Traducciones de „przymiotnik“ en el diccionario polaco » alemán

przymiotnik <gen. ‑a, pl. ‑i> [pʃɨmjotɲik] SUST. m LING.

przymiotnik

Adjektiv nt

Ejemplos de uso para przymiotnik

przymiotnik relacyjny LING.

Relativadjektiv nt

przymiotnik odimiesłowowy

Partizipialadjektiv nt

stopniować przymiotnik

ein Adjektiv steigern

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

W neapolitańskim, liczba mnoga tych rzeczowników i przymiotników, które kończą się we włoskim na -i, przybiera końcówkę -e: wł. aggettivi – neap.

pl.wikipedia.org

Przymiotnik stradom (y) mógł służyć do określania osoby tak jak łakomy (nie)widomy.

pl.wikipedia.org

Natomiast w pozycji predykatywnej przymiotnik odmienia się tylko przez: rodzaj i liczbę (a nie odmienia się przez określoność).

pl.wikipedia.org

Odmiana przymiotnika dzieli się na słabą i mocną.

pl.wikipedia.org

Analogicznie do zmian w odmianie rzeczownika uprościła się deklinacja przymiotników.

pl.wikipedia.org

Rzeczownik określający – nazwa części mowy mającej funkcję określającą dla rzeczowników, a jednocześnie właściwości gramatyczne charakterystyczne dla przymiotnika.

pl.wikipedia.org

Stopień wyższy przymiotników regularnych tworzy się przez dodanie końcówki „-m”, a najwyższy przez dodanie słowa „kõige” przed formą stopnia wyższego.

pl.wikipedia.org

Piemonckie rzeczowniki i przymiotniki rodzaju żeńskiego z końcówką -ica mają liczbę mnogą z końcówką -iche (podobnie jak we włoskim).

pl.wikipedia.org

Najczęściej przymiotniki miały przyrostki tematyczne *-o oraz atematyczne *-u i *-nt.

pl.wikipedia.org

W języku polskim przymiotnik kafkaesk tłumaczony jest najczęściej jako „kafkowska sytuacja”, chociaż zakres znaczeniowy tego przymiotnika zostaje w ten sposób bardzo uszczuplony.

pl.wikipedia.org