückt, verstört):
2. irr argot (ausgeflippt):
Ir·re <-> [ˈɪrə] SUST. f
| ich | irre |
|---|---|
| du | irrst |
| er/sie/es | irrt |
| wir | irren |
| ihr | irrt |
| sie | irren |
| ich | irrte |
|---|---|
| du | irrtest |
| er/sie/es | irrte |
| wir | irrten |
| ihr | irrtet |
| sie | irrten |
| ich | bin | geirrt |
|---|---|---|
| du | bist | geirrt |
| er/sie/es | ist | geirrt |
| wir | sind | geirrt |
| ihr | seid | geirrt |
| sie | sind | geirrt |
| ich | war | geirrt |
|---|---|---|
| du | warst | geirrt |
| er/sie/es | war | geirrt |
| wir | waren | geirrt |
| ihr | wart | geirrt |
| sie | waren | geirrt |
PONS OpenDict
¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?
Envíanos una nueva entrada para el PONS OpenDict. La redacción de PONS revisará vuestras sugerencias e incluirá los resultados en el diccionario abierto.