polaco » alemán
Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: rozpoczynać , rozpoznawać , rozpoznawanie , rozpoznanie , rozpoznać , rozpoznawczy , porozpoczynać , napoczynać , poczynać , rozporządzać , rozpowiadać , rozpoczęcie y/e rozpocząć

rozpoczynać <‑na; form. perf. rozpocząć> [rospotʃɨnatɕ] V. trans., v. refl.

rozpoznawać <‑naje; form. perf. rozpoznać> [rospoznavatɕ] V. trans.

porozpoczynać [porospotʃɨnatɕ]

porozpoczynać form. perf. od rozpoczynać

Véase también: rozpoczynać

rozpoczynać <‑na; form. perf. rozpocząć> [rospotʃɨnatɕ] V. trans., v. refl.

rozpoznawczy [rospoznaftʃɨ] ADJ.

rozpoznawczy samolot
Aufklärungs-
rozpoznawczy znak, hasło
Erkennungs-

rozpoznać [rospoznatɕ]

rozpoznać form. perf. od rozpoznawać

Véase también: rozpoznawać

rozpoznawać <‑naje; form. perf. rozpoznać> [rospoznavatɕ] V. trans.

rozpoznanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [rospoznaɲe] SUST. nt

1. rozpoznanie MED.:

rozpoznanie
Diagnose f

rozpoznawanie <gen. ‑ia> SUST. nt t. INFORM.

rozpocząć [rospotʃoɲtɕ]

rozpocząć form. perf. od rozpoczynać

Véase también: rozpoczynać

rozpoczynać <‑na; form. perf. rozpocząć> [rospotʃɨnatɕ] V. trans., v. refl.

rozpoczęcie <gen. ‑ia, sin pl. > [rospotʃeɲtɕe] SUST. nt

rozpowiadać <‑da> [rospovjadatɕ], rozpowiedzieć [rospovjedʑetɕ] V. trans. form. perf. coloq.

rozporządzać <‑dza; form. perf. rozporządzić> [rospoʒondzatɕ] V. trans.

1. rozporządzać (zarządzać):

rozporządzać
verordnen
rozporządzać
verfügen

2. rozporządzać (mieć do dyspozycji):

rozporządzać
über etw acus. verfügen
rozporządzać
zur Verfügung haben

I . poczynać <‑na; form. perf. począć> [potʃɨnatɕ] V. trans.

1. poczynać solo perf. (powstać):

poczynać
anfangen
poczynać
beginnen
począł wiersz ze smutku
das Gedicht nt fing traurig an

2. poczynać solo perf. (dać początek nowemu życiu):

poczynać
empfangen
poczynać dziecko
ein Kind empfangen

II . poczynać <‑na; form. perf. począć> [potʃɨnatɕ] V. intr. elev. (zaczynać)

III . poczynać <‑na; form. perf. począć> [potʃɨnatɕ] V. v. refl.

2. poczynać solo perf. (powstać):

poczynać
entstehen
utwór począł się w jego głowie
das Stück nt entstand in seinem Kopf

3. poczynać solo perf. (dać początek nowemu życiu):

poczynać
empfangen werden
poczynać
gezeugt werden
dziecko poczęło się we wrześniu
das Kind nt wurde im September gezeugt

napocząć [napotʃoɲtɕ] form. perf., napoczynać [napotʃɨnatɕ] <‑na; imperf. ‑aj> V. trans.

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski
Consultar los diccionarios
Los más populares