Traducciones de „zarzutowe“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

narzutowy [naʒutovɨ] ADJ.

głaz narzutowy

Findling m

zrzutowy [zʒutovɨ] ADJ.

1. zrzutowy MILIT.:

zrzutowy

Abwurf-

2. zrzutowy TÉC.:

zrzutowy

Entlassungs-

kanał zrzutowy

Entlassungsgerinne nt

zarzutka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [zaʒutka] SUST. f GASTR.

zarzutka

Soßenbinder m

wrzutowy [vʒutovɨ] ADJ. TÉC.

wrzutowy

Einwurfs-

odrzutowy [odʒutovɨ] ADJ. FÍS.

odrzutowy

Düsen-

silnik odrzutowy

Düsenantrieb m

samolot odrzutowy AERO.

Düsenflugzeug nt

samolot odrzutowy AERO.

Düsenmaschine f

zarzut <gen. ‑u, pl. ‑y> [zaʒut] SUST. m

1. zarzut (pretensja):

zarzut

Vorwurf m

robić [lub czynić] komuś zarzuty

jdm Vorwürfe machen

bez zarzutu

einwandfrei

bez zarzutu

tadellos

odpierać zarzuty

Vorwürfe zurückweisen

przedstawić komuś zarzuty

jdm etwas vorwerfen

2. zarzut DER.:

zarzut

Einrede f

zarzut

Einwendung f

zarzut

Gegenvorstellung f

zarzut

Rüge f

zarzut

Vorwurf m

zarzut prawny

Rechtseinwendung f

oddalić zarzut

die Einwendung zurückweisen

pod zarzutem morderstwa

unter Mordverdacht

zarzut wzajemny

Gegenrüge f

zarzut niewyjaśnienia okoliczności sprawy

Aufklärungsrüge f

bez zarzutu

rügelos

przerzutowy [pʃeʒutovɨ] ADJ.

1. przerzutowy coloq.:

przerzutowy

Schmuggel-

punkt przerzutowy przemycanych towarów

Umschlagplatz m für Schmuggelwaren

2. przerzutowy MED.:

przerzutowy

metastatisch

przerzutowy rak piersi

metastatischer Brustkrebs m

3. przerzutowy DEP.:

styl przerzutowy

Parallelwälzer m

styl przerzutowy

Tauchwälzer m

odrzutowiec <gen. ‑wca, pl. ‑wcy> [odʒutovjets] SUST. m AERO.

odrzutowiec

Düsenflugzeug nt

przerzutowo [pʃeʒutovo] ADV. MED.

przerzutowo

metastatisch

I . zarzucać <‑ca; imperf. ‑aj; form. perf. zarzucić> [zaʒutsatɕ] V. trans.

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucać

überwerfen

zarzucać

überhängen

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać

umhängen

zarzucać

überwerfen

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać

überhäufen

zarzucać

bedecken

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

aufgeben

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; imperf. ‑aj; form. perf. zarzucić> [zaʒutsatɕ] V. intr.

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

schleudern

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten

zarzucić [zaʒutɕitɕ]

zarzucić form. perf. od zarzucać

Véase también: zarzucać

I . zarzucać <‑ca; imperf. ‑aj; form. perf. zarzucić> [zaʒutsatɕ] V. trans.

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucać

überwerfen

zarzucać

überhängen

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać

umhängen

zarzucać

überwerfen

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać

überhäufen

zarzucać

bedecken

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

aufgeben

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; imperf. ‑aj; form. perf. zarzucić> [zaʒutsatɕ] V. intr.

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

schleudern

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten

zarzuela <gen. ‑li, pl. ‑le> [zarzuela] SUST. f

zarzuela MÚS., TEAT.

Zarzuela f

zarzecze <gen. ‑cza, pl. ‑cza> [zaʒetʃe] SUST. nt GEO.

zarzecze

Gebiet nt jenseits des Flusses

zarzewie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zaʒevje] SUST. nt gen. lp elev.

zarzewie

Glut f

zarzewie

Fackel f provb.

zarzewie konfliktu

Konfliktherd m

rzutować <‑tuje; imperf. ‑tuj> [ʒutovatɕ] V. intr.

rzutować

sich acus. auswirken

to rzutuje ujemnie na ocenę całości

das wirkt sich negativ bei der Beurteilung des Ganzen aus