Traducciones de „przymilić“ en el diccionario polaco » alemán

przymilnie [pʃɨmilɲe] ADV. elev.

przymilnie

schmeichlerisch

przytulała się przymilnie

sie hat sich acus. schmeichelnd angeschmiegt

przypilać <‑la> [pʃɨpilatɕ], przypilić [pʃɨpilitɕ] V. trans. form. perf. coloq.

przypilić kogoś, [żeby coś zrobił]

jdn zur Eile antreiben [, dass er etw tut]

przypilić kogoś, [żeby coś zrobił]

jdn auf Trab bringen [, dass er etw tut] fig. coloq.

przymilny [pʃɨmilnɨ] ADJ.

przymilny uśmiech

schmeichlerisch

przymilny dziecko

schmeichelnd

przymilająco [pʃɨmilajontso] ADV. elev.

przymilająco

schmeichlerisch

przymiot <gen. ‑u, pl. ‑y> [pʃɨmjot] SUST. m gen. pl elev.

przymiot

Eigenschaft f

przymiot

Merkmal nt

przymioty [pʃɨmjotɨ] SUST.

przymioty pl. < gen. pl. ‑tów>:

przymioty

Tugenden fpl

I . przesilić <‑li> [pʃeɕilitɕ ɕe] V. trans. form. perf.

przesilić mięśnie:

przesilić

überfordern

przesilić

überanstrengen

II . przesilić <‑li> [pʃeɕilitɕ ɕe] V. v. refl.

przesilić form. perf. od przesilać się

Véase también: przesilać się

przesilać się <‑la się; form. perf. przesilić się> [pʃeɕilatɕ ɕe] V. v. refl. elev.

przesilać się

über den Wendepunkt gelangen

przytulić [pʃɨtulitɕ]

przytulić form. perf. od przytulać

Véase también: przytulać

I . przytulać <‑la; form. perf. przytulić> [pʃɨtulatɕ] V. trans.

przytulać kogoś do siebie

jdn an sich acus. drücken

II . przytulać <‑la; form. perf. przytulić> [pʃɨtulatɕ] V. v. refl.

przytulać się do kogoś

sich acus. an jdn schmiegen

I . przykulać <‑la> [pʃɨkulatɕ], przykulić [pʃɨkulitɕ] form. perf. V. intr. coloq.

przykulać

krümmen

II . przykulać <‑la> [pʃɨkulatɕ], przykulić [pʃɨkulitɕ] form. perf. V. v. refl. coloq.

przykulać

sich acus. zusammenkrümmen

przypalić [pʃɨpalitɕ]

przypalić form. perf. od przypalać

Véase también: przypalać

I . przypalać <‑la; form. perf. przypalić> [pʃɨpalatɕ] V. trans.

przypalać mleko, mięso, materiał:

przypalać

anbrennen lassen

II . przypalać <‑la; form. perf. przypalić> [pʃɨpalatɕ] V. v. refl. (potrawa)

przypalać

anbrennen

przysolić [pʃɨsolitɕ]

przysolić form. perf. od przysalać

Véase también: przysalać

przysalać <‑la; form. perf. przysolić> [pʃɨsalatɕ] V. intr. gen. form. perf. coloq. (zbić kogoś)

przysalać

eine reinhauen

przysolił mu w złości

er hat ihm in Wut eine reingehauen

przyszpilać <‑la> [pʃɨʃpilatɕ], przyszpilić [pʃɨʃpilitɕ] V. intr. form. perf. coloq.

1. przyszpilać (przymocować szpilką):

przyszpilać

anstecken

przyszpilić plakat do ściany

ein Plakat an die Wand [an]stecken

2. przyszpilać fig.:

przyszpilać

jdn an die Wand drücken

przyszpiliła go tym pytaniem

mit der Frage hat sie ihn an die Wand gedrückt

przymilknąć <‑nie; imperf. ‑nij> [pʃɨmilknoɲtɕ] V. intr. form. perf. elev.

przymilknąć

verstummen

przymiotnik <gen. ‑a, pl. ‑i> [pʃɨmjotɲik] SUST. m LING.

przymiotnik

Adjektiv nt