Traducciones de „wyrobо́w“ en el diccionario polaco » alemán

wyrobić [vɨrobitɕ]

wyrobić form. perf. od wyrabiać

Véase también: wyrabiać

I . wyrabiać <‑ia> [vɨrabjatɕ] V. trans.

1. wyrabiać < form. perf. wyrobić> (produkować):

wyrabiać materiały

herstellen

wyrabiać materiały

[an]fertigen

2. wyrabiać < form. perf. wyrobić> (zagniatać):

wyrabiać ciasto

anrühren

3. wyrabiać < form. perf. wyrobić> (kształtować):

wyrabiać charakter, wolę

[aus]bilden

wyrabiać sobie pozycję

sich dat. eine Position [o. Stellung] verschaffen

wyrabiać sobie pogląd [lub opinię]

sich dat. eine Meinung bilden [o. ein Bild von etw machen]

4. wyrabiać < form. perf. wyrobić> (uzyskiwać):

wyrabiać paszport, przepustkę

sich dat. ausstellen lassen

5. wyrabiać coloq. (wyprawiać):

co ty tu wyrabiasz?

was treibst du hier? coloq.

wyrabiać cuda

Schabernack treiben przest

oni tu niezłe cuda wyrabiają, zjeżdzają na sankach po schodach!

die treiben es hier allzu bunt, fahren mit dem Schlitten die Treppe hinunter!

II . wyrabiać <‑ia form. perf. wyrobić> [vɨrabjatɕ] V. v. refl.

1. wyrabiać:

wyrabiać (kształtować się) (mięśnie)

sich acus. ausbilden

2. wyrabiać:

wyrabiać (wycierać się) (osie, łożysko)

sich acus. abnutzen

3. wyrabiać coloq. (zdążyć):

nie wyrobię się do jutra

ich schaffe [o. packe coloq. ] das nicht bis morgen

wyrobnik (-ica) <gen. ‑a, pl. ‑icy> [vɨrobɲik] SUST. m (f)

1. wyrobnik pey. coloq. (chałturzysta):

wyrobnik (-ica)

Aushilfe f

wyrobnik (-ica)

Leiharbeiter(in) m (f)

pracować jak wyrobnik

als Aushilfe arbeiten

2. wyrobnik przest (pracownik fizyczny):

wyrobnik (-ica)

Tagelöhner(in) m (f)

wyrób <gen. ‑robu, pl. ‑roby> [vɨrup] SUST. m

1. wyrób sin pl. (wyrabianie):

wyrób

Herstellung f

wyrób

Produktion f

2. wyrób gen. pl (produkt):

wyrób

Produkt nt

wyrób

Erzeugnis nt

wyroby cukiernicze

Süßwaren fpl

wyroby tekstylne

Textilwaren fpl

wyrok <gen. ‑u, pl. ‑i> [vɨrok] SUST. m

1. wyrok DER.:

wyrok

Urteil nt

wyrok

[Urteils]spruch m

wykonać wyrok

das Urteil vollstrecken [o. vollziehen]

wyrok skazujący

Schuldspruch m

wyrok skazujący

Verurteilung f

wyrok uniewinniający

Freispruch m

łagodny wyrok

mildes Urteil

wyrok prawomocny

rechtskräftiges Urteil

wyrok sądu polubownego

Schiedsspruch m

wyrok pierwszej instancji

erstinstanzliches Urteil

kasacja wyroku

Kassation f des Schuldspruches

doręczenie/ogłoszenie/wykonanie/uchylenie wyroku

Urteilszustellung f /-verkündung f /-vollstreckung f /-aufhebung f

sentencja wyroku

Urteilsformel f

wyrok w sprawie kradzieży

Urteilsspruch in der Diebstahlssache

wydać/ogłosić/uzasadnić/wykonać/uchylić/zaskarżyć wyrok

ein Urteil fällen/verkünden/begründen/vollstrecken [o. vollziehen] /aufheben/anfechten

wnieść odwołanie od wyroku

gegen ein Urteil Berufung einlegen

wydać wyrok uniewinniający

freisprechen

2. wyrok gen. pl (przeznaczenie):

wyroki losu

die Fügung f des Schicksals

wyroki opatrzności

die Wege mpl der Vorsehung

wyrost [vɨrost] inv. coloq.

na wyrost (przesadnie)

auf Zuwachs

na wyrost (za duży)

auf Verdacht

ubrać się na wyrost

sich acus. [viel] zu warm anziehen

wyrodek <gen. ‑dka, pl. ‑dki> [vɨrodek] SUST. m pey.

wyrodek

Auswurf m pey.

wyrodek

schwarzes Schaf nt fig.

wyrodny [vɨrodnɨ] ADJ. pey.

wyrodny

missraten

wyrodne dziecko

missratenes Kind nt

wyrodna matka

Rabenmutter f pey.

wyrodny ojciec

Rabenvater m pey.

wyrąb <gen. ‑rębu, pl. ‑ręby> [vɨromp] SUST. m

1. wyrąb (wycięcie lasu):

wyrąb

Abholzung f

wyrąb

Holzeinschlag m

2. wyrąb (poręba):

wyrąb

Kahlschlag m

wyrąbać [vɨrombatɕ] form. perf., wyrąbywać [vɨrombɨvatɕ] <‑buje> V. trans.

wyrąbać drzewa, las

fällen

wyrąbać drzewa, las

abholzen

wyrąbać dziurę

einhauen

wyro <gen. ‑ra, pl. ‑ra> [vɨro] SUST. nt coloq.

wyro aument. od wyrko

Véase también: wyrko

wyrko <gen. ‑ka, pl. ‑ka> [vɨrko] SUST. nt coloq.

wyrko

Falle f coloq.

wyrko

Pritsche f

rzucić się na wyrko

sich aufs Bett werfen