Traducciones de „powołani“ en el diccionario polaco » alemán

powołanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [povowaɲe] SUST. nt

1. powołanie sin pl. (wyznaczenie: ministra, rządu):

powołanie

Berufung f

powołanie

Ernennung f

2. powołanie (zamiłowanie):

powołanie

Berufung f

powołanie do czegoś

Berufung zu etw

lekarz z powołania

Arzt m aus Berufung

3. powołanie MILIT.:

powołanie do wojska

Einberufung f zum Militär[dienst]

powoli [povoli] ADV.

powoli

langsam

powoli

gemächlich

locuciones, giros idiomáticos:

śpiesz się powoli provb.

Eile mit Weile provb.

powolny [povolnɨ] ADJ.

powolny ruch

langsam

powolny ruch

gemächlich

powolny myślenie

langsam

powolny człowiek

langsam

powolny człowiek

träge

spowolnić

spowolnić form. perf. od spowalniać

Véase también: spowalniać

spowalniać <‑ia; imperf. ‑aj; form. perf. spowolnić> [spovalɲatɕ] V. trans.

spowalniać

verlangsamen

spowalniać

bremsen

spowalniać

drosseln

spowalniać rytm serca

die Herz[schlag]frequenz herabsetzen

powodzianin (-anka) <gen. ‑a, pl. ‑anie, gen. pl. ‑an> [povodʑaɲin] SUST. m (f)

powodzianin (-anka)

Hochwassergeschädigte(r) mf

powodzianin (-anka)

von einer Überschwemmung Betroffene(r) mf [o. Geschädigte(r) mf ]

pomoc dla powodzian

Flutopferhilfe f

powojnie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [povojɲe] SUST. nt elev.

powojnie

Nachkriegszeit f

pisarze powojnia

Nachkriegsschriftsteller mpl

powojnik <gen. ‑a, pl. ‑i> [povojɲik] SUST. m BOT.

powojnik

Waldrebe f

powojnik

Klematis f

powołać [povowatɕ]

powołać form. perf. od powoływać

Véase también: powoływać

I . powoływać <‑łuje; form. perf. powołać> [povowɨvatɕ] V. trans.

1. powoływać (wyznaczać):

powoływać rząd, zarząd

berufen

powoływać rząd, zarząd

ernennen

powoływać kogoś na świadka

jdn als Zeugen benennen

powołać kogoś na stanowisko ministra spraw zagranicznych

jdn zum Außenminister berufen

2. powoływać (wzywać):

powoływać kogoś do wojska

jdn zum Militär[dienst] einberufen

locuciones, giros idiomáticos:

powoływać coś do życia

etw ins Leben rufen

II . powoływać <‑łuje; form. perf. powołać> [povowɨvatɕ] V. v. refl.

1. powoływać (opierać się na):

powoływać się na czyjąś wypowiedź

sich acus. auf acus. jds Aussage berufen

powoływać się na czyjąś wypowiedź

auf acus. jds Aussage Bezug nehmen

możesz się na mnie powołać

du kannst dich auf mich berufen

2. powoływać (rościć sobie):

powoływać się na prawo/przywilej

sich acus. auf ein Recht/Vorrecht berufen [o. stützen]

opolanin (-anka) <gen. ‑a, pl. ‑ie> [opolaɲin] SUST. m (f)

opolanin (-anka)

Oppelner(in) m (f)

powodzenie <gen. ‑ia, sin pl. > [povodzeɲe] SUST. nt

1. powodzenie (pomyślny obrót spraw, sukces):

powodzenie

Erfolg m

2. powodzenie (szczęście):

powodzenie

Glück nt

powodzenia!

viel Glück [o. Erfolg] !

