Traducciones de „zastávat“ en el diccionario polaco » alemán

I . zastawać <‑taje; form. perf. zastać> [zastavatɕ] V. trans.

1. zastawać (spotykać kogoś):

zastawać

antreffen

zastawać

erreichen

nie móc zastać kogoś w domu

jdn zu Hause nicht antreffen können

2. zastawać (znajdować kogoś w jakichś okolicznościach):

zastawać

antreffen

zastawać

vorfinden

zastawać kogoś przy pracy

jdn bei der Arbeit antreffen

II . zastawać <‑taje; form. perf. zastać> [zastavatɕ] V. v. refl. coloq. (stać się sztywnym)

zastawać

steif werden

zastawać

einrosten fig.

stawy mi się zastoją, od tego siedzenia

vom langen Sitzen rosten mir noch die Gelenke ntpl ein

I . zastawiać <‑ia> [zastavjatɕ], zastawić [zastavitɕ] form. perf. V. trans.

1. zastawiać (tarasować):

zastawiać drogę

verstellen

zastawiać drogę

versperren

2. zastawiać (czynić):

zastawiać pułapkę, sidła

[auf]stellen

3. zastawiać (oddawać w zastaw):

zastawiać

verpfänden

zastawiać

hinterlegen

4. zastawiać (gromadzić):

zastawić pokój meblami

das Zimmer mit Möbeln vollstellen

II . zastawiać <‑ia> [zastavjatɕ], zastawić [zastavitɕ] form. perf. V. v. refl.

zastawiać (osłonić się przed czymś):

zastawiać

sich acus. vor jdm verbarrikadieren

locuciones, giros idiomáticos:

zastaw się, a postaw się provb.

nobel geht die Welt f zugrunde provb.

zastawka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [zastafka] SUST. f ANAT.

zastawka [serca]

Herzklappe f

zastawny [zastavnɨ] ADJ. COM. DER.

list zastawny

Pfandbrief m

zastawca <gen. ‑cy, pl. ‑cy> [zastaftsa] SUST. m decl. jak f w lp DER.

zastawca

Verpfänder m

zastękać [zasteŋkatɕ]

zastękać form. perf. od stękać

Véase también: stękać

stękać <‑ka> [steŋkatɕ], stęknąć [steŋknoɲtɕ] V. intr. form. perf.

1. stękać < form. perf. za‑> (wzdychać, jęczeć):

stękać

[auf]stöhnen

2. stękać solo imperf. (dukać):

stękać

stotternd lesen

stękać

[hervor]stammeln

3. stękać solo imperf. coloq. (narzekać):

stękać

jammern

stękać

stöhnen

zastrzał <gen. ‑u, pl. ‑y> [zastʃaw] SUST. m MED.

zastrzał

Nagelgeschwür nt

zastukać <‑ka> [zastukatɕ] V. intr. form. perf. (zapukać)

zastukać

anklopfen

zastygać <‑ga; form. perf. zastygnąć> [zastɨgatɕ] V. intr.

1. zastygać (krzepnąć):

zastygać

erstarren

zastygać

fest werden

2. zastygać (nieruchomieć):

zastygać

stocken

zastygać

erstarren

zastygać w bezruchu

in der Bewegung erstarren