Traducciones de „rozrąbać“ en el diccionario polaco » alemán

rozrabiać¹ <‑ia; form. perf. rozrobić> [rozrabjatɕ] V. trans.

1. rozrabiać GASTR.:

rozrabiać

anrühren

rozrabiać

anmachen

2. rozrabiać (rozpuszczać) farbę:

rozrobić [rozrobitɕ]

rozrobić form. perf. od rozrabiać

Véase también: rozrabiać , rozrabiać

rozrabiać² <‑ia> [rozrabjatɕ] V. intr. coloq. (awanturować się)

rozrabiać

Ärger machen

rozrabiać

krakeelen pey. coloq.

ledwo zaczął chodzić do szkoły, a już rozrabia

kaum ist er in die Schule gekommen, macht er schon Ärger

rozrabiać¹ <‑ia; form. perf. rozrobić> [rozrabjatɕ] V. trans.

1. rozrabiać GASTR.:

rozrabiać

anrühren

rozrabiać

anmachen

2. rozrabiać (rozpuszczać) farbę:

I . rozrywać <‑wa; form. perf. rozerwać> [rozrɨvatɕ] V. trans.

1. rozrywać (drzeć):

rozrywać materiał

aufreißen

rozrywać materiał

auseinander reißen

2. rozrywać (przerywać):

rozrywać tamę

durchbrechen

rozrywać linę

zerreißen

3. rozrywać:

rozrywać (niszczyć) (bomba)

zerreißen

rozrywać (niszczyć) (bomba)

zerfetzen

II . rozrywać <‑wa; form. perf. rozerwać> [rozrɨvatɕ] V. v. refl.

1. rozrywać:

rozrywać (drzeć się) (materiał)

aufreißen

rozrywać (drzeć się) (materiał)

auseinander reißen

2. rozrywać:

rozrywać (przerywać się) (tama)

brechen

rozrywać lina

reißen

rozrzynać <‑na; imperf. ‑aj; form. perf. rozerżnąć> [rozʒɨnatɕ] V. trans. (dzielić na części)

rozrzynać

zerschneiden

rozrzynać

auseinander schneiden

rozrzynać tekturę nożyczkami

die Pappe mit der Schere zerschneiden

I . rozruszać <‑sza; imperf. ‑aj> [rozruʃatɕ] V. trans. form. perf.

1. rozruszać (przywrócić sprawność):

rozruszać

in Gang [o. zum Laufen] bringen

rozruszać nogi

sich dat. die Beine vertreten

2. rozruszać coloq. (ożywić):

rozruszać towarzystwo

in Stimmung bringen

II . rozruszać <‑sza; imperf. ‑aj> [rozruʃatɕ] V. v. refl. form. perf.

1. rozruszać (poćwiczyć):

rozruszać

sich acus. ein wenig [o. ein bisschen] bewegen

2. rozruszać (ożywić się):

rozruszać

munter werden

rozruszać

in Schwung kommen

rozrywany [rozrɨvanɨ] ADJ.

rozrywany książka:

rozrywany

begehrt

rozrywany aktor filmowy

Schauspieler m , um den man sich reißt

rozrzucać <‑ca> [rozʒutsatɕ], rozrzucić [rozʒutɕitɕ] V. trans. form. perf.

1. rozrzucać (bałaganić):

rozrzucać zabawki

verstreuen

rozrzucać zabawki

durcheinander bringen

2. rozrzucać (rozsypywać):

rozrzucać nawóz

[aus]streuen

rozrzucać nawóz

verteilen

3. rozrzucać (kolportować):

rozrzucać ulotki

verteilen

rozradowany [rozradovanɨ] ADJ. elev.

rozradowany

hocherfreut elev.

rozradowany

außer sich vor Freude

rozradowany widokiem/spotkaniem

über einen Anblick/eine Begegnung hocherfreut