z powodzeniem (pomyślnie)

erfolgreich

z powodzeniem (pomyślnie)

mit Erfolg

z powodzeniem (śmiało)

ruhig

z powodzeniem (śmiało)

getrost

bez powodzenia

erfolglos

bez powodzenia

glücklos

3. powodzenie (popularność):

powodzenie

Beliebtheit f

powodzenie

Zulauf m

mieć powodzenie u [lub wśród] koneserów

sich acus. unter Kennern großer Beliebtheit erfreuen

powonienie <gen. ‑ia, sin pl. > [povoɲeɲe] SUST. nt

powonienie

Geruchssinn m

powonienie

Geruchsvermögen nt

mieć czułe powonienie

einen feinen Geruchssinn haben

powozownia <gen. ‑ni, pl. ‑ie> [povozovɲa] SUST. f

powozownia

Kutschstall m

powozownia

Wagenschuppen m

powikłanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [povikwaɲe] SUST. nt gen. pl

1. powikłanie (trudna sytuacja):

powikłanie

Verwick[e]lung f

powikłanie

Komplikation f

2. powikłanie MED.:

powikłanie

Komplikationen fpl

powikłania pogrypowe/pooperacyjne

Komplikationen nach einem grippalen Infekt/nach einer Operation

powolność <gen. ‑ści, sin pl. > [povolnoɕtɕ] SUST. f elev.

powolność (ruchów)

Langsamkeit f

powolność (ruchów)

Gemächlichkeit f

powolność (myślenia)

Langsamkeit f

powojenny [povojennɨ] ADJ.

powojenny

Nachkriegs-

lata powojenne

Nachkriegsjahre ntpl

odwołanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [odvowaɲe] SUST. nt

1. odwołanie sin pl.:

odwołanie

Absage f

od czegoś nie ma odwołania

etw ist unumgänglich [o. zwingend]

2. odwołanie (dymisja: urzędnika, ambasadora):

odwołanie

Abberufung f

odwołanie

Demission f elev.

odwołanie członków rady nadzorczej/sędziów przysięgłych

Abberufung von Aufsichtsratmitgliedern/Geschworenen

odwołanie tymczasowe

vorläufige Abberufung

odwołanie z funkcji [lub ze stanowiska]

Amtsenthebung f

3. odwołanie:

odwołanie (unieważnienie: zarządzenia)

Widerruf m

odwołanie (alarmu)

Entwarnung f

[aż] do odwołania

[bis] auf Widerruf

4. odwołanie sin pl. DER.:

odwołanie

Berufung f

odwołanie

Revokation f

odwołanie wzajemne

Gegenberufung f

zawołanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zavowaɲe] SUST. nt

zawołanie

Rufen nt

zawołanie

[An]ruf m

locuciones, giros idiomáticos:

być na czyjeś [każde] zawołanie

[jederzeit] zu jds Verfügung stehen

być na czyjeś [każde] zawołanie

jdm zu Diensten stehen

mieć kogoś na [każde] zawołanie

jdn [jederzeit] zur Verfügung [o. zu seinen Diensten] haben

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

W następnej kolejności do spadku zostają powołani dziadkowie spadkodawcy.

pl.wikipedia.org

Podział spadku komplikuje się w sytuacji, gdy do dziedziczenia powołani zostają zstępni rodzeństwa.

pl.wikipedia.org

W 43 r. p.n.e. powołani zostali oficjalnie na 5 lat jako triumwirowie.

pl.wikipedia.org

Przedskoczkami byli także zawodnicy, którzy byli uczestnikami mistrzostw świata, ale nie zostali powołani lub nie zakwalifikowali się do konkursu.

pl.wikipedia.org

Niekiedy na liście znajdują się również nowo powołani parowie dożywotni, choć mogą oni być kreowani również poza listą.

pl.wikipedia.org

W sytuacji, gdy spadkodawca nie pozostawił zstępnych (dzieci naturalnych i przysposobionych), do spadku zostają powołani jego małżonek oraz jego rodzice.

pl.wikipedia.org

Powołani przez rząd zajmują się kontrolą przestrzegania prawa w określonych sferach życia publicznego.

pl.wikipedia.org